ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Ἀριθμός 40
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΗ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ
ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Ζ΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
12-10-2025
«Χείλη ἀνδρῶν δικαίων ἀποστάζει χάριτας»
(Παροιμ. Σολομ. 10,32)

Οἱ Παροιμίες τοῦ σοφοῦ Σολομῶντα, ἀγαπητοί ἀδελφοί,
ἀναφωνοῦν: «Τά χείλη τῶν δικαίων στάζουν πάντα χάριτες Θεοῦ».
Ἐγώ ἀγαπῶ (λέγει ὁ Κύριος) ἐκείνους πού μέ ἀγαποῦν, ὅσοι μέ
ἀναζητοῦν μέ εὑρίσκουν καί ἔτσι ἀποκτοῦν χάρη ἀπό τόν Θεό» (8,17).
«Πολύ καλύτερος ἀπό ὅλους εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού ἔλαβε χάρη μέ τήν
εὐσέβειά του ἀπό τόν Κύριο» (12,2). Ὁ σοφός Σειράχ διαλαλεῖ στό
βιβλίο του: «Ὅσο μεγάλος καί ἔνδοξος εἶσαι, τόσο περισσότερο νά
ταπεινώνεις τόν ἑαυτόν σου καί ἔτσι θά εὕρεις χάρη ἀπό τόν Κύριο»
(3,18). Ἄς θυμηθοῦμε τή γεμάτη χάρη Θεοῦ προκοπή τοῦ Ἰακώβ
(Γεν. 28,12) καί τό ἀπαστράπτοντα ἀπό τή θεία χάρη πρόσωπο τοῦ
Μωΰσῆ (Ἔξοδ. 34,30).
Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, τό ἀφιερωμένο στή
μνήμη τῶν Ἁγίων Θεοφόρων Πατέρων τῆς Ζ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου,
ὁ Ἀπόστολος Παῦλος κατακλείει τήν ἐπιστολή του γράφοντας
«ἡ χάρις μετά πάντων ὑμῶν» (Τίτ. 3,15). Ὁ Θεῖος Ἀπόστολος πολλές
φορές ἐπικαλεῖται τή χάρη τοῦ Θεοῦ (Β΄Κορ. 13,13.6,24). Ἡ ζωοπάροχη
αὐτή χάρη εἶναι τό πιό πολύτιμο δῶρο στόν ἄνθρωπο. Ὁ ἱερός
Ζιγαβηνός παρατηρεῖ ὅτι αὐτή ἡ λυτρωτική χάρη ἀπορρέει ἀπό τό
Σταυρό καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καί τήν καρποῦται καί τήν ζεῖ ὁ
πιστός μέσα στή λατρεία τῆς Ἐκκλησίας, διότι γνωρίζει καί ὁμολογεῖ
ὅτι «Κύριος Ἰησοῦς Χριστός εἰς δόξαν Θεοῦ Πατρός» (Φιλιπ. 2, 11).
Ἡ φράσις «μετά πάντων ὑμῶν» δέν εἶναι τυπική, γιά τόν μεγάλο
Ἀπόστολο, ὁ ὁποῖος ἔχει αἰσθανθεῖ καί βιώσει τό γεγονός τῆς χάρης
τοῦ Θεοῦ. Ἡ χάρη εἶναι ἀγάπη καί ἔλεος καί εὔνοια καί κάθε δωρεά καί
εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἀθέατη ἀλλά ζωντανή ἐπίσκεψη μέσα μας. Πηγή
τῆς χάρης ὁ Κύριός μας, ἀφοῦ ὅπως ὑπογραμμίζει ὁ Εὐαγγελικός
Ἰωάννης «ἡ χάρις καί ἡ ἀλήθεια διά Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο» (Ἰω. 1,17).
Αὐτός στέκεται στήν πόρτα τῆς ψυχῆς μας καί κρούει (Ἀποκ. 3,20).
Ἄκτιστη χάρη εἶναι ἡ δόξα τῆς Μεταμόρφωσης, ἡ πνοή τῆς
Πεντηκοστῆς, ἡ ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ πού μᾶς ἀναγεννᾶ μέ τό Βάπτισμα,
πού μᾶς τρέφει μέ τή θεία Εὐχαριστία. Ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ εἶναι
οὐσιοποιός, γιατί ὅλα τά κτίσματα, ἄψυχα καί ἔμψυχα, σέ αὐτήν
ὀφείλουν τήν ὕπαρξή τους. Εἶναι ζωοποιός, γιατί σέ μερικά ἀπό τά
δημιουργήματα χαρίζει τή ζωή. Εἶναι σοφοποιός, γιατί στόν ἄνθρωπο
ἔδωσε τό νοῦ, τή σοφία καί τή βούληση. Εἶναι τέλος θεοποιός, γιατί
στούς ἁγίους δίνεται πλούσια, ὥστε νά γίνουν θεοί «κατά χάριν».
Ὅ,τι ὑπάρχει στόν κόσμο καί συντηρεῖται, προοδεύει καί ἁγιάζεται,
ὀφείλεται στή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Ἅγιος Διάδοχος Φωτεικῆς σημειώνει: Ἡ χάρη ἀπό ἐκείνη τή
στιγμή πού βαπτιζόμαστε κρύβεται μέσα στό βάθος τοῦ νοῦ, κρύβει
ὅμως ἀπό τήν αἴσθησή του τήν παρουσία της. Ὅταν, ὅμως, ἀρχίσει
κανείς μέ ὅλη του τή διάθεση νά ἀγαπάει τό Θεό, τότε, μέ κάποιο
ἄρρητο τρόπο, ἡ χάρη μεταδίδει στήν ψυχή ἕνα μέρος ἀπό τά ἀγαθά
της.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Σιναΐτης θά πεῖ: Ἡ ἀποβολή τῆς χάρης
πηγάζει ἀπό τήν ἐνέργεια τῶν παθῶν, ἐνῶ ἡ ὁλοκληρωτική στέρηση
γίνεται μέ τή διάπραξη ἁμαρτημάτων. Γιατί ἡ ψυχή πού ἀγαπάει τά
πάθη καί τίς ἁμαρτίες στερεῖται καί ἀποβάλλει τή χάρη καί χηρεύει,
ὁπότε θά γίνει κατοικητήριο τῶν δαιμόνων καί τώρα καί στό μέλλον.
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος διδάσκει: Ὁ χριστιανός ὀφείλει νά εἶναι
εὐγενικός πρός ὅλους. Τά λόγια του καί τά ἔργα του νά ἀποπνέουν τήν
χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού κατοικεῖ στήν ψυχή του, ὥστε νά
μαρτυρεῖται ἡ χριστιανική του πολιτεία καί νά δοξάζεται τό ὄνομα τοῦ
Θεοῦ. Ἡ Θεία χάρη στέλνει χαρίσματα σάν ἀμοιβή σέ ὅσους
καθαρισθοῦν ἀπό τά πάθη.
Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς καταθέτει: Χάρις εἶναι αἱ θεῖαι
ἐκεῖναι ἐνέργειαι τάς ὁποίας ἡ Παναγία Τριάς παρέχει εἰς τήν
Ἐκκλησίαν διά τήν σωτηρίαν τῶν ἀνθρώπων ἀπό τήν ἁμαρτίαν, τόν
θάνατον καί τόν διάβολον καί διά τήν αἰωνίαν των ζωήν. Πράγματι
σωζόμεθα τῇ χάριτι.
Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος προτρέπει τίς Νύμφες τοῦ Χριστοῦ: Λοιπόν ἡ
προθυμία σας νά μή λείψη· ὁ ζῆλος σας νά μή χαθῆ· ἡ χάρις νά μήν
ὀλιγοστεύση· ἐκεῖνο τό φῶς, τό ὁποῖον λάμπει μέσα σας, νά μή σβήση.
Διότι, ἄν σβήση τό φῶς, θά σᾶς καταλάβη τό σκότος καί θά χαθῆτε.
Ἀπ’αὐτό δέ τό φῶς πού κρατεῖς θά πάρουν καί ἄλλοι νά ἀνάψουν.
Ὁ Ἅγιος Ἰωσήφ ὁ ἡσυχαστής ἔλεγε: Ὁ ἄνθρωπος σάν βρέφος
πού ψελλίζει ζητᾶ ἀπό τόν Θεό τό θέλημά Του τό ἅγιο. Ὁ Θεός σάν
πατέρας ὑπεράγαθος, τοῦ δίνει τή χάρη, ἀλλά τοῦ δίνει καί
πειρασμούς. Ἐάν ὑπομένει ἀγόγγυστα λαμβάνει προσθήκη τῆς
χάριτος.
Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Κατουνακιώτης καταθέτει: Πόσο μά πόσο
γλυκύς εἶναι ὁ Ἰησοῦς! Ὅλος χαρά, ὅλος εἰρήνη, ὅλος ἀγάπη. Ἡ χάρις
του διατηρεῖται μέ τήν ταπείνωση καί τήν εὐχαριστία στόν Θεό.
Μακάριος εἶναι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἔλαβε τήν χάρη καί ἀπέθανε μέ
αὐτήν.
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἀνακεφαλαιώνει: Αὐτός ὁ ἄνθρωπος ἔχει
κάτι τό ξεχωριστό ἀπό ἐκεῖνον πού εἶναι μακριά ἀπό τό Θεό, καί αὐτό
εἶναι αἰσθητό καί στούς ἄλλους. Νά, αὐτό εἶναι ἡ Θεία Χάρις, ἡ ὁποία
προδίδει τόν ἄνθρωπο ἀκόμη καί ἄν κρύβεται.
Χριστιανοί μου,
μπορεῖ νά εἴμαστε ἁμαρτωλοί ὅλοι, ἀλλά, ὅταν εἴμαστε μέσα
στήν Ἐκκλησία μας καί στή χάρη τῶν Μυστηρίων της, ἔχουμε ἐλπίδα
σωτηρίας. Ἄς τό ἐπιδιώξουμε, ἄς μετανοήσουμε, ἄς ἐξομολογηθοῦμε,
ἄς συγχωρηθοῦμε καί ὁ Θεός τοῦ ἐλέους θά μᾶς συγχωρήσει καί θά
μᾶς ἀποστείλει τή χάρη Του καί ὅταν μέ τό καλό πεθάνουμε
γνωρίζουμε ὅτι ἔχουμε ἐλπίδα σωτηρίας. Κανείς ὀρθόδοξος Ἕλληνας
νά μή φανεῖ προδότης Ἰούδας καί ἀποστάτης τῆς Ἁγίας καί ἀμωμήτου
ὀρθόδοξης πίστης μας. Ὅσοι δέ παρασύρθηκαν ἀπό ἄγνοια στίς
πλάνες καί στίς αἱρέσεις νά φωτισθοῦν ἀπό τόν Θεό καί νά
ἐπιστρέψουν. Οἱ Ἅγιοι Πατέρες μας ἔδωσαν πνεῦμα καί αἷμα γιά τήν
ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Κυρίου μας. Ἡ φωτισμένη ἀπό τή
Θεία Χάρη βιωτή τους ἄς καταστεῖ ὕψιστο παράδειγμα μίμησης.
Ἀδελφοί μου,
ἐδραῖοι καί ἀμετακίνητοι μέ ἕνα ἅγιο πεῖσμα μέχρι τέλους
στήν προστασία τῆς Ἐκκλησίας μας γιά νά ἔχουμε τή χάρη τοῦ Θεοῦ,
τήν εὐλογία τῆς Παναγίας μας καί τήν βοήθεια τῶν Ἁγίων μας. Ὅλοι
μας, ὅσοι ἀγαποῦμε τόν Σωτῆρα μας, ἄς ἔχουμε ἕνα ἱερό πόθο μέσα
στίς καρδιές μας. Νά μᾶς ἐπισκιάσει ἡ ζωογόνος Χάρις Του! ΑΜΗΝ!

 Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου