Ἀριθμός 35
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ
(Α΄Κορ. θ΄ 2-12)
5 Σεπτεμβρίου 2021
*
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Ἀδελφοί, ἡ σφραγίς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ. ῾Η ἐμὴ ἀπολογία τοῖς ἐμὲ ἀνακρίνουσίν αὕτη ἐστί. Μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν φαγεῖν καὶ πεῖν; μὴ οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν ἀδελφὴν γυναῖκα περιάγειν, ὡς καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ τοῦ Κυρίου καὶ Κηφᾶς; Ἢ μόνος ἐγὼ καὶ Βαρνάβας οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν τοῦ μὴ ἐργάζεσθαι; Τίς στρατεύεται ἰδίοις ὀψωνίοις ποτέ; Τίς φυτεύει ἀμπελῶνα καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ οὐκ ἐσθίει; Ἢ τίς ποιμαίνει ποίμνην καὶ ἐκ τοῦ γάλακτος τῆς ποίμνης οὐκ ἐσθίει; Μὴ κατὰ ἄνθρωπον ταῦτα λαλῶ; Ἢ οὐχὶ καὶ ὁ νόμος ταῦτα λέγει; Ἐν γὰρ τῷ Μωϋσέως νόμῳ γέγραπται΄ «Οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα». Μὴ τῶν βοῶν μέλει τῷ Θεῷ; Ἢ δι᾽ ἡμᾶς πάντως λέγει; Δι᾽ ἡμᾶς γὰρ ἐγράφη, «ὅτι ἐπ᾽ ἐλπίδι ὀφείλει ὁ ἀροτριῶν ἀροτριᾶν, καὶ ὁ ἀλοῶν τῆς ἐλπίδος αὐτοῦ μετέχειν ἐπ᾽ ἐλπίδι. Εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τὰ πνευματικὰ ἐσπείραμεν, μέγα εἰ ἡμεῖς ὑμῶν τὰ σαρκικὰ θερίσομεν; Εἰ ἄλλοι τῆς ὑμῶν ἐξουσίας μετέχουσιν, οὐ μᾶλλον ἡμεῖς; ᾽Αλλ᾽ οὐκ ἐχρησάμεθα τῇ ἐξουσίᾳ ταύτῃ, ἀλλὰ πάντα στέγομεν ἵνα μὴ ἐγκοπήν τινα δῶμεν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ.
ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ
«Πάντα στέγομεν, ἵνα μὴ ἐγκοπὴν τινα δῶμεν τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Χριστοῦ».
Κάθε ἐργαζόμενος πέρα ἀπὸ ὑποχρεώσεις ἔχει καὶ δικαιώματα, τὰ ὁποῖα εἶναι νομικὰ κατωχυρωμένα. Ἐφόσον ἐργάζεσαι καὶ διεκπεραιώνεις μὲ ἀκρίβεια τὰ καθήκοντά σου, δικαιοῦσαι νὰ ἀμειφθεῖς. Αὐτὴ ἡ ἀρχὴ τῆς ἀνταμοιβῆς ἰσχύει καὶ στὰ πνευματικὰ διακονήματα, σύμφωνα μὲ ὅσα γράφει στὸ σημερινὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν Α’ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολὴ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, καὶ κανεὶς δὲν θὰ μποροῦσε νὰ ἀμφισβητήσει τὴ νομιμότητά της. Διερωτᾶται ὁ Ἀπόστολος: «Ποιὸς λαμβάνει μέρος σὲ κάποια ἐκστρατεία μὲ δικά του ἔξοδα; Ποιὸς φυτεύει ἀμπέλι καὶ δὲν τρώγει ἀπὸ τὸν καρπό του; Ποιὸς βόσκει ἕνα κοπάδι καὶ δὲν πίνει ἀπὸ τὸ γάλα του;» Καὶ λίγο πιὸ κάτω: «Ἂν ἐμεῖς ἐσπείραμε στὶς καρδιὲς σας τὰ πνευματικὰ σπέρματα τῆς ἀληθείας καὶ τὰ πνευματικὰ χαρίσματα, εἶναι μεγάλο πράγμα, ἂν ἀπὸ ἐσᾶς θερίσουμε τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ ὡς ἀντιμισθία;». Κάθε ἐργαζόμενος, λοιπὸν, στὸν στρατὸ ἢ στὸν ἀμπελώνα ἢ στὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ, δικαιοῦται νὰ λάβει τροφή, ἐνδυμασία, στέγη, χρήματα ἀπὸ τοὺς πιστούς, τοὺς ὠφελούμενους ἀπὸ τὴν ἐργασία του, καὶ κανεὶς δὲν πρέπει νὰ τὸν κατηγορήσει γι’ αὐτό.
Σὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις τοῦ Ἀποστόλου Παύλου στηρίζεται ἡ ἀντιμετώπιση τῆς ἱερωσύνης ὡς ἐπαγγέλματος ἤ, ἀκριβέστερα, ὡς λειτουργήματος, τὸ ὁποῖο σέβεται καί ἐκτιμᾶ τὀ ἑλληνικό κράτος. Ὁ νομοθέτης τῆς Πατρίδας μας, ἡ ὁποία κάποτε ἦταν ἀκραιφνῶς ὀρθόδοξη χριστιανική, θεωρεῖ τὸν ἱερέα ὡς θρησκευτικό λειτουργό καὶ τὸν στηρίζει, γιατί πιστεύει πὼς τὸ πνευματικὸ ἔργο του ἔχει τεράστια σημασία γιὰ τὴν πνευματικὴ καί τήν κοινωνική ζωὴ τῶν πιστῶν. Ὁ ἱερέας ἀσκεῖ «ἐπάγγελμα», ἀπὸ τὸ ρῆμα «ἐπαγγέλομαι», ποὺ σημαίνει ὑπόσχομαι καὶ πράττω ὅ,τι ἔχω ὑποσχεθεῖ, μὲ τὴν ἔννοια ὅτι ἔχει δώσει ὑπόσχεση, ὅρκους ἐνώπιον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων κατὰ τὴν ὥρα τῆς Χειροτονίας του ὅτι θὰ διακονήσει μὲ συνέπεια καὶ ζῆλο τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ. Ὅλοι δὲ οἱ ἅγιοι ἱερεῖς καὶ ἀρχιερεῖς ὑπῆρξαν τέλειοι ἐπαγγελματίες, γιατί ἐργάστηκαν δίνοντας ὅλο τους τὸ εἶναι γιὰ τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Κάποιον λοιπόν σκανδαλισμὸ ἢ καὶ ὑπόνοια σκανδαλισμοῦ ἔχει στὸ νοῦ του ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν ἀπεμπολεῖ τὰ νόμιμα δικαιώματά του στὴν ἀπαίτηση οἰκονομικῆς ὑποστήριξης ἀπὸ τοὺς Κορινθίους. Γράφει λοιπόν: «Δὲν ἐκάμαμε χρήση τῶν δικαιωμάτων μας αὐτῶν, ἀλλὰ ὑποφέρουμε κάθε εἶδος στερήσεις, γιὰ νὰ μὴν παρεμβάλουμε οὔτε τὸ παραμικρὸ ἐμπόδιο στὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ». Ἐνῶ θὰ μποροῦσε νὰ ζητήσει τὸ ἕνα καὶ τὸ ἄλλο ἀπὸ τοὺς Κορινθίους, δὲν τὸ ἔπραξε. Γνώριζε βέβαια ὅτι οἱ Κορίνθιοι ἦταν δύσκολοι ἄνθρωποι, ἐπιρρεπεῖς στὴν εὔκολη κριτική, ὁπότε τὸ παραμικρὸ «ὀλίσθημα» τοῦ Ἀποστόλου θὰ τὸ παρεξηγοῦσαν, θὰ τὸ μεγιστοποιοῦσαν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ καταστραφεῖ ἡ πνευματικὴ ἐργασία καὶ ὁ κόπος ποὺ κατέβαλε γιὰ τὴν θεμελίωση τῆς Ἐκκλησίας στὴν Κόρινθο. Αὐτὸν τὸν κίνδυνο θέλει νὰ ἀποτρέψει καὶ προτιμᾶ νὰ στερηθεῖ ἀπὸ τὴν ὁποιαδήποτε ὑλικὴ φροντίδα καὶ περιποίηση, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴν δώσει «ἐγκοπὴν» στὴν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου. Ἐγκοπὴ εἶναι ἕνα ἐλάχιστο κόψιμο σὲ ἕνα τροχό, ποὺ τὸν κάνει νὰ κουτσαίνει, ἢ εἶναι ἕνα τόσο δὰ χαλικάκι, ἕνας κόκκος ἄμμου, ποὺ παρεμβαίνει στὴν κίνηση τῶν γραναζιῶν ἑνὸς μηχανισμοῦ καὶ δυσκολεύει ἢ καὶ ἀνακόπτει τὴν κίνησή του. Αὐτὴν τὴν ἐγκοπὴ θέλει νὰ ἀποφύγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, θέλει νὰ μὴν μπορεῖ κανεὶς νὰ τὸν κατηγορήσει γιὰ τίποτε, μόνο καὶ μόνο γιὰ νὰ μὴν παρακωλυθεῖ τὸ ἔργο τοῦ εὐαγγελισμοῦ τοῦ λαοῦ. Καὶ ἂς στερεῖται στοιχειωδῶν ἀγαθῶν. Τόσο μεγάλη εἶναι ἡ αὐταπάρνησή του καὶ ἡ περιφρόνησή του πρὸς κάθε γήινο ἀγαθό, ὥστε παραμερίζει τὸν ἑαυτό του, γιὰ χάρη τοῦ Εὐαγγελίου, δηλαδὴ γιὰ τὸν Χριστό!
