ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 02 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἀριθμός 1

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

 «φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ  ἐρήμῳ» (Μαρκ. 1,3)

2 Ἰανουαρίου 2022

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

1 Ἀρχὴ τοῦ εὐαγγελίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. 2 Ὡς γέγραπται ἐν τοῖς προφήταις, ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου· 3 φωνὴ βοῶντος ἐν τῇ ἐρήμῳ, Ἑτοιμάσατε τὴν ὁδὸν Κυρίου, εὐθείας ποιεῖτε τὰς τρίβους αὐτοῦ, 4 ἐγένετο Ἰωάννης βαπτίζων ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν. 5 καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ Ἰουδαία χώρα καὶ οἱ Ἱεροσολυμῖται, καὶ ἐβαπτίζοντο πάντες ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ’ αὐτοῦ ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν.

6 ἦν δὲ ὁ Ἰωάννης ἐνδεδυμένος τρίχας καμήλου καὶ ζώνην δερματίνην περὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ, καὶ ἐσθίων ἀκρίδας καὶ μέλι ἄγριον. 7 καὶ ἐκήρυσσε λέγων· Ἔρχεται ὁ ἰσχυρότερός μου ὀπίσω μου, οὗ οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς κύψας λῦσαι τὸν ἱμάντα τῶν ὑποδημάτων αὐτοῦ. 8 ἐγὼ μὲν ἐβάπτισα ὑμᾶς ἐν ὕδατι, αὐτὸς δὲ βαπτίσει ὑμᾶς ἐν Πνεύματι ἁγίῳ.

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ

Ὁ Πρόδρομος Ἰωάννης ἐπέλεξε τὴν ἔρημο τοῦ Ἰορδάνη γιὰ τὸ ἔργο τῆς προετοιμασίας τοῦ λαοῦ. Τόπο ἀποξενωμένο, μὲ δυσκολίες. «ἐγένετο Ἰωάννης βαπτίζων ἐν τῇ  ἐ ρ ή μ ῳ  καὶ κηρύσσων βάπτισμα μετανοίας εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» (Μαρκ. 1, 4), ἀναφέρει ἡ εὐαγγελικὴ περικοπή. Ἔπρεπε ὁ λαός, γιὰ νὰ κατανοήσει καὶ νὰ ἐνστερνισθεῖ τὸ κήρυγμα τοῦ Ἰωάννη, προηγουμένως νὰ ἀποκοπεῖ ἀπὸ τὰ τοῦ κόσμου, ἔστω γιὰ μερικὲς ὧρες ἢ μέρες. Καὶ ἡ ἔρημος ἦταν ὁ πιὸ κατάλληλος τόπος, ποὺ μὲ τὴν ἀπεραντοσύνη της ταπείνωνε τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν ἔφερνε πιὸ κοντὰ στὸν Θεό. Μὲ τὴν σιωπή της ἔκανε βροντερὸ τὸ κήρυγμα καὶ μὲ τὴν γεωγραφική της διαμόρφωση προετοίμαζε τὴν ψυχικὴ διάθεση τοῦ ἀνθρώπου γιὰ σωτηρία καὶ μετάνοια.

Ὁ Ἰωάννης μὲ τὸν λόγο του κατέστησε τὴν ἔρημο πολυάνθρωπη‧ «καὶ ἐξεπορεύετο πρὸς αὐτὸν πᾶσα ἡ Ἰουδαία χώρα καὶ οἱ Ἱεροσολυμῖται καὶ ἐβαπτίζοντο πάντες ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ποταμῷ ὑπ’ αὐτοῦ, ἐξομολογούμενοι τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν» (Μάρκ. 1, 5), τονίζει ὁ εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος. Ἡ ἔρημος ἔγινε γι’ αὐτοὺς γόνιμη χώρα, ἀπὸ τὴν ὁποία ἔδρεψαν τοὺς καρποὺς τῆς ἄφεσης καὶ τῆς σωτηρίας.  Ἡ ἔρημος, ὁ τόπος αὐτὸς τῆς ξηρασίας, γιὰ τὸν ἄνθρωπο τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νὰ ἀποβεῖ παράδεισος πνευματικῆς εὐφορίας καὶ γονιμότητας, χώρα μιᾶς καινούργιας ζωῆς, ξεκίνημα γιὰ ἕνα νέο καὶ εὐλογημένο δρόμο.

