ΤΟ ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΙΟΥ κ. ΜΑΡΚΟΥ 2022

Χριστός Ἀνέστη! Οἱ δύο αὐτές λέξεις, οἱ ὁποῖες ἠχοῦν πανηγυρικά ἀπό τά χείλη ὅλων τήν φωταυγῆ καί πανέορτη νύχτα τῆς Ἀναστάσεως, συμπυκνώνουν ὅ,τι πιό ὑψηλό καί οὐσιῶδες ἀνακοινώθηκε ποτέ στούς ἀνθρώπους. Συνιστοῦν τό ἀρραγές θεμέλιο τῆς πίστεώς μας, τήν ἀκλόνητη βεβαιότητα, ἐπί τῆς ὁποίας οἰκοδομήθηκε ἡ Ἐκκλησία μας. Σηματοδοτοῦν τήν ἀφετηρία τῆς αἰωνιότητας, τήν ἐγγύηση τοῦ ἀνακαινισμοῦ τοῦ κόσμου. Ἐκφράζουν τήν νίκη ἐπί τοῦ θανάτου, τήν λύτρωση ἀπό τήν φθορά καί τήν ἁμαρτία, τήν πηγή τῆς ἀκατάλυτης χαρᾶς, τήν δωρεά τῆς αἰώνιας ζωῆς, τό προοίμιο «τῆς τοῦ μέλλοντος αἰῶνος μιᾶς καί ἀνεσπέρου ἡμέρας»: «Θανάτου ἐορτάζομεν νέκρωσιν, ᾍδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς τῆς αἰωνίου ἀπαρχήν».

Τό χαροποιό ἀναστάσιμο αὐτό ἄγγελμα πληροῖ καί συνεγείρει τήν ψυχή μας. Εἶναι ὁ ἐνθουσιώδης ψαλμικός παιάνας, ὁ ὁποῖος δονεῖ καί λαμπρύνει τήν μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ ἀναστάσιμος χαιρετισμός δέν εἶναι εὐχετήριος λόγος, ἀλλά δοξαστική διακήρυξη καί μαρτυρία τῆς πίστεως στό γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Δέν ἀποτελεῖ κάποιον τυπικό ἑόρτιο χαιρετισμό· πρόκειται γιά τήν κορυφαία ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας, τήν πηγή τῆς σωτηρίας τοῦ σύμπαντος κόσμου. Ἀναφωνεῖ ὁ ἱερός Χρυσόστομος: «Ὥς τήν ἀποψινή νύχτα τῶν θαυμάτων, οἱ ἄνθρωποι πέθαιναν· τώρα πιά, δέν θά πεθαίνουν, θά κοιμοῦνται ξαναγυρνώντας στό χῶμα ἀπό ὅπου βγῆκαν, γιά νά ἀναστηθοῦν μία μέρα καί νά χαροῦν τήν χαρά τῆς ἀθανασίας».

Αὐτή τήν χαρά τῆς Ἀναστάσεως ἄς ἑτοιμαστοῦμε νά ὑποδεχθοῦμε, ἀφοῦ πρῶτα βιώσουμε τήν πορεία πρός τό Πάθος, ἀπό τό σκοτάδι στό Φῶς. Αὐτή τήν ἀναστάσιμη χαρά καί ἐλπίδα ἔχει ἀνάγκη ὁ ἄνθρωπος στούς τόσο δύσκολους σημερινούς καιρούς, σέ ἐποχή δεινῆς κρίσεως, ἡ ὁποία μᾶς ἐξουθενώνει οἰκονομικά καί ψυχικά καί μᾶς γεμίζει ἀνασφάλεια γιά τό μέλλον.

Τό Πάσχα τοῦ Κυρίου μας συνιστᾶ «λύτρον λύπης» γιά ὅλους τούς ἀνθρώπους καί πηγή χαρᾶς «ἐν ὅλῳ τῷ κόσμω». Εἶναι «ἡ κλητή καί ἁγία ἡμέρα, ἑορτῶν ἑορτή καί πανήγυρις πανηγύρεων». Ἡ ἐμπειρία τῆς Ἀναστάσεως μέσα στήν Ἐκκλησία ἀποτελεῖ διαρκές βίωμα χαρᾶς. «Χαρᾶς τά πάντα πεπλήρωται, τῆς Ἀναστάσεως τήν πεῖραν εἰληφότα». Καί ἡ χαρά αὐτή ἐκπορεύεται ἀπό τήν βεβαιότητα τῆς νίκης ἐπί τοῦ θανάτου. Τήν πληρότητα τῆς χαρᾶς αὐτῆς οἱ χριστιανοί τή βιώνουμε ὡς ἀγάπη. «Ἐν χαρᾷ» ἀσπάζεται ὁ ἕνας τόν ἄλλον καί τά πάντα συγχωροῦνται. Ἐμεῖς, γράφει ὁ εὐαγγελιστής Ἰωάννης, γνωρίζουμε ὅτι πραγματοποιήσαμε τήν μετάβαση «ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν», ἐπειδή ἀγαπᾶμε τούς ἀδελφούς μας· ὅποιος δέν ἀγαπᾶ τόν ἀδελφό του, «μένει ἐν τῷ θανάτω» (Α΄  Ἰω. 3, 14).

«Λοιπόν, ἀδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλεῖσθε, τό αὐτό φρονεῖτε, εἰρηνεύετε, καί ὁ Θεός τῆς ἀγάπης καί εἰρήνης ἔσται μεθ' ὑμῶν» (Β΄ Κορ. 13, 11). Προσερχόμαστε στίς ἐκκλησίες γιά νά ἑορτάσουμε τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, «ἵνα καί τό Χαῖρε ἀκουσώμεθα», τό ὁποῖο θά ἀναγγέλλει τή νίκη πάνω στόν θάνατο καί τήν φθορά, τήν πηγή τῆς αἰώνιας καί ἀληθινῆς ζωῆς, τήν ἐγγύηση τῆς δίκης μας ἀνάστασης, τό πλήρωμα τῆς χαρᾶς γιά κάθε ἄνθρωπο, τήν ἀκατάβλητη δύναμη τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.

Πανηγυρίζοντας τό Πάσχα τοῦ Χριστοῦ μας, Τόν παρακαλοῦμε νά στερεώσει τήν πίστη μας. Νά αὐξήσει τήν ἀγάπη μας. Νά μᾶς ἐνισχύει, ὥστε μέ προθυμία καί χαρά νά ὑπακοῦμε στό αἰώνιο θέλημά Του. Εὔχομαι νά ἀξιωθοῦμε ὅλοι νά ζήσουμε μέσα στήν ἐλευθερία καί τήν χαρά τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ. Νά ἐπιτυγχάνουμε καθημερινά τή διάβαση ἀπό τήν ἁμαρτία στήν Χάρη, ἀπό τήν ἀπελπισία στήν ἐλπίδα, ἀπό τόν θάνατο στήν Ζωή. Ὅσοι βιώνουμε ἐντός της Ἐκκλησίας τήν ἀναστάσιμη χαρά, ἀναστημένοι κι ἐμεῖς στό φρόνημα καί τήν ψυχή, δίνουμε καθημερινά, παντοῦ καί πάντοτε, τήν μαρτυρία τῆς Ἀναστάσεως.