Θὰ ἀποροῦσε κάποιος: Μὰ εἶναι τόσο ἰσχυρὸ κίνητρο ὁ ἀσκανδάλιστος εὐαγγελισμὸς τοῦ λαοῦ, ποὺ νὰ κάνει τὸν Ἀπόστολο νὰ ὑπομένει τὴν σκληρὴ ζωὴ τῶν στερήσεων καὶ τῶν κακουχιῶν; Ἡ ἀπάντηση ἀνευρίσκεται ἂν ἐξετάσουμε τί λογὴς ἄνθρωπος ἦταν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ἦταν ὁ ἄνθρωπος ποὺ εἶπε γιὰ τὸν ἑαυτό του: «Ἐμοὶ τὸ ζῆν Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέρδος!» Ἦταν ὁ ἄνθρωπος ποὺ καιγόταν ἀπὸ ἀγάπη γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τοὺς ἀνθρώπους καὶ θεωροῦσε ὡς πραγματικὴ ἀμοιβὴ τοῦ τὸ νὰ εἶναι γιὰ πάντα ἑνωμένος μὲ τὸν Χριστό! Ἑπομένως ὅλα τὰ ὑλικὰ τὰ θεωροῦσε «σκύβαλα», τιποτένια, μηδαμινά, καὶ δὲν θὰ ἐπέτρεπε ποτὲ στὸν ἑαυτὸ τοῦ κάποια ὑλικὴ ἀπολαβὴ νὰ ἀκυρώσει τὸ πνευματικό του ἔργο.
Ἐμεῖς ποὺ ζοῦμε σὲ ἕναν κόσμο ποὺ
σκοτώνεται γιὰ τὴν διεκδίκηση τῶν δικαιωμάτων του, ἀψηφώντας πολλὲς
φορὲς τὶς ὑποχρεώσεις του, ποὺ θυσιάζει τὸν ἄλλο γιὰ τὴν κατάκτηση τῆς
καλοπέρασης, ἂς βάλουμε καλὰ μέσα στὴν καρδιά μας τὸ ἀντίθετο φρόνημα,
δηλαδὴ τὸ πνεῦμα τῆς αὐτοθυσίας καὶ τῆς αὐταπάρνησης, μὲ ἀπώτερο στόχο
ποτὲ νὰ μὴν σκανδαλίσουμε τὸν ἀστήρικτο ἀδελφό μας. Εἴμαστε καὶ ἐμεῖς
κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου μὲ εὐρεία ἔννοια, ὄχι μὲ λόγια, ἀλλὰ μὲ ἔργα.
Ὅλοι οἱ γύρω μας κοιτάζουν νὰ δοῦν τί θὰ ποῦμε καὶ τί θὰ κάνουμε. Ἂς
προσέχουμε λοιπὸν τὴ ζωή μας, ὥστε νὰ μὴν προκαλέσουμε κάποια «ἐγκοπὴ»
στὸ ἔργο τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ὁ Δίκαιος Κριτὴς τὴν ὥρα τῆς Κρίσεως θὰ μᾶς
ἀπονείμει τὸν στέφανο τῆς δικαιοσύνης! Ἀμήν, γένοιτο! Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου