ΤΕΛΕΣΗ ΑΓΙΑΣΜΟΥ

 ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013

ΤΕΛΕΣΗ ΑΓΙΑΣΜΟΥ  ΣΤΟ ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΕΙΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΕ ΤΗΝ  ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ

 ΚΑΙ ΕΝΟΡΙΑΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 2013 – 2014

      Στο Κουκουνάρειο Πνευματικό Κέντρο  της ενορίας μας, την Κυριακή το πρωϊ  μετά το πέρας της  Θείας Λειτουργίας, ετελέσθη αγιασμός  επί τη ενάρξη των μαθημάτων 2013 – 2014, από τον εφημέριο του Ιερού μας Ναού π. Βασίλειο Φιλιππάκη. 

Πολλοί μαθηταί, καθηγηταί και γονείς  προσήλθαν στην τέλεση του αγιασμού για να συμμετάσχουν στην έναρξη  των μαθημάτων που θα διδάσκονται αφιλοκερδώς  στο Κουκουνάρειο Πνευματικό Κέντρο  Λατομιτίσσης. 

Ο εφημέριος του Ναού π. Βασίλειος, ο οποίος  εμφανώς συγκινημένος  αυτή την ημέρα, μιας και είναι ο δημιουργός και άγρυπνος φρουρός στην όλη διοργάνωση, - μας άνοιξε την καρδιά του,- στην ομιλία του μετά το πέρας του Αγιασμού.  Αρχισε με τις ευχές  και τις ευλογίες  που έχει η ενορία μας από τον Μητροπολίτη μας κ. ΜΑΡΚΟ,  και συνέχισε  απευθυνόμενος σε όλους  με  τα εξής λόγια: Εύχομαι καλή πρόοδο και δύναμη τόσο στους μαθητάς όσο και στους γονείς,  ευχαρίστησε τους συνεργάτες του, ονομάζοντάς τους στρατιώτες ανιδιοτελείς που θα αφιερώσουν κάποιο χρόνο  για να διδάξουν τα μαθήματα αφιλοκερδώς στο Κουκουνάρειο.

Καταλήγοντας τόνισε ότι, εδώ ο χώρος   που θα  προσέρχεσθε  καθημερινά   δεν θα πληρώνει    κανένας  τίποτα.   Όμως   θα   πρέπει    οι γονείς  να έχουν άμεση   επικοινωνία   με τους   καθηγητές  να  μαθαίνουν πως   πηγαίνουν οι επιδόσεις   των παιδιών τους. Επίσης   ζήτησε  να  διατηρούν τους  χώρους   καθαρούς όπως   διατηρούμε   καθαρά  τα σπίτια μας.  Η επικοινωνία με τους καθηγητάς   είναι   απαραίτητη και επιβάλλεται από όλους τους γονείς.

Κλείνοντας απευθύνθηκε σε όλους τους  διδάσκοντας τα μαθήματα τονίζοντας ότι καλό θα είναι πριν αρχίσουν το κάθε μάθημα να γίνεται προσευχή. Ας μη λησμονούμε το «Από Θεού άρξασθε».

Σε όλους στο τέλος μοίρασε  το Πρόγραμμα των μαθημάτων που θα διδάσκονται  καθημερινά.

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Ἀριθμός 33

Κυριακή ΙΓ΄ Ἐπιστολῶν

22 Σεπτεμβρίου 2013

(Α΄Κορ. ιστ΄ , 13 - 24)

Τά πλαίσια τῆς πνευματικῆς ζωῆς μᾶς δίδει, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα. Πλαίσια καί προϋποθέσεις ταυτόχρονα, τίς ὁποῖες χρειάζεται νά προσέξουμε ἰδιαίτερα, ἄν θέλουμε νά εἶναι ἀσφαλής ἡ πνευματική μας πορεία μέσα στήν Ἐκκλησία. Ἄς δοῦμε ὅμως μία πρός μία τίς προϋποθέσεις αὐτές.

Δέν εἶναι ἀρκετό νά ξεκινήσει κανείς τήν πνευματική του πορεία. Χρειάζεται νά προσέχει, γιατί εἶναι εὔκολο νά ξεστρατίσει καθώς ἡ ἀτέλεια καί ἡ ἀδυναμία τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, τό γεγονός ὅτι ἐκ νεότητος αὐτοῦ ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ρέπει ἐπί τό πονηρόν καί ὁ πόλεμος ὁ ἀδυσώπητος τόν ὁποῖο κάνει ὁ διάβολος στόν ἄνθρωπο συνεργοῦν στό ξεστράτισμα.

Τί εἶναι, ὅμως, ἡ ἐγρήγορση καί πῶς ἐπιτυγχάνεται; Εἶναι αὐτή ἡ συνεχής ἑτοιμότητα τοῦ πιστοῦ, ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται νά ζήσει τήν κατά Θεόν ζωή. Ἡ ἑτοιμότητα ἀπέναντι στούς πειρασμούς, στίς ἄτακτες κινήσεις τῆς ψυχῆς, στούς λογισμούς, αὐτή ἡ καθημερινή προσπάθεια νά ζεῖ κατενώπιον Θεοῦ. Τό βασικώτερο ὅπλο γιά τήν ἐπιτυχία της εἶναι ἡ προσευχή, ἡ διαρκής μνήμη τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ καί ἡ προσπάθεια νά ζεῖ μέσα στήν Ἐκκλησία τρεφόμενος μέ τόν οὐράνιο ἄρτο.

Ὁ ἱερός Ἀπόστολος μᾶς καλεῖ νά μείνουμε σταθεροί στήν πίστη τῆς Ἐκκλησίας καί ὄχι ὅταν πιστεύουμε σωστά γιά τόν Χριστό, ἀλλά ὅταν ζοῦμε αὐτή τήν πίστη, ὅταν ἡ πίστη μας εἶναι πίστη «δι’ἀγάπης ἐνεργουμένη». Πίστη χωρίς ἀγάπη ἔχουν καί τά δαιμόνια, τά ὁποῖα «πιστεύουσι καί φρίττουσι».

Πιστεύω στό Χριστό δέν σημαίνει παραδέχομαι τήν ὕπαρξή Του, ἀλλά Τόν ἐμπιστεύομαι καί γι’αὐτό ὁ λόγος Του εἶναι τό φῶς πού φωτίζει τήν πορεία τῆς ζωῆς μου. Τόν ἐμπιστεύομαι, γι’ αὐτό ἀγωνίζομαι νά ζῶ τήν παρουσία Του, νά μετέχω στή ζωή Του, νά εἶναι γιά μένα τό μοναδικό μέτρο καί κριτήριο γιά τά πράγματα τῆς ζωῆς μου. Δέν στέκεται σταθερός στήν πίστη τοῦ Χριστοῦ π.χ. ὁ ἄνθρωπος πού δέν ζεῖ μυστηριακή ζωή, πού δέν ἐκκλησιάζεται, δέν ἐξομολογεῖται, δέν μετέχει στήν Τράπεζα τοῦ Θεοῦ.

Ἀνδρεία, δύναμη πνευματική καί γενναιότητα μᾶς συνιστᾶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, προϋποθέσεις ἀπαραίτητες γιά τόν πνευματικό ἀγώνα. Ὁ κόσμος καί ὁ διάβολος χρησιμοποιοῦν πολλά τεχνάσματα στήν προσπάθειά τους νά πλανήσουν τόν ἄνθρωπο. Ἡ ζωή τῶν Ἁγίων καί τῶν Μαρτύρων καθώς καί τῶν Ὁσίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀποκαλυπτική γιά τόν ἀδυσώπητο ἀγώνα τοῦ διαβόλου ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου.

Γιά ἕνα τέτοιο πόλεμο συνιστᾶ ἀνδρεία καί γενναιότητα ψυχῆς. Ἀπό ποῦ, ὅμως, θά ἀντλήσει ὁ ἄνθρωπος αὐτή τή δύναμη; Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θά μᾶς δώσει καί πάλι τήν ἀπάντηση: «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ». Ὁ Χριστός εἶναι ἡ πηγή τῆς ἀκατάβλητης δυνάμεώς του καί ὁ τρόπος γιά νά ἀποκτήσει κανείς αὐτή τή δύναμη φανερώνεται στό λόγο του «ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζεῖ δέ ἐν ἐμοί Χριστός».

Καί γιά τήν ὁλοκλήρωση τῆς χριστιανικῆς ζωῆς εἶναι ἁπλή ἡ προτροπή του, εἶναι νά γίνονται ὅλα μέ ἀγάπη. Σέ ὅλους φαίνεται σωστός ὁ λόγος, ἀλλά πόσο ἀπέχει ἡ ζωή μας ἀπό τό νά εἶναι συντονισμένη μέ τό λόγο αὐτό. Ὅλοι καταλαβαίνουμε τήν ἀξία της, ἀλλά λίγοι τήν κάνουν τρόπο ζωῆς.

Ἡ παρουσία τῆς ἀγάπης, μιά ζωή πού εἶναι ἀγάπη, ὀφείλεται στήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στόν ἄνθρωπο. Τό βλέπουμε αὐτό στή ζωή ὅλων τῶν ἁγίων πού ἡ ἀγάπη τους περιελάμβανε καί αὐτούς τούς διῶκτες καί βασανιστές τους. Ἀπό τήν ἄλλη πλευρά ἡ ἀπουσία τῆς ἀγάπης ἀπό τήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου σημαίνει τήν ἀπουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀπό τόν ἄνθρωπο. Σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός καμμιά συγγένεια δέν ἔχει μέ τόν Θεό. Σημαίνει ὅτι ὁ ἄνθρωπος αὐτός εἶναι νεκρός πνευματικά. Ὅταν τούς ἀνθρώπους πού ζοῦν γύρω μας δέν τούς ἀντιμετωπίζουμε μέ ἀγάπη, ὅταν κίνητρο στή ζωή μας δέν εἶναι ἡ ἀγάπη, αὐτό σημαίνει ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα λείπει ἀπό τή ζωή μας καί αὐτό πρέπει νά μᾶς ἀνησυχεῖ σοβαρά γιατί τότε λείπει ἡ ἴδια ἡ ζωή μας.

Δέν ὑπάρχει ἀμφιβολία ὅτι ὁ ἀγώνας γιά τό θάνατο τοῦ ἐγωϊσμοῦ καί τό θρίαμβο τῆς ἀγάπης εἶναι ὁ πιό δύσκολος πνευματικός ἀγώνας. Εἶναι, ὅμως, ἀγώνας γιά ζωή ἤ γιά θάνατο καί ἐδῶ μόνον ἡ ζωντανή ἀγάπη γιά τό Θεό μπορεῖ νά κινητοποιήσει τόν ἄνθρωπο γιά νά ἀναλάβει ἕνα τέτοιον ἀγώνα. Ἄς προσευχόμεθα ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ νά γεμίσει τήν καρδιά μας. ΑΜΗΝ!                                                                                                 Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

Ἀριθμός 32

Κυριακή πρό τῆς Ὑψώσεως

8 Σεπτεμβρίου 2013

(Γαλ. στ΄, 11 - 18)

«Μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν τῷ Σταυρῷ

τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ»

Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι ἡ σημαία τῶν χριστιανῶν. Μέσα ὅμως στό χριστιανικό πλήρωμα ὑπάρχουν καί μερικοί χριστιανοί, πού ὑποστέλλουν τή σημαία τοῦ Σταυροῦ. Καλεσμένοι νά εἶναι ἀξιωματικοί καί στρατιῶτες τοῦ Χριστοῦ, ντρέπονται ἤ διστάζουν νά ἀγωνισθοῦν κάτω ἀπό τή Σημαία Του.

Φαινόμενο ἀνησυχητικό γιά τή χριστιανική παράταξι. Τό ἐπισημαίνει ὁ μεγάλος στρατηγός τοῦ χριστιανικοῦ ἀγῶνος, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Στή σημερινή περικοπή περιγράφει τό φαινόμενο αὐτό καί τό ἀντιμετωπίζει μέ ὑπέροχο τρόπο.

Ὅλοι βέβαια οἱ χριστιανοί ζοῦμε σήμερα μέσα στή σύγχρονη κοινωνία, μέσα σ’ἕνα περιβάλλον, ὅπου ἐπικρατοῦν συνήθειες ξένες πρός τό πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ καί τό χριστιανικό τρόπο ζωῆς. Οἱ περισσότεροι βέβαια μένουν ἀνεπηρέαστοι ἀπό τίς ἐπιδράσεις αὐτές τοῦ κόσμου. Ὑπάρχουν ὅμως καί μερικοί «χριστιανοί», πού συμπεριφέρονται ὅπως καί οἱ κοσμικοί, ὄχι γιατί εἶναι κοσμικοί ἀλλά «μόνον ἵνα μή τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκονται». Γιά νά μή χαρακτηρισθοῦν ἀπό τούς ἄλλους καθυστερημένοι τάχα καί ὀπισθοδρομικοί! Στίς κοινωνικές συναναστροφές, στά γραφεῖα, τά καταστήματα, τούς στρατῶνες, τά σχολεῖα κ.λ.π. θά συναντήση κανείς ἀρκετούς τέτοιους «Χριστιανούς».

Δέν ἐκδηλώνονται. Δέν ἀποκαλύπτουν τίς χριστιανικές ἀντιλήψεις τους. Δέν τολμοῦν νά διαμαρτυρηθοῦν γιά κάτι ἄσχημο πού βλέπουν ἤ ἀκοῦνε. Κλείνουν τό στόμα. Κάνουν ἴσως τόν ἀδιάφορο ἤ καί συμφωνοῦν μέ ὅσα λέγονται καί γίνονται, ὄχι γιατί τά πιστεύουν, ἀλλά «μόνον ἵνα μή τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ διώκωνται»! Φοβερό, ἀλήθεια, κατάντημα γιά χριστιανούς, πού πρέπει νά εἶναι «φῶς τοῦ κόσμου» καί «ἅλας τῆς γῆς» (Ματθ. ε΄ 13,14).

Ὅμως ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν ὑψώνει τό ἀνάστημά του καί διακηρύττει, ὅτι τό δικό του καύχημα εἶναι ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ! «Ἐμοί δέ μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ».

Καυχῶνται γύρω σου οἱ ἄνθρωποι, ἀδελφέ μου, γιά τήν καταγωγή τους, τίς θέσεις τους, τά πλούτη τους, τίς ἁμαρτωλές τους ἀπολαύσεις. Μήν ἐντυπωσιάζεσαι. Ὅλα αὐτά εἶναι πράγματα χωρίς σημασία. Μίλησε ὅμως καί σύ. Ὕψωσε τό ἀνάστημά σου καί διακήρυξε μέ τά λόγια σου καί τή ζωή σου, ποιό εἶναι τό ἀληθινό καύχημα γιά τόν ἄνθρωπο. Δεῖξε τήν ἁγνή σου καρδιά πού τήν καθάρισε τό αἷμα τοῦ Ἐσταυρωμένου. Διηγήσου πῶς σέ μεταμόρφωσε ἡ δύναμις τοῦ Σταυροῦ. Μίλησε σέ γνωστούς καί ξένους γιά τό μεγάλο σου καύχημα, τά παιδιά σου, πού μέ τή δύναμι τοῦ Σταυροῦ ἀγωνίζονται «τόν καλόν ἀγῶνα» καί νικοῦν τή χυδαιότητα καί τή διαφθορά, πού τούς περικυκλώνουν. Δεῖξε σύ, χριστιανή γυναίκα, μέ τή ζωντανή πίστη σου καί τίς θυσίες σου μέσα στήν οἰκογένειά σου, μέ τήν πλούσια κοινωνική σου δράση, πού τήν κάνεις κάτω ἀπ’ τή σημαία τοῦ Ἐσταυρωμένου, ὅτι αὐτό εἶναι τό ἀληθινό καύχημά σου. Τή στιγμή πού οἱ ἄλλοι, βυθισμένοι στήν ματαιότητα καί τήν ἀνθρωπαρέσκεια, καυχῶνται γιά τά «σκύβαλα» τῆς ζωῆς, ἐσύ Χριστιανέ, ὕψωσε τή σημαία σου, τό καύχημά σου, τό Σταυρό τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ Ἀπ. Παῦλος, μιλάει καί γιά τήν «καινή κτίσι», τή νέα δημιουργία πού ἀπεργάζεται ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ μέσα στόν κόσμο καί τήν ἱστορία. Ὅμως, ἡ καινή αὐτή κτίσις δέν μπορεῖ νά ἐγκατασταθῆ στόν κόσμο καί τήν ἱστορία μέ φοβισμένους καί δειλούς «Χριστιανούς». Ἡ νέα δημιουργία θέλει ἀγωνιστές, θέλει μαχητές, μέ καύχησιν ἐν Χριστῷ, μέ τό κεφάλι ψηλά. Διότι δέν ἔχουν τίποτε νά φοβηθοῦν, τίποτε νά ντραποῦν. Δέν ἀνήκουν στό στρατόπεδο τῆς ἁμαρτίας, πού φέρνει ντροπή. Ἀνήκουν στό στρατόπεδο τοῦ Χριστοῦ, στίς ἐπάλξεις τοῦ ὁποίου ὑψώνεται ἡ Σημαία Του, ὁ ματωμένος Σταυρός Του. Τιμή καί χαρά, εἰρήνη καί ἔλεος σ’αὐτούς πού ζοῦν καί μάχονται κάτω ἀπ’ τήν ἱερώτερη αὐτή Σημαία τοῦ κόσμου. ΑΜΗΝ!                           Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου