ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021

Ἀριθμός  49

ΚΥΡΙΑΚΗ Κθ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

Τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος

(Ἐφεσ. ε΄ 8 - 19)

12 Δεκεμβρίου 2021

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Ἀδελφοί, ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε - ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ - δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. Καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε΄ τὰ γὰρ κρυφῇ γινόμενα ὑπ᾽ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστιν καὶ λέγειν· τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. Διὸ λέγει· ῎Εγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι ἀλλ᾽ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. Διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνίετε τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ.

ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ

«Ὡς τέκνα φωτός περιπατεῖτε……. δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίω».

Δρόμος εἶναι ἡ ζωή τοῦ κάθε ἀνθρώπου, μακριά καί πολυποίκιλη πορεία, μέσα ἀπό πεδιάδες καί βουνά, μέσα ἀπό χαρές καί λύπες, μέσα ἀπό εὐκολίες καί δυσκολίες. Γιά νά βαδίσει ὁ καθένας ἀπό ἐμᾶς χρειάζεται ἕνα φῶς, γιά νά βλέπει πού πατᾶ καί νά προχωρᾶ ἀπρόσκοπτα, χρειάζετα, ἐπίσης, ὁδοδεῖκτες καί καθοδήγηση.

Γιά αὐτά τά πολύ βασικά θέματα μᾶς δίνει συμβουλές ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν πρός Ἐφεσίους ἐπιστολή καί ἡ πρότασή του πρός τούς Χριστιανούς κάθε ἐποχῆς εἶναι σαφής: «Νά περπατᾶτε σάν παιδιά φωτός……ἐξετάζοντας νά μάθετε τί εἶναι ἀρεστό ἐνώπιον τοῦ Κυρίου». Ποιό εἶναι αὐτό τό φῶς πού πρέπει νά μᾶς φωτίζει; Εἶναι ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! Αὐτό τό φῶς δίνεται σέ κάθε ἄνθρωπο πού γεννιέται στόν κόσμο αὐτό καί εἶναι ἀρχικά τό δῶρο τῆς βιολογικῆς ζωῆς. Στή συνέχεια, μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα παρέχεται στόν βαπτιζόμενο ἡ δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μέ τήν ὁποία ξεκινᾶ ἡ πνευματική ζωή καί ἡ ὁποία ἐνοικεῖ μέσα του γιά ὅλη του τή ζωή, ἀρκεῖ νά μήν ἀρνηθεῖ τόν Χριστό. Τήν πνευματική αὐτή σπίθα ὀφείλει κάθε Χριστιανός νά τήν ἐνεργοποιήσει, νά τήν αὐξήσει, νά τήν μεγιστοποιήσει μέ τήν πνευματική του ἐργασία, ἔτσι ὥστε νά καταστήσει τόν ἑαυτό του «τέκνον φωτός», παιδί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού θά διαχέει τό φῶς του σέ ὅλη τήν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων καί θά ὠφελεῖ τούς συνανθρώπους του μέ τήν ἁγία του βιοτή. Αὐτό μᾶς προτρέπει καί ὁ Χριστός μας λέγοντας: «Οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Τό φῶς σας ἄς λάμπει μπροστά σέ ὅλους, γιά νά δοῦν τά καλά ἔργα σας, τίς ἐνάρετες πράξεις σας, καί νά δοξάσουν τόν Θεό Πατέρα σας στόν Οὐρανό. Καί μάλιστα ὅλοι περιμένουν νά δοῦν πῶς θά συμπεριφερθεῖ ὁ Χριστιανός, πῶς θά μιλήσει, τί θά πράξει, πῶς ζεῖ γενικά, γιά νά τόν κρίνουν καί νά παραδειγματισθοῦν. Σέ ἄλλο σημεῖο λέγει ὁ Χριστός: «Ὑμεῖς ἐστέ τό φῶς τοῦ κόσμου. Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη». Ἐσεῖς εἶστε οἱ φωτοδότες τοῦ κόσμου. Ὅλοι σας βλέπουν προσεκτικά, ὅλοι σᾶς παρατηροῦν καί δέν μπορεῖτε νά κρυφτεῖτε, σάν νά εἶστε πόλη ἐπάνω στό βουνό. Ὅλοι ὅσοι εἶναι σέ κατώτερο ἐπίπεδο κοιτοῦν πρός τά ἐπάνω καί σᾶς βλέπουν!

Ἐδῶ ἀκριβῶς ὑπεισέρχεται ἡ ἔννοια τῆς εὐθύνης πού ἔχει ὁ κάθε Χριστιανός ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων. Εἴτε τό θέλουμε, εἴτε δέν τό θέλουμε, ὅλοι οἱ ἐκτός ἐκκλησίας ἄνθρωποι περιμένουν καί ἀπαιτοῦν ἀπό ἐμᾶς τό καλό παράδειγμα, γιά νά τό ἀκολουθήσουν, ἤ τοὐλάχιστον γιά νά γνωρίζουν καί αὐτοί τήν δική τους σκοτεινή κατάσταση. Αὐτό βέβαια εἶναι ἄκρως ἐνοχλητικό, γι’ αὐτό οἱ ἄνθρωποι τοῦ σκότους διώκουν τούς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ, δέν τούς θέλουν, γιατί οἱ δεύτεροι ρίχνουν φῶς στό βρωμερό σκοτάδι τους. Ἡ πολύτιμη ὑπηρεσία τῶν Χριστιανῶν στόν κόσμο εἶναι νά φανερώνουν μέ τήν ζωή τους τήν Ἀλήθεια, δηλαδή τόν Χριστό! Καί δέν ἔχει σημασία ὁ μικρός ἀριθμός τους, ἡ φλόγα τοῦ καθενός ἀρκεῖ γιά νά διαλύσει τό σκοτάδι, ὅσο πηχτό καί ἄν εἶναι! Ἡ ὁμολογία τοῦ Χριστοῦ μέσα σέ ἕναν κόσμο θεομαχίας, ἄρνησης καί ἁμαρτίας ἀποτελεῖ τό μεγαλύτερο δῶρο πού μποροῦμε νά προσφέρουμε  ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί τῶν ἐσχάτων χρόνων.

Τό νά γίνουμε τέκνα φωτός εἶναι τό ἀντικείμενο τοῦ πνευματικοῦ ἀγώνα, εἶναι μία πραγματική ἐπιστήμη, μακρόχρονη καί δυσχερής. Ἐφόσον ἡ καρδιά τοῦ κάθε ἀνθρώπου «ἔγκειται ἐπί τά πονηρά ἐκ νεότητος αὐτοῦ», ἀπαιτεῖται μεγάλη προσπάθεια γιά νά ἀναστρέψουμε τήν κακία μας ἕξη καί νά στρέψουμε ὁλόκληρο τό εἶναι μας πρός τόν Χριστό καί νά γίνουμε φωτεινοί ἄνθρωποι, νά γίνουμε ἅγιοι, κατά τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ. Ἕνας ἀσφαλής τρόπος, γιά νά τό ἐπιτύχουμε αὐτό, εἶναι τό νά δοκιμάζουμε κάθε μας πράξη, κάθε μας σκέψη, κάθε μας λόγο, κάθε κίνημα τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας, ἄν ἀρέσουν στόν Θεό. «Δοκιμάζοντες τί ἐστίν εὐάρεστον τῷ Κυρίω». Κάθε ὥρα καί στιγμή ἄς ἀναρωτιόμαστε: «Αὐτό πού πρόκειται νά κάνω, αὐτό πού πρόκειται νά πῶ, ἀρέσει στόν Χριστό; Ἡ ζωή μου ἀρέσει στόν Χριστό;» Μέ αὐτήν τήν αὐτοεξέταση, ἀκολουθοῦμε ἕναν βέβαιο δρόμο σωτηρίας. Γιατί σώζεται μόνο ὁ δίκαιος ἄνθρωπος, ὁ «εὐάρεστος τῷ Θεῶ γενόμενος», αὐτός στόν ὁποῖο ἐπαναπαύεται ὁ Θεός, ὁ φίλος καί ἀγαπητός του Θεοῦ. Επομένως, ἡ δοκιμασία στήν ὁποία πρέπει νά ὑποβάλλουμε τόν ἑαυτό μας πρέπει νά ἔχει ὡς ἀπόλυτο γνώμονα τήν εὐαρέστηση τοῦ Θεοῦ. Ἄν αὐτό πού σχεδιάζω, εἶναι σύμφωνο μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ἄρα καί ἀρεστό ἐνώπιόν Του, προχωρῶ στήν πραγματοποίησή του.

Τό μεγάλο ἐρώτημα εἶναι ποιός θά μᾶς δείχνει κάθε φορά τό εὐάρεστον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου. Θά στηριχτοῦμε στήν κρίση μας καί μόνο; Ἀλοίμονο ἄν συμβεῖ αὐτό! Τά πάθη μας, ἡ ὑπερηφάνειά μας κυρίως, θά μᾶς ὁδηγήσουν στήν πλάνη καί στήν καταστροφή. Τρεῖς εἶναι οἱ ἀπλανεῖς ὁδηγοί γιά τόν ἄνθρωπο πού θέλει νά γνωρίσει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί νά τό ἐφαρμόσει στή ζωή του. Πρῶτον, ἡ Ἁγία Γραφή, Παλαιά καί Καινή Διαθήκη, δεύτερον, ἡ Ἱερά Παράδοση, πού περιλαμβάνει τά ἀποστολικά καί πατερικά κείμενα, τίς ἀποφάσεις τῶν οἰκουμενικῶν συνόδων καί τούς ἱερούς κανόνες, τρίτον, ὁ πνευματικός πατέρας τοῦ καθενός μας, ὁ ὁποῖος, μέ τόν φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, μπορεῖ νά ἐξατομικεύσει τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας καί νά τήν ἐφαρμόσει στήν περίπτωσή μας. Ἄν κάνουμε ὑπακοή σέ ὅλα τά παραπάνω, δέν θά ἔχουμε καμιά ἀμφιβολία γιά τό ἄν ἡ πορεία τῆς ζωῆς μᾶας εἶναι εὐάρεστη στόν Χριστό μας.

Ἄς βάλουμε βαθιά μέσα στήν καρδιά μας τήν συμβουλή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, νά γίνουμε ἄνθρωποι φωτός, ἀρεστοί στόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, καί θά πορευόμαστε μέ ἥσυχη τήν συνείδηση, ἀνεπηρέαστοι ἀπό τούς πειρασμούς καί τίς δυσκολίες τῆς ζωῆς, ἐλπίζοντας βάσιμα ὅτι, στό τέλος τῆς ζωῆς μας, θά μᾶς περιμένει ὁ Χριστός γιά νά μᾶς πεῖ: «Εὖ, δοῦλε, ἀγαθέ καί πιστέ, εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου!» Ἀμήν, γένοιτο!      Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου