ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Ἀριθμός 5
Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
02 Φεβρουαρίου 2025

«καί ἔδειξέ μοι Κύριος Ἰησοῦν, τόν ἱερέα τόν μέγαν».
(Ζαχαρ. γ΄,1)
Ὁ Προφήτης Ζαχαρίας, ἀγαπητοί ἀδελφοί, διαλαλεῖ: «Κύριος ὁ Θεός μοῦ ἔδειξε τόν Ἰησοῦν τόν ἀρχιερέα...καί ὁ διάβολος ἵστατο ἐκ δεξιῶν Του, γιά νά ἀντιτίθεται πρός αὐτόν». Στήν Παλαιά Διαθήκη ὁ θεσμός τοῦ ἱερατείου καθιερώνεται στά χρόνια τοῦ Μωϋσῆ, ὁ ὁποῖος ὁρίζει τή φυλή τοῦ Λευί ὡς ὑπεύθυνη γιά τήν τήρηση τῶν θρησκευτικῶν καθηκόντων τοῦ λαοῦ. Ὁ Θεός ἐπιλέγει τόν Ἀαρών ἀπό τήν ἴδια φυλή καί λέγει στόν Μωϋσῆ: «θά τόν χρίσης μέ αὐτό τό λάδι καί τούς υἱούς του καί θά τούς καθαγιάσεις, ὥστε νά ἱερατεύουν εἰς ἐμέ»(Ἔξ. 30,30). Στό Λευϊτικό διαβάζουμε: «Ὁ ἱερέας θά ἐξιλεώσει τόν πιστό γιά τήν ἁμαρτία πού διέπραξε καί αὐτή θά τοῦ συγχωρεθεῖ» (5,13). Ὁ σοφός Σειράχ θά πεῖ: Νά σέβεσαι τούς ἱερεῖς. Μή ἐγκαταλείπεις τούς λειτουργούς τοῦ Θεοῦ» (7,29-30).
Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρεται γιά τόν νέο Ἱερέα τόν Χριστό· ἔγινε ἱερέας ὄχι σύμφωνα μέ νόμο πού ἔχει ἐντολές, ἀλλά μέ τή δύναμη τοῦ Πατέρα καί τῆς δικῆς του καί αὐτή εἶναι δύναμη ζωῆς αἰώνιας. Καί ἡ Γραφή μαρτυρεῖ γιά τόν νέο ἱερέα τόν Χριστό: «ὅτι Σύ εἶσαι ἱερέας αἰώνιος κατά τήν τάξιν Μελχισεδέκ» (Ψαλμ. 109,4), (Ἑβρ. 7,16-17). Ἀξιοσημείωτη εἶναι στή Παλαιά Διαθήκη ἡ ἀναφορά στό βασιλέα καί ἱερέα Μελχισεδέκ στήν Ἱερουσαλήμ καί δέν ὑπάρχει κανένα στοιχεῖο γέννησης ἤ θανάτου του, ἀκριβῶς γιά νά προτυπώσει τόν Χριστό ὡς Θεό – Μεσσία, πού Πατέρα Του ἔχει τόν ἀγέννητο, ἄχρονο Θεό, πού δέν ἔχει τέλος. Ὁ Μελχισεδέκ ὑποδέχθηκε τόν Ἀβραάμ μετά τή νίκη του ἐπί τοῦ βασιλιᾶ Ἐλάμ, τόν εὐλόγησε καί προσέφερε στό Θεό «ἄρτους καί οἶνον» (Γεν.14,18-19). Ὁ Χριστός, ὅπως καί οἱ ἱερεῖς τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης γίνεται Ἀρχιερέας γιά χάρη τῶν
ἀνθρώπων γιά νά προσφέρει δῶρα καί θυσίες – τήν ἑκούσια Σταύρωσή Του γιά τήν συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ (Ἑβρ. 5,1).
Ἔτσι ὁ Θεάνθρωπος Κύριός μας εἶναι ὁ αἰώνιος Ἀρχιερέας - Ἱερέας «κατά τήν τάξιν Μελχισεδέκ». Αὐτός τελεῖ τόν «Μυστικό Δεῖπνο, τό μέγα Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας ὅπου ὁ ἄρτος καί ὁ οἶνος μεταβάλλονται σέ Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ, εὐλογῶντας καί τροφοδοτῶντας μέ τήν αἰώνια τροφή τούς ἀνθρώπους.
Αὐτή ἡ Ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ ἀπό τούς Ἀποστόλους ἔφθασε μέχρι σέ ἐμᾶς. Αὐτή ἡ Ἱερωσύνη εἶναι ἡ μεγάλη δωρεά τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο.
Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης σημειώνει: Καί ἱερατεύει νῦν ὁ βλαστήσας Χριστός ὄχι προσφέροντας κάτι, ἀλλά τῶν προσφερόντων κεφαλή, ἀφοῦ σῶμά Του ἡ ἐκκλησία καί διά ταύτης ἱερατεύει ὡς ἄνθρωπος καί δέχεται καί τά προσφερόμενα ὡς Θεός. Ἔπαψε ἡ λευϊτική ἱερωσύνη καί ἡ εὐλογία μετέβη τῆς μείζονος ἱερωσύνης. Εἶναι ἀπροσμέτρητο τό ὕψος τῆς ἱερωσύνης καί ἀπερίγραπτη ἡ μεγάλη τιμή πού γίνεται στόν ἄνθρωπο, τόν ὁποῖο ἀξιώνει ὁ Θεός νά γίνει ἱερέας Του.
Ὁ ἱερός Χρυσόστομος ἀναφέρει: Δύο εἶναι τά κυριώτερα σημεῖα τοῦ ὑπερφυσικοῦ χαρακτήρα τῆς Ἱερωσύνης: Τέλεση Θείας Εὐχαριστίας ἀπό τούς ἱερεῖς καί ἡ χορογηθεῖσα σέ αὐτούς ἐξουσία τοῦ «δεσμεῖν καί λύειν» τάς ἁμαρτίας τῶν ἀνθρώπων. Καί οἱ δύο αὐτές δωρεές τοῦ Θεοῦ ἐκχωρήθηκαν μόνο στούς ἀνθρώπους, τούς ὁποίους ἡ Χάρη κατέστησε λειτουργούς τοῦ Χριστοῦ. Τί εἶναι ἱερωσύνη; Ἡ θυσία ἑνός ἀνθρώπου πού προστίθεται στή θυσία τοῦ Χριστοῦ... Τό χάρισμα τῆς ὑπομονῆς καί τῆς καρτερικότητας πού πρέπει νά διακρίνει τούς ἱερεῖς εἶναι ἀπαίτηση τοῦ Θεοῦ.
Ὁ Μέγας Βασίλειος παρατηρεῖ: Ἡ ἀληθινή ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ εἶναι μόνο στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Οἱ σχισματικοί καί οἱ αἱρετικοί δέν ἔχουν ἱερωσύνη, ἀφοῦ ἔφυγαν ἀπό τήν Ἐκκλησία δέν ἔχουν πιά τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος διδάσκει: Ἡ ἱερωσύνη εἶναι ὑψηλό ὑπούργημα πρῶτα ἐξαιτίας τῆς ἱερῆς της ἀρχῆς καί ὕστερα χάριν
τοῦ ἔργου τῆς ἀποστολῆς της. Ἡ ἱερωσύνη σκοπό ἔχει νά ἁγιάσει καί νά σώσει ὅλη τήν ἀνθρωπότητα διά τῆς θυσίας τοῦ Σωτῆρος.
Ὁ Ἅγιος Σωφρόνιος τοῦ Ἔσσεξ ὑπογραμμίζει: Ὁ ἱερέας πρέπει νά ἔχει τήν συνείδηση τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἀναβαίνοντος εἰς τόν Γολγοθᾶ διά τήν σωτηρίαν ὅλου τοῦ κόσμου.
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος σεβόταν πολύ τούς ἱερεῖς. Ὅταν πήγαιναν στό κελί του ἀμέσως σηκωνόταν ἐπάνω, ἔκανε μετάνοια καί φύλαγε τό χέρι τους κάι ἔλεγε χαρακτηριστικά: Ὁ κληρικός εἶναι παράδειγμα μέσα στήν κοινωνία. Ἀπό τήν Ἐκκλησία πηγαίνουμε στούς λειτουργούς τῶν μυστηρίων της, ἀφοῦ ψυχή ἡ Ἐκκλησία ἔχει τό ἱερατεῖο της, ὡς νοῦ τό θυσιαστήριο καί ὡς σῶμα της τό ναό.
Χριστιανοί μου,
στή Παλαιά Διαθήκη, στό βιβλίο τῶν Ἀριθμῶν (6,22-27) διαβάζουμε τό πῶς θέλει ὁ Κύριος τήν ἱερατική εὐλογία: Λάλησε Ἀαρών πρός τούς ἱερεῖς καί πές τους ὅτι μέ αὐτό τό τρόπο θά εὐλογεῖτε τόν λαό λέγοντες «εἴθε νά σέ εὐλογήσει καί νά σέ διαφυλάξει ὁ Κύριος». Εἴθε νά φανερώσει εἰς σέ τό πρόσωπό Του καί νά σέ ἐλεήσει». «Εἴθε νά στρέφει εὐμενές καί στοργικό τό πρόσωπό Του ὁ Κύριος πρός σέ καί νά σοῦ δώσει εἰρήνη». «Κατ’ αὐτό τόν τρόπο θά θέσουν οἱ ἱερεῖς τό ὄνομά μου στίς εὐλογίες τους πρός τόν λαό. Ἐγώ δέ ὁ Κύριος θά εὐλογήσω αὐτόν.
Γονεῖς. Νά τό θεωρήσετε μεγάλη τιμή καί δόξα καί εὐλογία Θεοῦ γιά τήν Οἰκογένειά σας τό νά δώσετε ἕνα παιδί στήν Ἐκκλησία γιά νά γίνη ἱερέας. Μή τό ἐμποδίσετε, ὅταν τό παιδί σας ἐκδηλώσει ἕνα τέτοιο ἱερό πόθο. Νεαροί εὐέλπιδες, σεῖς πού ἐκολάπτεσθε γιά νά δεχθεῖτε τή χάρη τῆς ἁγίας ἱερωσύνης, ὁ Μέγας Ἀρχιερεύς, ὁ Χριστός σᾶς θέλει ἁγνούς καί καθαρούς στό ἱερό θυσιαστήριό Του. Αὐτό ἀπαιτεῖ καί ὁ λαός, μαζί μέ τά πτυχία σας, θέλει καί τήν ἁγιότητα στή ζωή σας. Ἐσεῖς εἶσθε ἡ ἐλπίδα καί τό αὐριανό μέλλον τῆς δοξασμένης Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ μας.
Εὐλαβέστατοι ἱερεῖς μας νά χαίρεσθε τήν βασιλεία σας! ΑΜΗΝ!     Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

 ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Ἀριθμός 4
26 Ἰανουαρίου 2025
ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΒ΄ ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ
«καί ἀναπαύσεται ἐπ’αὐτόν πνεῦμα...εὐσεβείας»
(Ἠσαΐου 11,2).

Ὁ Προφήτης Ἠσαΐας, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἀναφωνεῖ: «Στόν ἐπερχόμενο Μεσσία θά ἐπαναπαυθεῖ πνεῦμα εὐσεβείας»·«εὐθεῖα ἔγινε ἡ ὁδός τῶν εὐσεβῶν» (Ἠσ. 26,7). Ὁ σοφός Σολομών θά πεῖ στίς Παροιμίες του: «Ἡ πρός Θεόν εὐσέβεια εἶναι ἡ ἀρχή καί τό θεμέλιο τῆς ἀληθινῆς θείας σοφίας καί γνώσεως» (Παρ. 1,7)· «Οἱ ρίζες τῶν εὐσεβῶν εἶναι ἀσφαλεῖς. Αὐτοί κάι οἱ ἀπόγονοί τους θά εὐδοκιμήσουν» (Παρ. 12,12)· «Οἱ ἅγιες ἐπιθυμίες τῶν εὐσεβῶν τέρπουν καί γλυκαίνουν τήν ψυχή τους» (Παρ.13,19). Ἡ εὐσέβεια εἶναι ἰσχυροτέρα ἀπό ὅλα» (Σοφ. Σολ. 10,12). Καί ὁ σοφός Σειράχ διαλαλεῖ: «Σέ ὅλα πού ἐδημιούργησε ὁ Κύριος δίνει σοφία στούς εὐσεβεῖς νά τά κατανοοῦν» (Σοφ. Σειρ. 43,33)· «Νά συναναστρέφεσαι πάντοτε μέ εὐσεβεῖς ἀνθρώπους, μέ αύτόν πού γνωρίζεις καλά, ὅτι προσπαθεῖ νά τηρεῖ τίς θεῖες ἐντολές καί ὁ ὁποῖος ἐάν περιπέσεις σέ θλίψεις θά σέ συμπονέσει» (Σοφ. Σειρ. 37,12).
Στήν σημερινή ἀποστολική περικοπή ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς λέγει ὅτι οἱ ἀγῶνες γιά τήν εὐσεβῆ ζωή ὠφελοῦν καί στή παροῦσα ζωή καί στήν μέλλουσα καί αὐτός εἶναι λόγος ἀξιόπιστος. Γι’αὐτό καί ἐμεῖς καί κοπιάζουμε καί ὀνειδιζόμαστε, ἐπειδή ἔχουμε στηρίξει τίς ἐλπίδες μας στόν ζωντανό Θεό πού εἶναι ἡ σωτηρία ὅλων τῶν ἀνθρώπων (Α΄ Τιμ. δ΄, 9-10). Κόπους καί ὀνειδισμούς ὑπέφερε ὁ μακάριος Παῦλος γιά τήν εὐσέβεια. Ὑβρίζεται, μαστιγώνεται, πληγώνεται, φυλακίζεται γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ καί τή διάδοση τῶν θείων ἐντολῶν Του. Γι’αὐτό καί μέ παρρησία ὁμολογεῖ: «Ἐκεῖνοι πού θέλουν νά ζήσουν μέ εὐσέβεια θά διωχθοῦν» (Β΄Τιμ.γ΄,12). Εἶναι παλαιό τό φαινόμενο νά γίνονται στόχος ἐμπαιγμῶν οἱ ἄνθρωποι τῆς ἀρετῆς. Ὅπως ὁ Χριστός ἐμπαίχθηκε καί χλευάσθηκε, ἔτσι καί ὅσοι ἀκολουθοῦν τόν Νόμο Του ὑβρίζονται. Ὀνομάζονται μωροί, καθυστερημένοι, ἀναχρονιστικοί, δειλοί, ἀνίκανοι. Οἱ συνήθειές τους
καί ὁ τρόπος ζωῆς ἔρχονται σέ πλήρη ἀντίθεση μέ τό νέο σχῆμα ζωῆς πού διαμορφώνει ἡ ἐξέλιξη καί ἡ πρόοδος. Στήν ἰσοπέδωση τῶν πάντων αὐτοί ἀντιδροῦν μέ τήν ἐμμονή τους στήν παράδοση. Στήν ἀνατροπή τῶν ἰδανικῶν μένουν ἀμετακίνητοι σέ αὐτά πού παρέλαβαν ἀπό τούς πατέρες τους. Στή νέα ἠθική τῆς ἀσυδοσίας δέν ἐνδίδουν, ἀλλά, ἀντί παντός τιμήματος, ζοῦν «κατά Θεόν» καί προσφέρουν τόν ἑαυτό τους «θυσία ζῶσα» στό θυσιαστήριο τῆς τιμῆς. Γνωρίζουν ὅτι θά ἔχουν θλίψεις ἀλλά παίρνουν θάρρος ἀπό τόν Κύριο «θαρσεῖτε, ἐγώ ἔχω νικήσει τόν κόσμο» (Ἰω. 16,33). Στήν σημερινή ἐποχή ὁ λόγος γιά τήν εὐσέβεια, ὅπως τήν κηρύττει τό Εὐαγγέλιο καί τή βιώνει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία προκαλεῖ τόν γέλωτα καί τήν εἰρωνεία. Τά μέσα ἐνημέρωσης προβάλλουν νέα ἤθη, νέες συνήθειες, νέους τρόπους, ξένους πρός τήν παράδοση τοῦ λαοῦ μας. Ὁ ἄκρατος μιμητισμός μᾶς ἔχει ὁδηγήσει στήν ἀπεμπόλιση κάθε ἑλληνικοῦ στοιχείου καί στήν ἀποδοχή κάθε ξενόφερτου, ἀταίριαστου πρός τήν ψυχολογία τοῦ λαοῦ μας. Πρός Θεοῦ, νά μήν ἐπιτρέψουμε σέ κανένα νά μᾶς ἀφαιρέσει τή ζωογόνο πνοή τῆς εὐσεβείας μας.
Ἡ σοφία τῶν Ἁγίων Πατέρων μας ἰδιαίτερα θά μᾶς διαφωτίσει:
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος σημειώνει: Ἡ εὐσέβεια εἶναι πράξη πού ξεκινᾶ ἀπό τόν Θεό καί ἀκολουθεῖ τόν Θεό. Εὐσέβεια εἶναι ἡ μέ τή βοήθεια τῆς πίστεως μέριμνα γιά σωστή ζωή. Εἶναι ἡ μητέρα τῶν ἀρετῶν· εἶναι πρόξενος ὅλων τῶν ἀγαθῶν, καθότι ἕλκει τή Θεία Πρόνοια. Εὐσέβεια εἶναι δικαιοσύνη πρός τόν Θεό, σωστή ἀντίληψη γιά τόν Θεό, ἔντιμη στάση ἀπέναντί Του. Ἡ εὐσέβεια εἶναι σοφία. Στά λόγια τοῦ εὐσεβοῦς ὑπάρχει πάντα σοφία καί ἀπό τό στόμα του αὐξάνει πάντα ἡ δοξολογία. Ὁ εὐσεβής καί σοφός ἄνθρωπος ὑπάρχει παντοτινά φωτεινός σάν τόν ἥλιο. Ὁ εὐσεβής ζεῖ σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τόν Ὁποῖο ὑπεραγαπᾶ καί τόν λατρεύει μέ ὅλη τήν ψυχή καί τήν καρδιά του. Ὁ τρόπος τῆς ζωῆς του εἶναι σύμφωνος μέ τίς ἀρχές τοῦ Εὐαγγελίου, σηκώνει τόν σταυρό του καί ἀκολουθεῖ τόν Χριστό. Ἐργάζεται γιά τήν ἀπόκτηση τῆς ἀρετῆς καί πραγματώνει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ τό ἀγαθό, τό εὐάρεστο καί τό τέλειο. Τό στόμα του λέει πάντοτε τήν ἀλήθεια καί ἡ καρδιά του ἀγαπᾶ τήν δικαιοσύνη. Σάν ἄρχοντας εἶναι ἄριστος κυβερνήτης. Σάν πατέρας
ὑπόδειγμα ἀρετῆς πρός τά παιδιά του. Ὡς πολίτης ὠφέλιμος στήν κοινωνία καί ὡς φίλος ἀνεκτίμητος θησαυρός. Αὐτή εἶναι ἡ εὐσέβεια καί αὐτή εἶναι ἡ ἀξία καί ἡ δύναμή της.
Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος διδάσκει: Ἀμέ τί θά δοῦμεν, γιά νά εἰποῦμεν ὅτι ἐσώσαμε τήν ψυχήν μας; Τάς ἀρετάς θά δοῦμε! Ὅταν ἔχεις τά ἔργα τῆς ἀρετῆς, αὐτά εἶναι ἡ σεσωσμένη ψυχή καί αὐτά εἶναι ὁ Χριστός· ἔχει αὐτά ὁ ἄνθρωπος; Στήν ψυχή του κάτοικος εἶναι ὁ Θεός. Ὅταν θά βγεῖ ἡ ψυχή τοῦ τοιούτου ἀνθρώπου, ὠσάν φτερό ἐλαφρό θά ἀνέβη εἰς τά σκηνώματα τά οὐράνια, νά ἀπολαύσει τό φῶς ἐκεῖνο τό ἀνεκλάλητο, τόν ἀέρα ἐκεῖνον τόν εὐωδιαστικόν καί θά ἰδῆ ὅλα τά τάγματα τῶν ἀγγέλων νά τήν ὑποδέχονται.
Χριστιανοί μου,
ὁ εὐσεβής, ὁ ἄνθρωπος τῆς πίστεως, πού ζεῖ καθημερινά τή μετάνοια καί τή χαρά τῆς λειτουργικῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας μας, εἶναι ὁ τύπος ἀνθρώπου πού χρειάζεται ἡ ἐποχή μας. Ἄς γράψουμε μέ χρυσᾶ γράμματα στίς καρδιές μας τίς σοφές παραγγελίες τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου, τίς ὁποῖες ἀπευθύνει στό μαθητή του Τιμόθεο στήν πρώτη του ἐπιστολή πρός αὐτόν «Νά διάγεις βίο μέ εὐσέβεια» (2,2)· «γύμναζε τόν ἑαυτό σου στήν εὐσέβεια» (4,7)· «νά διδάσκεις τούς ὀρθούς λόγους τοῦ Κυρίου μας πού εἶναι σύμφωνοι μέ τήν εὐσέβεια» ( 6,3).
Ἀδελφοί μου,
ὅποιος ζεῖ τό πνεῦμα τῆς γνήσιας εὐσέβειας εἶναι δημιουργικός, τίμιος, καθαρός, εἰρηνικός, προοδευτικός μέ ἕνα λόγο ἀνακαινισμένος ἄνθρωπος. Σέ τέτοιους ἀνθρώπους μπορεῖ νά στηριχθεῖ μιά κοινωνία. «Ὑπέρ τῶν εὐσεβῶν καί ὀρθοδόξων χριστιανῶν» δέεται καθημερινά ἡ Ἐκκλησία μας. Αὐτούς γνωρίζει νά τούς ἐλευθερώνει ὁ Κύριος ἀπό τόν πειρασμό (Β΄Πέτρου 2,9). Ἄς κρατήσουμε τή φλόγα τῆς πίστεως μαζί μέ τήν πατρώα εὐσέβεια, γιατί αὐτή πάλι θά φωτίσει τό γένος μας. Τό φῶς τοῦ Χριστοῦ καί πάλι θά ἐπικρατήσει γιατί αὐτό μόνο εἶναι γνήσιο καί ἀληθινό. Γένοιτο!  Πηγή Ιερά Μητρόπολη Χίου

 "ΑΘΛΗΣΗ ΕΝΗΛΙΚΩΝ"

 

        Την Δευτέρα  20 Ιανουαρίου 2025 το απόγευμα στο Κουκουνάρειο Πνευματικό Κέντρο Παναγίας Λατομιτίσσης,στα πλαίσια του προγράμματος μαζικού αθλητισμού "Αθληση Ενηλίκων" πραγματοποιήθηκε Επιμορφωτικό Πρόγραμμα Διατροφής. 

Υπεύθυνη του προγράμματος η Κυριακή Βαγιανού ΚΛΙΝΙΚΗ ΔΙΑΙΤΟΛΟΓΟΣ ΔΙΑΤΡΟΦΟΛΟΓΟΣ, μας διευκρίνισε με κάθε λεπτομέρεια πως είναι η σωστή διατροφή και πως πρέπει να την χρησιμοποιούμε καθημερινά στην ζωή μας για να έχουμε υγεία. Ο σωστός προγραμματισμός στην διατροφή μας είναι το πιο σημαντικό. 

Ο παπά Βασίλης ο εφημέριος του Ναού καλωσόρισε και ευχαρίστησε  την υπεύθυνη διατροφολόγο  και τον   Γυμναστή του προγράμματος Γεώργιο Γεωργούλη. 

Πρόσφερε και στους δύο  μια όμορφη εικόνα για να τους χαρίζει υγεία φώτιση και να έχουν πάντα την ευλογία του Ιησού Χριστού.

 

 

 

 

 

 

 ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Ἀριθμός 3
19 Ἰανουαρίου 2025
ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΘ΄ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ

«οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατά τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ»(Ἔξοδ. 20,16)
Μία ἀπό τίς δέκα ἐντολές πού παρέδωσε ὁ Θεός στόν Προφήτη Μωϋσῆ, ἀγαπητοί ἀδελφοί, λέγει: «Δέν θά καταθέσεις ποτέ μαρτυρία ψευδῆ κατά τοῦ πλησίον σου». Στό Λευϊτικό διαβάζουμε: «Καί ἐλάλησε Κύριος στόν Μωϋσῆ λέγοντας (19,1), δέν θά πεῖτε ψέμματα ὁ ἕνας στόν ἄλλο»(19,11). Ὁ σοφός Σολομών στίς Παροιμίες του θά πεῖ: «Δέν ἀρέσουν στόν Κύριο τά χείλη πού ψεύδονται»(12,22), «ὁ ψευδολόγος ἄνθρωπος ἀποστρέφεται τήν ἀλήθεια» (26,28). Ὁ σοφός Σειράχ στό βιβλίο του καταθέτει: «πρόσεχε νά μήν εἴπης κανένα ψεῦδος, διότι τῆς ψευδολογίας ἡ συνέχεια ποτέ δέν θά καταλήξει στό καλό»(7,13). «Μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς σου νά ἀγωνίζεσαι γιά τήν ἀλήθεια καί ὁ Κύριος θά εἶναι δίπλα σου»(4,28). Καί ὁ Προφητάναξ Δαβίδ θά πεῖ γιά τούς ψεῦτες ὅτι τούς ἀναμένει ἡ καταστροφή «ἀπολεῖς πάντας τούς λαλοῦντας τό ψεῦδος»(5,7).
Στή σημερινή ἀποστολική περικοπή ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρεται στό ἁμάρτημα τοῦ ψεύδους «εἰς ἀλλήλους» (Κολ. 3,9). Ἀνάλογη σύσταση ἀπευθύνει καί στήν πρός Ἐφεσίους ἐπιστολή του (4,25) θεμελιώνοντας τήν ἀποφυγή τοῦ ψεύδους καί τήν ἐπιδίωξη τῆς ἀλήθειας στό γεγονός ὅτι οἱ χριστιανοί εἴμαστε «ἀλλήλων μέλη». Τό ψεῦδος ἀναιρεῖ τήν ἀγάπη καί κλονίζει τήν ἐμπιστοσύνη πού ἀποτελοῦν τή συνεκτική δύναμη, ἡ ὁποία συνενώνει τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας μεταξύ τους. Ἡ σύσταση αὐτή τοῦ Παύλου θεμελιώνεται στή ριζική ἀλλαγή τοῦ πιστοῦ πού συντελέστηκε μέ τό Βάπτισμά του.
Ὁ διάβολος, μέσῳ τοῦ ψεύδους, παρέσυρε τούς πρωτοπλάστους στό κακό μέ δραματικές τίς συνέπειες καί γιά αὐτή τή δημιουργία. Μέ τό προσωπεῖο τοῦ φιδιοῦ ὁ ἐχθρός, μέσα στόν Παράδεισο, ρίχνει τό πρῶτο ψέμα (Γεν. 3,5). Οἱ ἄνθρωποι πού μιμοῦνται τόν ἐχθρό γίνονται καί αὐτοί ψεῦτες καί «διάβολοι» διαστροφεῖς τῆς ἀλήθειας ἐπισημαίνει καί πάλι ὁ Θεῖος Ἀπόστολος στήν πρός Ρωμαίους Ἐπιστολή του (1,25).
Τό πάθος τοῦ ψεύδους μᾶς ἔχει ὅλους ἀκουμπήσει. Ἄλλος ψεύδεται γιά τά συμφέροντά του, ἄλλος γιά τή φιληδονία του, ἄλλος γιά νά προξενήσει γέλιο καί εὐτράπελα, ἄλλος γιά νά ἐπιβουλευθεῖ τόν ἀδελφό του, ἄλλος ἀπό κακή συνήθεια.
Ὁ ἀββᾶς Δωρόθεος γράφει πῶς ὑπάρχουν τρεῖς γενικοί τρόποι γιά νά λέμε ψέμματα: α) Νά ψεύδεται κάποιος κατά διάνοια, μέ ἐπακόλουθο τήν ὑπόνοια καί τήν καχυποψία, β) Νά ψευδόμαστε μέ τό λόγο. Ἕνας
πού εἶναι ψεύτης προσπαθεῖ νά δικαιολογήσει τίς ἁμαρτίες του, τά πάθη του ἤ προσπαθεῖ νά πετύχει τό σκοπό του μέ ψέμματα, γ)Αὐτός πού ψεύδεται μέ τό βίο του. Ἡ πραγματική ζωή πού κάνει εἶναι ἄλλη καί ἄλλη φαίνεται.
Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας λέγει! Νοσεῖ τό ψεῦδος, διότι ἀπό τόν ἑαυτό του εἶναι ἀσθενές καί πολλές φορές ἐξωραΐζεται μέ προσποιητικούς ὡραϊσμούς, ὅπως ἀκριβῶς κάνουν καί οἱ ἄσεμνες γυναῖκες.
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος σημειώνει: Τό ψέμμα εἶναι γέννημα πλανεμένης ψυχῆς καί ἐσκοτισμένου νοῦ. Τό ψεῦδος δηλώνει ἀπομάκρυνση ἀπό τόν Θεό, πόλεμο πρός τήν ἀλήθεια καί ἔχθρα πρός τή δικαιοσύνη. Τό ψέμμα εἶναι σκοτάδι· ἐξέρχεται ἀπό τίς σκοτεινές σπηλιές τοῦ Ἃδη καί ζητάει νά καλύψει τή γῆ, γιά νά μή φωτίζουν οἱ ἀκτῖνες τῆς ἀλήθειας τούς κατοίκους της. Ὅπως ἡ ἀλήθεια εἶναι γνώση, σοφία καί σύνεση, ἔτσι καί τό ψέμμα εἶναι ἄγνοια, ἀνοησία καί ἀφροσύνη. Τό ψέμμα γεννάει θλίψη καί ταραχή στή καρδιά. Αὐτός πού λέει τήν ἀλήθεια, τιμάει πρῶτα τόν ἑαυτό του καί ὕστερα αὐτόν πού τόν ἀκούει. Αὐτός πού μιλάει τήν ἀλήθεια στόν πλησίον του, τοῦ ἀποδίδει τήν τιμή πού τοῦ ὀφείλει. Ἡ ἀλήθεια ἐξομειώνει αὐτόν πού τήν ὁμολογεῖ μέ τόν Θεό, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ ἀπόλυτη ἀλήθεια. Ἡ ἀλήθεια εἶναι τό χαρακτηριστικό τοῦ ἐνάρετου βίου.
Ὁ Ἅγιος Ἐφραίμ ὁ Σῦρος θά πεῖ: Ὁποιος ἀγαπάει τήν ἀλήθεια εἶναι φίλος τοῦ Χριστοῦ, ἐκεῖνος ὅμως πού ἀγαπάει τό ψέμμα εἶναι φίλος τοῦ διαβόλου.
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης παρατηρεῖ: Ὅταν καθαρισθοῦμε τελείως ἀπό τό πάθος τοῦ ψεύδους, τότε, ὅταν ἡ περίσταση τό καλεῖ, ἄς τό χρησιμοποιήσουμε, ἀλλά καί τότε μέ φόβο.
Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος μᾶς διδάσκει: Κάθε ἄνθρωπος ἔχει τά ἐλαττώματά του, ἀλλά ἔχει καί τάς ἀρετάς του. Διά τοῦτο ἡμεῖς, διά τήν ὠφέλειαν τῆς ψυχῆς μας καί διά τήν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ, νά μήν βλέπωμεν τό κακό, ἀλλά νά προσπαθοῦμε νά φέρωμεν εἰς τόν ἑαυτόν μας τήν εὐωδίαν τοῦ καλοῦ. Νά ἀφήνωμεν μακράν ἐκεῖνα πού μισεῖ ὁ Θεός καί νά ἐγκολπονώμεθα ἐκεῖνα πού Τόν εὐχαριστοῦν.
Χριστιανοί μου, ἄς θυμηθοῦμε τόν λόγο τοῦ μεγάλου καί διακριτικοῦ ἀσκητῆ τοῦ Γεροντικοῦ: «Ἡμεῖς οὐκ ἐδιδάχθημεν σωματοκτόνοι, ἀλλά παθοκτόνοι». Δηλαδή αὐτό πού διδαχθήκαμε ἀπό τούς πνευματικούς μας πατέρες νά ἐπιδιώκουμε, δέν εἶναι νά σκοτώνουμε τό σῶμα ἀλλά τά πάθη μας. Δέν θά καταδικάσωμε τόν ψεύτη, ἀλλά τό πάθος του· θά τόν βοηθήσωμε μέ τήν προσευχή μας νά τό ἐλαττώσει. Νά τόν ὁδηγήσωμε στή μοναδική ἀλήθεια πού εἶναι ὁ Χριστός.
Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος σήμερα μᾶς παρουσιάζει μιά πνευματική πορεία ἀνανέωσης ὅπου «τά πάντα καί ἐν πᾶσι Χριστός». Ἐδῶ βρίσκεται ὁ ὕψιστος σκοπός τῆς ὕπαρξής μας.
Ἀδελφοί μου, τό Δεσποτικό Στόμα μᾶς φωνάζει «Νά εἶναι ὁ λόγος σας πάντοτε ἀληθινός, τό ναί νά εἶναι ναί καί τό ὄχι νά εἶναι ὄχι· τό ἐπί πλέον ἀπό αὐτά εἶναι ἀπό τόν πονηρόν»(Ματθ. 5,37). Ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης στήν Ἀποκάλυψη μαρτυρεῖ «ἔξω...πᾶς ὁ φιλῶν...ψεῦδος»(22,15). Ἔξω εἶναι ἀπό τή Βασιλεία του Θεοῦ ὅποιος ἀγαπᾶ τό ψεῦδος. Καί ὁ βάρδος τῆς χριστιανικῆς ποίησης διασαλπίζει: Ἀλήθειες πού σᾶς ἔχω κρύψει στή μαγεμένη μου ψυχή-ὤρια λουλούδια μου ἀκριβά μου, ἄς δώση ὁ Κύριος νὰ γενῆ ν’ ἀνθοβολᾶτε στὴν καρδιά μου ὣς τὴ στιγμή μου τὴ στερνή. Κι˙ ὅθε περνῶ στοῦ βίου τὶς στράτες, – λίγη ζωή μου εἴτε πολλὴ – νὰ εὐφραίνω ὁλοῦθε τοὺς διαβάτες μὲ τὴ γλυκιὰ μοσκοβολή. ΑΜΗΝ!             Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

 ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
12 Ἰανουαρίου 2024
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

« ἀνέβης εἰς ὕψος, ἠχμαλώτευσας αἰχμαλωσίαν,
ἔλαβες δόματα ἐν ἀνθρώποις»(Ψαλμ. 67,19)
Ὁ Προφητάναξ Δαβίδ, άγαπητοί ἀδελφοί, ἀναβοᾶ στόν ὑπέροχο ψαλμό του: «Ἀνέβηκες Κύριε στό ὕψος τοῦ Σταυροῦ καί στό ὕψος τοῦ Οὐρανοῦ μέ τήν Ἀνάληψή Σου καί πῆρες δῶρα ἐκείνους πού ἦταν αἰχμάλωτοι στόν διάβολο καί ἀπειθεῖς καί ἔλαβες αὐτούς γιά νά κατασκηνώσεις μέσα τους. Τούς αἰχμαλώτισες δωρίζοντάς τους, τή λύτρωση καί τήν ἐλευθερία.
Στή σημερινή ἀποστολική περικοπή ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἔχοντας ὑπ’ ὄψη του τόν παραπάνω ψαλμό λέγει:«Ὁ Χριστός ἔδεσε αἰχμαλωτισμένους τούς ἐχθρούς του, τόν διάβολο καί τόν θάνατο καί ἔδωκε χαρίσματα στούς ἀνθρώπους»(Ἐφ. 4,8).
Ποιά εἶναι τά δόματα πού μᾶς ἔδωσε ὁ Κύριός μας; Ὦ! Αὐτά εἶναι τά μεγαλύτερα δῶρα πού ἀπέρρευσαν ἀπό τόν Σταυρό καί τήν Ἀνάστασή Του. Εἶναι δῶρα θεῖα, οὐράνια, μοναδικά. Εἶναι ἡ σωτηρία πού μᾶς χάρισε ἡ θεία σάρκωση καί ἡ ἐπιφάνειά Του. Μᾶς προσέφερε, μέ τό τίμιο Αἷμά του, τή νέα ζωή. Μᾶς καθιστᾶ «κατ’ εἰκόνα» καί «καθ’ ὁμοίωσιν» Του, μᾶς χαριτώνει καθημερινά στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Μᾶς ἔδωσε καί προσωπικά χαρίσματα, ὁ Κύριός μας. Στό καθένα μας ἔδωσε χάρη κατά τό μέτρο τῆς πατρικῆς Του ἀγάπης. Ἡ δωρεά αὐτή πού ἀπό τήν παιδική ἡλικία διακρίνεται, χαρίζεται γιά νά διακονήσει τούς ἀδελφούς «πρός καταρτισμόν τῶν ἁγίων, εἰς ἔργον διακονίας, εἰς οἰκοδομήν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ». Οὔτε ἡ ἔνδοξη κληρονομιά, οὔτε ἡ καλή κληρονομικότητα εἶναι τά αἴτια τῶν χαρισμάτων μας. Δοτήρας εἶναι μόνον ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος δίνει καί ἀποσύρει. Ὅταν ὑπερηφανευόμαστε γιά ὅ,τι καλό ἔχουμε, γινόμαστε ἄφρονες καί μωροί. «Θεοῦ τό δῶρον» (Ἐφεσ. 2,8). Ἡ μέ ταπείνωση, λοιπόν, καλλιέργεια τῶν χαρισμάτων ἐξασφαλίζει τήν καλή λειτουργία τους μέσα στό μυστικό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἐκεῖνος πού ζεῖ τό πνεῦμα καί τό ἦθος τῆς Ἐκκλησίας μαθαίνει νά ἀνοίγει τήν καρδιά του στούς ἄλλους καί νά θέτει στή δική τους ἀγάπη τά χαρίσματά του. Ὁ ἐπιστήμων νά προσφέρει τίς γνώσεις του στούς ἀμαθεῖς, ὁ κυβερνητικά ἰστάμενος νά ἀφουγκράζεται μέ ἀδελφικότητα τά προβλήματα τῶν συμπολιτῶν του καί νά τά ἐπιλύει, ὁ πλούσιος νά συμπονεῖ τόν φτωχό, ὁ ὑγιής τόν ἄρρωστο. Ἡ φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας παρακινεῖ νά ἀξιοποιήσουμε τά χαρίσματά μας. Ὁ ἄνθρωπος πού ζεῖ ἔξω ἀπό τήν ἐκκλησιαστική ζωή, τηρεῖ ἄλλο νόμο. Γνωρίζει νά ἀγαπᾶ τόν ἑαυτό του, νά θέτει ὑπεράνω πάντων τό ὄνομά του, τή φήμη του, τό ταλέντο του.
Στόν ἀπομονωτισμό, ὅμως, τοῦ ἐγωϊσμοῦ δέν ὑπάρχει αὔξησις καί ἄνοιγμα. Ὑπάρχει πλήξη καί μόνωση. Οἰκτρό θέαμα εἶναι ὁ ταλαντοῦχος πού ἔχει ἀστείρευτη ἐγωπάθεια καί φιλοδοξία. Μέσα στίς ἐπευφημίες καί τά συγχαρητήρια ζεῖ τό δικό του δρᾶμα.
Ὁ Ἅγιος Ἰσίδωρος ὁ Πυλουσιώτης γράφει: «ἐκείνους, πού μέ ἀπάτη ὁ ἐχθρός ἡχμαλώτευσε, αὐτούς ὁ Χριστός ἀπό τήν τυραννίδα του ἀντηχμαλώτευσε», δηλαδή μᾶς ἔκανε αἰχμαλώτους τῆς ἀγάπης του.
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος σημειώνει: Λέει ὁ Θεός γι’αὐτούς πού ἔχουν καθαρή καρδιά «θά κατοικήσω ἀνάμεσά τους καί θά πορεύομαι μαζί τους» (Β΄Κορ. 6,16). Δέν βρίσκονται ὅλα τά ἀγαθά καί τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στίς μακάριες ψυχές τους; Ἐξετάστε τήν καρδιά σας καί δεῖτε τήν πνευματική της κατάσταση. Μήπως ἔχασε τήν παρρησία πρός τόν Θεό; Μήπως ἡ συνείδηση σᾶς κατηγορεῖ γιά παράβαση τῶν ἐντολῶν Του; Δυστυχῶς, ἐκεῖνος πού παραμέλησε τήν καρδιά του ἔπεσε σέ πλῆθος κακῶν. Ἔδιωξε ὅλα τά χαρίσματα πού δέχτηκε μέ τό Βάπτισμα καί οἰκειώθηκε ὅλες τίς κακίες πού κάνουν τόν ἄνθρωπο ἐλεεινό καί τρισάθλιο.
Ὁ Ἅγιος Συμεών ὁ νέος Θεολόγος λέγει πώς ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πήραμε χαρίσματα. Ἀπό μᾶς ἐξαρτᾶται τά χαρίσματα νά γίνουν ἀρετές. Ὁ πλούσιος νά γίνει ἐλεήμων, ὁ ὑγιής προσεκτικός....
Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος διδάσκει: Ὅλα τά χαρίσματα εἰς τόν ταπεινόν δίνονται, ἡ ὑπομονή, ἡ ἀγάπη, ἡ φρόνησις, ἡ σωφροσύνη, ἡ πραότης, ἡ ἐγκράτεια, ἡ σοφία, ἡ γνῶσις καί ὅλα τά καλά. Εἰς δέ τόν ὑπερήφανον· σκοτισμός, ἀλαζονία, κενοδοξία, ὀργή, μῖσος, ζήλεια καί ὅλα τά κακά.
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος θά πεῖ: Παιδί μου, τά χαρίσματα πού ἔχεις, ὁ Θεός σοῦ τά ἔδωσε. Προσευχήσου νά σοῦ δώσει δυνάμεις, γιά νά τά καλλιεργήσεις» καί νά πετύχεις.
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος παρατηρεῖ: Πολλοί δέν βλέπουν τά δικά τους χαρίσματα, βλέπουν τά χαρίσματα τῶν ἄλλων καί τούς πιάνει ζήλεια. Θεωροῦν τόν ἑαυτό τους ἀδικημένο, μειωμένο, καί ἔτσι βασανίζονται. Γι’ αὐτό, ὁ καθένας νά ψάξει νά δεῖ μήπως στό χάρισμα πού βλέπει στόν ἄλλο καί τό ζηλεύει τό ἔχει καί αὐτός, ἀλλά δέν τό καλλιεργεῖ ἤ μήπως ὁ Θεός τοῦ ἔδωσε ἄλλο χάρισμα.
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Μᾶρκος καταθέτει: Γιά τά χαρίσματα πού μᾶς δώρησε ὁ Θεός θά λογοδοτήσουμε ὅταν ἔλθει ἡ ὥρα τῆς Κρίσεως. Εἶναι πλάνη νά νομίζουμε πώς τό χάρισμά μας μᾶς ἀνήκει καί μᾶς προσδίδει προσωπική ἀξία... Τό ἄνοιγμα τοῦ οὐρανοῦ καί ὁ δρόμος τῆς σωτηρίας περνᾶ μέσα ἀπό τήν Ἐκκλησία, ἀπό τή σχέση μας δηλαδή μέ τό Χριστό, πού εἶναι ἡ κεφαλή της καί τή σχέση μας μέ τούς ἀδελφούς μας, πού εἶναι μέλη της. Ἄν τό συνειδητοποιήσουμε αὐτό, τότε τά χαρίσματά μας θά χρησιμοποιηθοῦν γιά τήν προαγωγή αὐτοῦ τοῦ σώματος καί ὑπάρχει βέβαιη ἐλπίδα νά ἀκούσουμε καί ἐμεῖς τά λόγια τοῦ
Κυρίου «εὖ δοῦλε ἀγαθέ καί πιστέ· εἴσελθε εἰς τήν χαράν τοῦ Κυρίου σου»(Ματθ. 25,23).
Χριστιανοί μου, ὅλοι μας ἔχουμε πάρει ἀπό τόν Θεό χαρίσματα «κατά χάριν τήν δοθεῖσαν ἡμῖν»(Ρωμ. 12,6). Αὐτό φανερώνει καί τή φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ. Ὁ Θεός ἐξακολουθεῖ ἀμείωτα νά μᾶς εὐεργετεῖ, «τό δέ χάρισμα τοῦ Θεοῦ ζωή αἰώνιος ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ»(Ρωμ. 6,23). Ἄς καλλιεργήσουμε τίς δωρεές Του, ὥστε νά εἴμαστε ζωντανά καί ὑπεύθυνα μέλη τῆς Ἐκκλησίας Του, συνῳδά μέ τήν γραφίδα τοῦ χριστιανοῦ ποιητῆ: Στά πέντε δάκτυλα κρατῶ τήν ταπεινή μου λύρα, πού μιάν αὐγή ἀπ’τά χέρια Σου τά πλαστουργά τήν πῆρα. Σοφέ Τεχνίτη, μάθε με γλυκά νά τήν χτυπῶ. ΑΜΗΝ!    Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

 

ΔΕΥΤΕΡΑ  6   ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2025

    Αξιωθήκαμε και εφέτος  στην ενορία μας να εορτάσουμε τα Άγια Θεοφάνεια  με την πρέπουσα λαμπρότητα.

 Ετσι  ολοκληρώθηκαν με την  εορτή  των Θεοφανείων και  τον Αγιασμό των υδάτων, οι εορτές του Δωδεκαημέρου.

           Την παραμονή  των Θεοφανείων  Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2025, τελέστηκε ο  Ορθρος, και η Θεία Λειτουργία του Ιωάννου του Χρυσοστόμου. και εν συνεχεία στο τέλος  η ακολουθία του Αγιασμού.

 Την κυριώνυμον ημέραν  Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2025 εορτή των Θεοφανείων ο εφημέριος του Ιερού μας Ναού   Πρωτοπρεσβύτερος  Βασίλειος Φιλιππάκης, τέλεσε την Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου με κατάνυξη.

     Κατόπιν  ο  εφημέριος τέλεσε τον «Μεγάλο Αγιασμό»  εις το μέσον του Ιερού Ναού   εκεί όπου είχε  διακοσμηθεί   με  κλαδιά από φοίνικες. 

      Πάρα πολύς κόσμος τόσο από την ενορία μας όσο και από άλλες συνοικίες  προσήλθαν προσευχήθηκαν  και αγιάστηκαν όλοι μικροί μεγάλοι.

          O εφημέριος απευθύνθηκε και παρακάλεσε το εκκλησίασμα να έρχονται να εκκλησιάζονται στο ναό να μεταφέρουν την ευλογία της Παναγίας και στα σπίτια τους.

Ο εκκλησιασμός δεν είναι μόνο 2 με 3 φορές το χρόνο. Ή όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας σκέπτονται ότι μόνο η Παναγία θα κάνει το θαύμα της. 

Στα πλαίσια του προγράμματος μαζικού αθλητισμού "άσκηση ενηλίκων" την Δευτέρα 20 Ιανουαρίου ώρα 18.30 στο Κουκουνάρειο   Πνευματικό Κέντρο  θα αναφερθεί σε επιμορφωτικό πρόγραμμα διατροφής  η ομιλήτρια κ. Κυριακή Βαγιάνου.

Αναφέρθηκε και στα δωρεάν μαθήματα που θα ανοίξουν και αυτά όπως τα σχολεία την Τετάρτη 8 Ιανουαρίου. Επίσης  γίνεται κάθε Σάββατο το κατηχητικό για τα παιδιά να φροντίσουν οι γονείς να τα προετοιμάσουν.

  Τέλος ο ιερέας καθαγίασε τα ύδατα   στο παραδοσιακό πηγαδάκι που βρίσκεται στον προαύλιο χώρο  του Ναού  ψέλνοντας το: 

 

«Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου, Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητὸν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα, καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλές».

 

 Μέσα στο κλουβί  τους 3 άσπρα περιστέρια (όπως κάθε χρόνο η οικογένεια Μπεκριδάκη τα προσφέρει) περίμεναν ήρεμα  την απελευθέρωση τους καθ όλη  την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας.

  Ο εφημέριος ένα-ένα τα απελευθέρωσε ψέλνοντας το "Εν Ιορδάνη....." ενώ εκείνα  ήθελαν να παραμείνουν στην εκκλησία.

  Και του χρόνου με υγεία, αγάπη και ευλογία να έχουμε στην ζωή μας.

 

 

 ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Ἀριθμός 1
05 Ἰανουαρίου 2025
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ

«Ὁ Θεός θάνατον οὐκ ἐποίησεν οὐδέ τἐρπεται
ἐπ’ ἀπωλείᾳ ζώντων» (Σοφ. Σολομ. 1,13)
Ὁ σοφός Σολομών, ἀγαπητοί ἀδελφοί, διατυπώνει: «Ὁ Θεός δέν ἔκαμε τόν θάνατο, οὔτε καί εὐχαριστιέται γιά τήν καταστροφή τοῦ ἀνθρώπου». Ὁ σοφός Σειράχ σημειώνει «Σέ αὐτόν πού σέβεται τόν Κύριο, στήν ἡμέρα τοῦ θανάτου του θά βρεῖ χάρη ἀπό τόν Θεό» (Σοφ. Σειρ. 1,13) καί ἀναφωνεῖ! «Ὦ θάνατε, πόσο πικρή εἶναι ἡ ἀνάμνησή σου» (41,1). Ὁ Δαβίδ ὁ μελῳδός ἀναρωτιέται: «Ποιός εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος πού θά ζήσει καί δέν θά δεῖ τόν θάνατο;» (Ψαλμ. 88,49). Καί ἡ πατρική φωνή τοῦ Θεοῦ Δημιουργοῦ διασαλπίζει στούς πεπτωκότας πρωτοπλάστους: «Ἀπό τήν ἡμέρα πού θά φᾶτε ἀπό τόν καρπό τοῦ ἀπαγορευμένου δένδρου, θά χάσετε τό δικαίωμα τῆς ἀθανασίας καί θά πεθάνετε σωματικά» (Γεν. 2,17). Κανείς δέν μπορεῖ νά μεταβάλει τήν θεία αὐτή ἀπόφαση. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀπό τίς φυλακές τῆς Ρώμης γράφει στόν πιστό μαθητή του Τιμόθεο! «Ὁ καιρός τῆς ἐμῆς ἀναλύσεως ἐφέστηκε» (Β΄Τιμ. 4,6). Προαισθάνεται τό τέλος του καί δίνει τίς τελευταῖες συμβουλές του. Στή ναυτική γλῶσσα ἡ λέξη «ἀνάλυσις» σημαίνει ἀπόπλευση γιά ἐπιστροφή στό μόνιμο τῆς πατρίδας λιμάνι. Μέ χαρά ὁ θεῖος Παῦλος περιμένει αὐτή τήν ὥρα. Νά λύσει τούς δεσμούς μέ τή γῆ καί νά πορευθεῖ τό μεγάλο ταξίδι τῆς ἐπιστροφῆς στήν μόνιμη πατρίδα. Ἐκεῖνος, πού ὁλόκληρη τή ζωή του πέρασε δίπλα στό θάνατο, τώρα πιά θά ἀναπαυθεῖ ἀπό τούς κινδύνους. Θά ἀγκυροβολήσει στό λιμάνι τῆς εἰρήνης. Θά συναντηθεῖ μέ τό Χριστό, μέ τόν ὁποῖο εἶχε στή ζωή του συσταυρωθεῖ. Ὁ μεγάλος πόθος πού φλόγιζε τήν ἀποστολική καρδιά του - ἔρωτας σφοδρός καί ἀληθινός - ἦταν «τό ἀναλῦσαι καί σύν Χριστῷ εἶναι» (Φιλιπ. 1,23). Ὅλος ὁ βίος τῶν Ἁγίων εἶναι μνεία θανάτου καί πορεία πρός τήν ζωή, μέχρι τήν ὥρα πού θά πραγματοποιήσουν τό μεγάλο
πέρασμα ἀπό τόν παρόντα κόσμο τῆς ματαιότητας καί τῆς φθορᾶς στόν κόσμο τῆς αἰώνιας ἀνάπαυσης, τῆς χαρᾶς καί τῆς δόξης.
Ἄν ὁ θάνατος γιά τούς ἀπίστους εἶναι ἀφανισμός, γιά τούς πιστούς εἶναι διάβαση καί ἀρχή μιᾶς νέας ζωῆς. Διαλύει καί φθείρει ὁ θάνατος μόνο τό σῶμα. Ἡ ψυχή μένει ἀθάνατη καί αἰώνια. Μέ τόν Χριστό ὁ θάνατος νικᾶται καί μετατρέπεται σέ ὄχημα ζωῆς. Νικητής τοῦ θανάτου εἶναι ὁ Ἐσταυρωμένος καί Ἀναστημένος Χριστός, ὁ ὁποῖος ἔγινε μέ τό θάνατό του «πρωτότοκος ἐκ τῶν νεκρῶν» (Κολ. 1,18). Σάν νέος Ἀδάμ ζωοποιεῖ τούς νεκρούς καί νικᾶ κατά κράτος τόν ᾍδη. Ὅποιος ζεῖ ἑνωμένος μέ τόν Χριστό ἔχει πεθάνει ὡς πρός τήν ἁμαρτία καί συνεπῶς ὁ θάνατος δέν τόν ἐξουσιάζει. Ὅταν εἴμαστε αἰχμάλωτοι τῆς ἁμαρτίας τότε εἴμαστε νεκροί. Ὅταν πιστεύουμε στόν Χριστό καί ζοῦμε τή ζωή Του καί ὅταν πεθάνουμε ζοῦμε. Ὁ ἴδιος ὁ Λυτρωτής μας λέγει: «ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ κἄν ἀποθάνῃ ζήσεται» (Ἰω. 11,26). Ἀφοῦ «Χριστός ἐγερθείς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνῄσκει, θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει» (Ρωμ. 6,9), γιατί νά φοβούμαστε τόν θάνατο ἐμεῖς οἱ βαπτισμένοι στό θάνατό Του; Αὐτή τήν νέκρωση τοῦ Χριστοῦ ἔφερε στό σῶμα του ὁ μακάριος Παῦλος, γι’αὐτό φανερωνόταν ἐπάνω του ἡ ζωή. Πιστεύει ἀκράδαντα, ὅτι «ὁ ἐγείρας τόν Χριστόν ἐκ νεκρῶν ζωοποιήσει καί τά θνητά σώματα ἡμῶν» (Ρωμ. 8,11). Ἔτσι ὁ φόβος μετατρέπεται σέ ἐλπίδα καί ἡ ἀγωνία σέ προσδοκία.
Ὁ ἱερός Χρυσόστομος σημειώνει: Ἄς σταματήσουμε τήν τόσο ὀδυνηρή ζωή τῆς ἁμαρτίας, διότι καί μετά τήν ὀδύνη αὐτή θά ἀκολουθήσει ὁ θάνατος.
Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος, σέ κήρυγμά του τό 1937, θά πεῖ μεταξύ ἄλλων: «Ἄν θέλεις νά ἐλεήσεις τήν ψυχή σου, θά κάμνης ἀρετάς. Θά εἶσαι ὑπάκουος, ταπεινός, ὑπομονετικός, φιλαλήθης, φιλάδελφος, σιωπηλός, πρᾶος, ἐγκρατής, μακρόθυμος. Γιά φαντασθεῖτε! Τήν ἰδικήν μας ψυχήν θά ἐλεήσωμεν καί θά μᾶς χρεωστεῖ ὁ Θεός. Καί τί θά μᾶς χεωστεῖ νά μᾶς δώσει; Τήν ἀπέραντον Βασιλείαν! Τά αἰώνια ἀγαθά! Καί ἡμεῖς οἱ ἀνόητοι δέν θέλομεν· ἀντί νά τήν ἐλεήσωμεν πού πτωχεύει, τήν κάμνομεν περισσότερον δυστυχισμένη. Ὁ Χριστός μᾶς τήν ἐχάρισε νά τήν φυλάξωμεν με τά καλά μας ἔργα, καί πάλιν θά μᾶς τήν ζητήσει νά τήν παραλάβει εἰς τήν Βασιλείαν Του.»
Ὁ Ἅγιος Πορφύριος θά πεῖ σέ πνευματικό του παιδί· τό Εὐαγγέλιο λέει: «Ἀμήν, ἀμήν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τόν λόγον μου ἀκούων
καί πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωήν αἰώνιον καί εἰς κρίσιν οὔκ ἔρχεται, ἀλλά μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τήν ζωήν» (Ἰω. 5,24). Τό κατάλαβες; Δέν ὑπάρχει θάνατος! Δέν θά δοκιμάσουμε τήν «πεθαμενίλα». Πόσο μᾶς ἀγάπησε ὁ Θεός καί αὐτό τό φρόντισε. Τό λέει ὁ Ἀπόστολος: «εἰ γάρ πιστεύομεν ὅτι Χριστός ἀπέθανεν καί ἀνέστη, οὕτω καί ὁ Θεός τούς κοιμηθέντας διά τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σύν αὐτῷ» (Α΄ Θεσ. 4,14). Τό σκέφτηκες ποτέ αὐτό, τό «ἄξει σύν αὐτῷ». Ὁ Θεός δέν θά συγκεντρώσει στήν Βασιλεία Του πτώματα. Ζωντανούς θά μαζέψει κοντά Του. Στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ ἀναστήθηκε ἡ ἀνθρώπινη φύση.
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος ἔλεγε ὅτι, ὅταν ὁ ἄνθρωπος πιστέψει στό Θεό καί στή μέλλουσα ζωή, τότε καταλαβαίνει ὅτι ἡ ἐπίγεια ζωή εἶναι μάταιη καί ὅτι ἁπλῶς ἐτοιμάζει τό «διαβατήριο» του γιά τήν ἄλλη. Ἄν τό καταλάβαινε αὐτό, τότε οἱ μικροπρέπειες καί οἱ γκρίνιες θά ἐξέλειπαν.
Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος ὁ Πόποβιτς ἀνακεφαλαιώνει: «Δέν θέλω οὔτε τήν ζωήν, οὔτε τόν θάνατον ἄνευ Σοῦ, Γλυκύτατε Κύριε! Δέν θέλω οὔτε τήν ἀλήθειαν, οὔτε τήν δικαιοσύνην, οὔτε τόν παράδεισον, οὔτε τήν αἰωνιότητα. «Ὄχι, ὄχι! Ἔσένα μόνον θέλω. Ἐσύ μόνον νά εἶσαι εἰς ὅλα, ἐν πᾶσι καί ὑπεράνω ὅλων».
Χριστιανοί μου,
ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔρχεται σήμερα νά μᾶς ὑποδείξει τό βαθύτερο νόημα τῆς ζωῆς, τόν ἀμετακίνητο ἄξονα γύρω ἀπό τόν ὁποῖο στρέφεται ὁ «καλός ἀγώνας» μας. Εἶναι ἡ χριστιανική μας ἐλπίδα, ὁ πόθος τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ἡ γλυκιά προσμονή τῆς ἔνδοξης Παρουσίας τοῦ Χριστοῦ, ἡ φλογερή ἐπιθυμία νά ἀπολαύσουμε τό ἄρρητο κάλλος τοῦ Προσώπου Του.
Ἀδελφοί μου,
ἐκεῖνος πού εἶναι δεμένος μέ τά γήϊνα καί ἐργάζεται στά πάθη, τρέμει καί στένει τήν ἡμέρα τῆς ἐξόδου του. Ὁ ἀγωνιζόμενος πιστός γνωρίζει ὅτι ὁ θάνατος θά τόν ὁδηγήσει στό Θεό, γι’αὐτό καί δέν φοβᾶται καί μαζί μέ τόν μακάριο Παῦλο ὁμολογεῖ «θαρροῦμεν καί εὐδοκοῦμεν μᾶλλον ἐκδημῆσαι ἐκ τοῦ σώματος καί ἐνδημῆσαι πρός τόν Κύριον» (Β΄Κορ. 5,8).
«Δόξα τῷ φανέντι Θεῷ καί ἐπί γῆς ὀφθέντι καί φωτίσαντι τόν κόσμον». ΑΜΗΝ!   Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

 

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2025

 

«Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου,

ὡς δεξαμένην τὸν λόγον σου· δι' οὗ θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας, τὴν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας,

τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας.

Βασίλειον ἱεράτευμα, Πάτερ Ὅσιε·

πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν».

«Τὸν οὐρανοφάντορα τοῦ Χριστοῦ,

μύστην τοῦ Δεσπότου, τὸν φωστῆρα τὸν φαεινόν,

τὸν ἐκ Καισαρείας, καὶ Καππαδόκων χώρας,

 Βασίλειον τὸν μέγαν, πάντες τιμήσωμεν».

 

 

 

 

 

Tην ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ του νέου χρόνου και με την ευλογημένη εορτή του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου, προσδοκούμε τις άφθονες ευλογίες και τα μεγάλα δωρήματα του Θεού. Θα συνεχίσομε να τον δοξολογούμε και να τον τιμούμε με την λατρεία μας και με την πιστή προσφορά  όλων μας.

 

 

Στην ενορία μας  εορτάσαμε με ιδιαίτερη ευλάβεια και κατάνυξη την περιτομή του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού και την ιερά μνήμην του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου.  

 

Την καθιερωμένη Αγιοβασιλόπιττα ευλόγησε και έκοψε  μετά το  τέλος της Θείας Λειτουργίας εντός του Ιερού Ναού ο εορτάζον πατήρ Βασίλειος Φιλιππάκης.

Για τον καθένα ξεχωριστά  πρόσφερε  ατομικό  Αγιοβασιλοπιτάκι,  έχοντας για δώρο  σε εκείνον που θα εύρισκε το φλουρί μία ωραιοτάτη μεγάλη  εικόνα του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου.

     Ολοι οι πιστοί ευχήθηκαν στον ιερέα μας ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ – με υγεία  και να τον έχει ο Θεός καλά, να -  συνεχίσει το Πνευματικό και φιλανθρωπικό  του έργο στην ενορία.

"ΚΑΛΗ  ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ

 ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ  ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑ ΤΟ 2025».