Στὴν ἡσυχία τῆς ἐρήμου καθαρίζεται ὁ νοῦς καὶ πληροφορεῖται τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἡσυχία – λέει ὁ ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος – θεωρεῖται πρόκριτη καὶ ὑπέρτερη καὶ βασίλισσα ὅλων τῶν ἐργασιῶν, ἀκρότητα τῆς τελείωσης.  Καὶ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἀναφέρει, πὼς ἡ ἡσυχία εἶναι σημεῖο τῆς ψυχῆς ποὺ ὑγιαίνει καὶ ἀποτελεῖ «τὴν λήθην τῶν κάτω καὶ μύστην τῶν ἄνω». Ὁ Μωυσῆς πολλὲς φορὲς ἔστηνε τὴν σκηνή του μακριὰ ἀπὸ τοὺς ἄλλους, μέσα στὴν ἡσυχία, γιὰ νὰ πληροφορηθεῖ τὰ χρήσιμα γιὰ τὴν ψυχή του. Καὶ ὁ Ἴδιος ὁ Κύριός μας κατέφευγε συχνὰ στὴν ἔρημο γιὰ νὰ ἐπικοινωνήσει μὲ τὸν Οὐράνιο Πατέρα. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ ἐρημίτες δὲν εἶναι ἄνθρωποι ἄλαλοι, ἀλλὰ ρήτορες σιωπηλοί.

Ἔρημος μὲ τὴν πνευματική της ἔννοια εἶναι κάθε τόπος ἡσυχίας καὶ γαλήνης. Δὲν εἶναι μόνον ἕνας γεωγραφικὸς τόπος, ἀλλὰ μέσα στὴν Ἐκκλησία εἶναι καὶ ἕνας πνευματικὸς χῶρος. Δὲν ξεκουράζει ἡ ἀλλαγὴ τοῦ τόπου μόνο, ἀλλὰ κυρίως ἡ ἀλλαγὴ τρόπου ζωῆς.

Τὴν ἔρημο μποροῦμε νὰ τὴν βιώσουμε καὶ μέσα στὸ ἴδιο μας τὸ σπίτι. Ἡ ἡσυχία θὰ μᾶς βοηθήσει νὰ αὐτοσυγκεντρωθοῦμε. Νὰ δοῦμε σὲ τὶ ὑστεροῦμε. Νὰ μιλήσουμε μὲ τὸν ἑαυτό μας. Ἀπὸ τὸν μυστικὸ αὐτὸ διάλογο ἀρχίζει ὁ δρόμος τῆς κάθαρσης καὶ ἡ ἡσυχία γίνεται προϋπόθεση τῆς ψυχικῆς μας κάθαρσης.  Ἐκεῖ οὔτε ἡ γλῶσσα μιλάει οὔτε ἡ ἀκοὴ ἀπασχολεῖται μὲ μάταια πράγματα οὔτε τὰ μάτια βρίσκουν ἐνοχλητικὰ θεάματα. Μὴ βρίσκοντας ὁ νοῦς, λέει ὁ Μ. Βασίλειος, ἀλλοῦ ἀπασχόληση, ξαναγυρίζει στὸν ἑαυτό του καὶ διὰ μέσου τοῦ ἑαυτοῦ του ἀνεβαίνει στὸν Θεό.

Στὴν ἡσυχία ὁ ἄνθρωπος  ἀ ν α κ α λ ύ π τ ε ι  τ ὸ ν  Θ ε ό. Ὁ  ἅγιος Νεῖλος ὁ ἀσκητὴς λέει: «ὁ μὴ σχολάσας Θεὸν γνῶναι οὐ δύναται». Ἀπερίσπαστος στὴν ἡσυχία καθὼς βρίσκεται ὁ νοῦς, μπορεῖ νὰ προσευχηθεῖ καὶ νὰ λάβει ἀποφάσεις γιὰ τὴν ζωή. Ὁ ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος γράφει: «ἡ ἡσυχία εἶναι θεολογίας ὑπόθεσις, θάνατος κόσμου, πολυλογίας ἀπώλεια… προσευχὴ ἀκόρεστος, διακρίσεως πηγή». Ὁ ἅγιος Πέτρος ὁ Δαμασκηνὸς προτρέπει: «Φεῦγε, σιώπα, ἡσύχαζε. Αὗται γάρ εἰσιν αἱ ρίζαι τῆς ἀναμαρτησίας». Ὁ ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης μᾶς λέει: «Ἡ ἡσυχία εἶναι μεγάλη ὑπόθεση, εἶναι μυστικὴ προσευχή, σὰν τὴν ἀναπνοὴ στὸν ἄνθρωπο καὶ πολὺ βοηθάει τὴν ψυχή». Καὶ ἡ τελικὴ προτροπὴ τοῦ Ἁγίου Γέροντα: «Νὰ ἐξετάζεις τὸν ἑαυτό σου γιὰ νὰ γνωρίσεις τὰ πάθη σου καὶ νὰ ἀγωνισθεῖς νὰ τὰ κόψεις. Ἔτσι θὰ καθαρισθεῖ ἡ καρδιά σου καὶ θὰ τὴν ἐπισκεφθεῖ ὁ Χριστός».  Καὶ ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος τῆς Χίου τὶ μᾶς λέει; «Νὰ κλείσωμε τὸ στόμα μας διὰ τῆς σιωπῆς καὶ νὰ ἀνοίξωμε τὴν καρδιά μας στὴν προσευχή. Τόσο πολὺ ἀγαπᾶ ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπο, ποὺ δὲν περιγράφεται ἡ ἀγάπη Του».

Ἀδελφοί μου!

Ἂς ἐνθρονίσουμε μέσα στὴν καρδιά μας τὸν Κύριο καὶ Θεό μας καὶ Ἐκεῖνος μὲ τὴν Χάρη Του θὰ μᾶς χαριτώσει σὰν φιλόστοργος Πατέρας ποὺ εἶναι. Γι’ Αὐτόν, τὸν ἐκ Παρθένου τεχθέντα Θεόν, ὁ ἀγαπημένος Του μαθητὴς θὰ γράψει:  «ἁμαρτία ἐν αὐτῷ οὐχ εὑρέθη» (Α΄ Ἰω. 3, 5). Καὶ ὁ Πέτρος, ὁ κορυφαῖος μαθητής Του, μᾶς ἔδωσε τὴν ἴδια ἀπόλυτη μαρτυρία του: « ἁμαρτίαν οὐκ ἐποίησε οὐδὲ εὑρέθη δόλος ἐν τῷ στόματι αὐτοῦ» (Α΄ Πέτρ. 2, 22). Στὰ 33 Του χρόνια στὴν γῆ, ἡ ζωή Του ὡς Θεανθρώπου ἦταν μοναδικὴ καὶ ἀνεπανάληπτη. Γιὰ νὰ συμπληρώσει καὶ ὁ Γ. Βερίτης: «Καὶ τὸ βρίσκω τὸ Ὄνομα τὸ μυριαγαπημένο σ’ ὅλες τὶς ἁγνὲς καρδιὲς βαθιὰ χρυσογραμμένο. Βρίσκω το καὶ τὸ τραγουδῶ καὶ στήνω πανηγύρι καὶ μεθῶ μὲ τῆς χαρᾶς τὸ εὐφρόσυνο ποτήρι».

Ἀγαπητοί μου Χριστιανοί!

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος, «ἡ φωνὴτοῦ Λόγου, ὁ λύχνος τοῦ φωτὸς ὁ ἑωσφόρος» μᾶς εἰσάγει σήμερα σὲ μιὰ καινούργια -πνευματικὴ διάσταση – τῆς ἐρήμου. Αὐτὴ τὴν ἔρημο μποροῦμε νὰ τὴν βροῦμε σὲ κάθε τόπο. Εἶναι ἡ ἡσυχία ποὺ ὅλοι μας ποθοῦμε.  Ἂς δοκιμάσουμε νὰ περάσουμε κάποιες μέρες καὶ στιγμὲς ὅπως θέλει ἡ ψυχή. Ἔτσι θὰ ξεκουραστοῦμε καὶ θὰ ἀνανεωθοῦμε. Στὴν ἡσυχία θὰ βροῦμε τὸν Θεό, ποὺ εἶναι ἡ πηγὴ τῆς εἰρήνης καὶ τῆς χαρᾶς. Γιατί, σὲ τελευταία ἀνάλυση, δὲν ὑποφέρουμε τόσο ἀπὸ τὸν θόρυβο τοῦ περιβάλλοντος καὶ τὴν ἔνταση τῆς ζωῆς, ἀλλὰ ἀπὸ τὸν θόρυβο τῶν παθῶν καὶ τὴν ἀγωνία τῆς ψυχῆς. Κι αὐτὰ ἡσυχάζουν μόνο μὲ τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ. Καὶ θὰ ἔλθει Ἐκεῖνος μέσα στὶς καρδιές μας!

Στοῦ Χριστοῦ, λοιπόν, τὸ ἔνδοξο Βασίλειο πολιτογραφηθήκαμε κι ἐμεῖς σήμερα μὲ τὴν εἰλικρινῆ μας πρὸς Αὐτὸν ἁγία πίστη μας. Ἂς μὴ λησμονοῦμε ποτὲ αὐτὴ τὴν ἰδιότητά μας τὴν ἱερή. Ἂς καυχιόμαστε γιὰ τὸν Βασιλέα μας καὶ ἂς Τὸν δοξάζουμε, κυρίως μὲ τὴν πρόθυμη ὑπακοὴ καὶ τὰ θεοφιλῆ ἔργα μας. ΑΜΗΝ!    Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου