ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Ἀριθμός  41

ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΚΑΙ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ ΛΟΥΚΑ

(Λουκ. ι΄ 16 - 21)

 18 Ὀκτωβίου 2020

*

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Εἶπεν ὁ Κύριος τοις εαυτού μαθηταίς· Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με. Ὑπέστρεψαν δὲ οἱ ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς λέγοντες· Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου. Εἶπε δὲ αὐτοῖς· ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα. Ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ. Πλὴν ἐν τούτῳ μὴ χαίρετε, ὅτι τὰ πνεύματα ὑμῖν ὑποτάσσεται· χαίρετε δὲ ὅτι τὰ ὀνόματα ὑμῶν ἐγράφη ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ ἠγαλλιάσατο τῷ πνεύματι ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν· ἐξομολογοῦμαί σοι, πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν, καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ νηπίοις· ναί, ὁ πατήρ, ὅτι οὕτως ἐγένετο εὐδοκία ἔμπροσθέν σου.

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ

Πολλοὶ χριστιανοὶ στὶς ἡμέρες μας διακατέχονται ἀπὸ ἕνα μεγάλο φοβικὸ σύνδρομο ἀπέναντι στὸ δυσοίωνο μέλλον, ποὺ ἐπιτείνεται ἀπὸ τὶς εὐρέως διαδεδομένες προφητεῖες γιὰ πολέμους, τὴν καταστροφὴ καὶ τὸ τέλος τοῦ κόσμου. Ἐπικρατεῖ ἕνας διάχυτος φόβος γιὰ τὶς σκοτεινὲς δυνάμεις ποὺ κυβερνοῦν τὸν πλανήτη, χωρὶς νὰ φαίνονται καὶ νὰ ἐλέγχονται ἀπὸ κανέναν, προετοιμάζοντας τὴν ἔλευση τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἐν μέρει ὅλα αὐτὰ ἔχουν μία δόση ἀληθείας,  τὸ νὰ ἀσχολεῖσαι ὅμως μόνο μὲ αὐτὰ σὲ ὁδηγεῖ σὲ μία παθολογικὴ καὶ ἄρρωστη ψυχικὴ κατάσταση, ἐντελῶς ξένη του πνεύματος τοῦ Χριστοῦ. Γιατί τὸ πνεῦμα τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ χαρά, ἡ εἰρήνη καὶ ἡ ἐλπίδα γιὰ τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Ὅπως γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, "ὁ καρπὸς του Πνεύματος ἐστὶν ἀγάπη, χαρά, εἰρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, ἀγαθωσύνη, πίστις, πραότης, ἐγκράτεια." Κανένας φόβος καὶ καμιὰ ἀπελπισία ἀπὸ τὴν φαινομενικὴ ἐπικράτηση τῶν δαιμονικῶν δυνάμεων στὸν κόσμο μας δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχουν θέση στὴν ψυχὴ τοῦ ἀληθινοῦ Χριστιανοῦ, ὅταν αὐτὸς στηρίζεται ἀπόλυτα στὸν Χριστό. Αὐτὴν τὴν ἐλπιδοφόρα πραγματικότητα ἔρχεται νὰ ἐπιβεβαιώσει τὸ σημερινὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα.

Εἶχε στείλει ὁ Χριστὸς τοὺς ἑβδομήντα μαθητές Του σὲ περιοδεία στὰ γύρω μέρη. Ὅταν γύρισαν ἦταν καταχαρούμενοι καὶ ἔλεγαν στὸν Διδάκαλό τους ὅτι ἀκόμη καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσονταν σὲ αὐτοὺς μὲ τὴν ἐπίκληση τοῦ Ὀνόματός Του. Διαπίστωσαν οἱ μαθητὲς, μὲ μεγάλη τους ἔκπληξη καὶ χαρὰ, ὅτι οἱ πάλαι ποτὲ πανίσχυρες δαιμονικὲς δυνάμεις ἐμφανίζονταν μπροστά τους ἀνίσχυρες καὶ τρέπονταν σὲ φυγή. Αὐτὸ γιὰ τοὺς ἀνθρώπους τῆς κοινωνίας τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ποὺ ζοῦσε βουτηγμένη στὴν εἰδωλολατρεία καὶ στὴν δαιμονοκρατία, ὅπου οἱ δαίμονες εἶχαν πλήρη κυριαρχία ἐπάνω στοὺς ἀνθρώπους,  ἦταν κάτι πρωτοφανές, πρωτάκουστο καὶ ὑπερβολικὰ χαροποιό.

Ὁ Χριστὸς συμμερίζεται τὴν χαρὰ τῶν μαθητῶν Του, γιατί γνωρίζει τὸ μέγεθος τῆς μέχρι τότε ὑποδούλωσης τοῦ ἀνθρωπίνου γένους στὸν Διάβολο καὶ βλέπει τώρα νὰ γκρεμίζεται συθέμελα τὸ τυραννικὸ καθεστώς του. Λέγει, λοιπὸν, στοὺς μαθητές Του: "Ἐθεώρουν τὸν Σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα". Ἡ πρόταση αὐτὴ ἑρμηνεύεται ὡς ἑξῆς ἀπὸ τὸν ἐγκυρότατο ἑρμηνευτὴ τῶν Γραφῶν Παναγιώτη Τρεμπέλα: "Ἀφ' ὅτου ἄρχισα τὸ ἔργο μου, ἀλλὰ καὶ ὅταν σᾶς ἔστειλα σὲ περιοδεία, καὶ τώρα ποὺ ἤρθατε καὶ μοῦ ἀναγγέλλετε τὶς διώξεις αὐτὲς τῶν δαιμόνων, ἔβλεπα τὸν σατανᾶ νὰ χάνει τὴν ἐξουσία καὶ τὸ κράτος του. Τὸν ἔβλεπα νὰ πέφτει συντριμμένος χάμω ἀπὸ τὸ ὕψος τῆς ἐξουσίας του καὶ ἀπὸ τὶς ἀνώτερες σφαῖρες τοῦ ἐναερίου κόσμου, ἀπὸ ὅπου ἀσκοῦσε τὴν κυριαρχία του. Τὸν ἔβλεπα νὰ πέφτει τόσο γρήγορα καὶ φανερὰ καὶ μὲ τόσο πάταγο, ὅπως πέφτει ἡ ἀστραπή". Ἔχουμε, λοιπὸν, τὴν αὐθεντικὴ μαρτυρία τοῦ Κυρίου μας γιὰ τὸ γεγονὸς τῆς κατάλυσης τῆς καταδυναστείας τοῦ Διαβόλου ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων, γιὰ τὴν κατακρήμνιση καὶ τὴν συντριβή του. Καὶ αὐτὴ ἡ ἀπελευθέρωση ξεκίνησε μὲ τὴν Βάπτιση τοῦ Χριστοῦ στὸν Ἰορδάνη, ὅπου "τὰς κεφαλὰς τῶν ἐκεῖσε ἐμφωλευόντων συνέτριψε δρακόντων", καὶ ὁλοκληρώθηκε μὲ τὰ Ἄχραντα Πάθη Του, τὸν Σταυρὸ καὶ τὴν Ἀνάστασή Του. Ὁ Διάβολος πλέον νικήθηκε, εἶναι ἁλυσοδεμένος μὲ τὴν δύναμη τοῦ Χριστοῦ, ἔτσι ὥστε νὰ μὴν ἔχει καμιὰ ἐξουσία ἐπάνω στὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ μὴν μπορεῖ νὰ τὰ βλάψει οὔτε στὸ ἐλάχιστο, παρὰ μόνο κατὰ παραχώρηση Θεοῦ, ὅταν Αὐτὸς κρίνει πρὸς σωτηρίαν τῶν ψυχῶν.  

Συνεχίζει ὁ Χριστὸς τὴν παραπάνω διαπίστωσή Του σχετικὰ μὲ τὴν συντριβὴ τοῦ Σατανᾶ καὶ τὴν συμπληρώνει μὲ τὴν μετάδοση στοὺς μαθητὲς Του τῆς δύναμής Του, γιὰ νὰ νικοῦν τοὺς δαιμονικοὺς πειρασμούς: "Ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν  τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ". Ἑρμηνεύει σχετικὰ ὁ Παναγιώτης Τρεμπέλας: "Σᾶς δίνω ἐξουσία νὰ νικᾶτε καὶ νὰ ποδοπατεῖτε ὅλα τὰ ὄργανα τοῦ Σατανᾶ, ποὺ, σὰν φίδια καὶ σκορπιοὶ, ἐπιβουλεύονται καὶ χύνουν τὸ δηλητήριό τους ὕπουλα στὶς ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων, γιὰ νὰ τὶς θανατώσουν. Σᾶς δίνω  ἐξουσία νὰ κατανικᾶτε ὅλη τὴν δύναμη, ποὺ διαθέτει ὁ ἐχθρός του ἀνθρώπου, ὁ Σατανᾶς, ἔτσι ὥστε κανένα μέσον, ἀπὸ ὅσα θὰ χρησιμοποιεῖ αὐτὸς γιὰ παρεμπόδιση τοῦ ἔργου σας, νὰ μὴν τελεσφορεῖ. Καὶ τίποτε, ἀπὸ ὅσα ἐναντίον σας μηχανεύεται αὐτός, δὲν θὰ σᾶς ἀδικήσει ἢ θὰ σᾶς βλάψει". Ὁ Χριστὸς χαρίζει στοὺς μαθητὲς Του τὴν δική Του ὑπερφυσικὴ χάρη καὶ δύναμη, γιὰ νὰ ὑπερνικοῦν τὸν Διάβολο καὶ τὰ ὄργανά του, τὰ φίδια καὶ τοὺς σκορπιούς, ποὺ κρύβονται παντοῦ καὶ ψάχνουν νὰ βροῦν θύματα, γιὰ νὰ τὰ θανατώσουν μὲ τὸ δηλητήριό τους. Ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ εἶναι πλέον θωρακισμένος καὶ ἄτρωτος ἀπὸ τὶς δαιμονικὲς ἐπιθέσεις, μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ ἀντιμετωπίζει καὶ κατατροπώνει τὸν ἴδιο τὸν Διάβολο. Χιλιάδες εἶναι τὰ παραδείγματα ἁγίων ποὺ πάλεψαν καὶ νίκησαν τοὺς δαίμονες καὶ ταπείνωσαν τὴν ἐπηρμένη ὀφρὺ τοῦ Διαβόλου καὶ τῶν ἐκπροσώπων τοῦ ἐπὶ τῆς γής. Μπορεῖ βέβαια ὁ Διάβολος κατὰ παραχώρηση Θεοῦ νὰ βλάψει ἢ καὶ νὰ θανατώσει τὸ σῶμα, ἀδυνατεῖ ὅμως νὰ βλάψει τὴν ἀθάνατη ψυχή, ἡ ὁποία μὲ τὴν θερμὴ προσευχὴ τοῦ μάρτυρα ἐνισχύεται ἀπὸ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ μένει ἀσάλευτη καὶ ἀδούλωτη.   

Στὸν ἑπόμενο στίχο τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος ὁ Χριστὸς ἀποκαλύπτει στοὺς μαθητὲς Του τὸ σωστὸ φρόνημα καὶ τὴν οὐσιαστικὴ χαρὰ ποὺ πρέπει νὰ ἔχουν. Τοὺς συμβουλεύει νὰ μὴν χαίρονται μόνο γιὰ τὸ γεγονὸς τῆς ἐκδίωξης καὶ τῆς κατατρόπωσης τῶν δαιμόνων. Εἶναι αὐτὸ ὄντως κάτι τὸ πολὺ σημαντικό, θὰ μποροῦσε ὅμως νὰ ὁδηγήσει σὲ ἔπαρση καὶ ἀλαζονεία. Θὰ πρέπει νὰ χαίρονται κυρίως, ἐπειδὴ τὰ ὀνόματά τους ἔχουν γραφεῖ στοὺς οὐρανούς. Θὰ πρέπει νὰ χαίρονται καὶ νὰ ἀγάλλονται, γιατί, μὲ τὴν πίστη τους στὸν Χριστὸ καὶ  μὲ τὸν ἀγώνα τους νὰ τὴν ἐπιβεβαιώνουν καθημερινὰ, τὰ ὀνόματά τους ἔχουν καταγραφεῖ στὸν κατάλογο τῶν πολιτῶν τῆς Οὐράνιας Πολιτείας καὶ ἔχουν ὅλα τὰ δικαιώματα νὰ ἀπολαύσουν τὰ ἀγαθὰ τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν. Θὰ ἔχουν τὴν δυνατότητα νὰ ζοῦν μὲ τὸν Θεό, νὰ Τὸν βλέπουν πρόσωπον πρὸς πρόσωπον καὶ αὐτὸ θὰ εἶναι ὁ πολυπόθητος παράδεισος. Αὐτὸ εἶναι τὸ αἴτιο τῆς πραγματικῆς χαρᾶς καὶ ἀγαλλίασης ὅλων τῶν Χριστιανῶν, ποὺ ἀγωνίζονται τὸν ἀγώνα τὸν καλό της ἐν Χριστῷ ζωῆς.

Ἀπὸ αὐτὰ τὰ λόγια του Χριστοῦ καταλήγουμε στὰ ἑξῆς δύο συμπεράσματα: Πρῶτον ὅτι ὁ ἀρχαῖος ἐχθρός του ἀνθρώπου, ὁ Διάβολος, εἶναι ἀνίσχυρος καὶ ἡ πραγματικὴ ἐξουσία τοΥ μηδαμινή. Ὅσο καὶ ἂν φαντάζει ἐγκόσμια δυνατὸς καὶ ἐξαιτίας αὐτοῦ ὀνομάζεται "κοσμοκράτωρ", κανεὶς χριστιανὸς δὲν ἔχει λόγο νὰ τὸν φοβᾶται, γιατί ὁ Θεὸς εἶναι Παντοκράτωρ. Μὲ τὴν δύναμη τοῦ Χριστοῦ κάθε ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπίσει τὰ φόβητρα τοῦ Διαβόλου, ὅσο τρομερὰ καὶ ἂν εἶναι, καὶ νὰ τὰ ξεπεράσει εὔκολα. Ὅλες οἱ δαιμονικὲς ἐπενέργειες, ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔχει σύμμαχό του τὸν Χριστό, ἐξαφανίζονται "ὡς ἐκλείπει καπνὸς καὶ ὡς τήκεται κηρὸς ἀπὸ προσώπου πυρός". Στὴν ἐποχή μας μάλιστα, ὅπου ἡ ἁμαρτία ἔχει θεριέψει καὶ ὁ Σατανᾶς κυκλοφορεῖ ἀπροκάλυπτα "ὡς λέων ζητῶν τίνα καταπίη", ὁ πιστὸς χριστιανός, ποὺ εἶναι θωρακισμένος μὲ τὰ ὅπλα τῆς πνευματικῆς ζωῆς, δὲν φοβᾶται κανέναν καὶ τίποτε, παρὰ μόνο τὴν ἁμαρτία, τὸν ἀπὸ τοῦ Θεοῦ χωρισμό. Καὶ ὄχι μόνο δὲν φοβᾶται τὰ φόβητρα τοῦ Διαβόλου, πολέμους, ἀσθένειες, κοινωνικὲς ἀναταραχές, ἐγκληματικότητα, οἰκονομικὴ κρίση, ἀλλὰ ἔχει μέσα του  ἀδιατάρακτη χαρὰ καὶ εἰρήνη καὶ λέγει στὸν Χριστό: "Ἐὰν γὰρ καὶ πορευθῶ ἐν μέσῳ σκιᾶς θανάτου, οὐ φοβηθήσομαι κακά, ὅτι Σὺ μετ' ἐμοῦ εἰ"!

Τὸ δεύτερο συμπέρασμα εἶναι ἡ χαρὰ καὶ ἡ ἐλπίδα ὅτι θὰ κληρονομήσουμε τὴν Οὐράνια Βασιλεία. Εἴμαστε οὐρανοπολίτες, εἴμαστε καλεσμένοι στὸν μεγάλο Δεῖπνο τοῦ Θεοῦ. Ὁ Παράδεισος δὲν εἶναι ἀνέφικτος, δὲν εἶναι μακριὰ ἀπὸ ἐμᾶς. Εἶναι καὶ πολὺ κοντά μας, εἶναι μέσα μας! Σύμφωνα μὲ τὸν λόγο τοῦ Χριστοῦ "ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν ἐντὸς ὑμῶν ἐστι". Ἀρκεῖ νὰ δουλέψουμε στὸν μυστικὸ ἀμπελώνα τῆς ψυχῆς μας, νὰ σκάψουμε βαθιὰ καὶ νὰ βροῦμε αὐτὸν τὸν πολύτιμο μαργαρίτη. Ἀμήν, γένοιτο!     Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου