ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΑΞΗ

ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΞΕΝΙΑΣ

            Το Σάββατο  3  Μαϊου 2014 στον Ιερό Ναό  Αγίου Νεκταρίου παρεκκλήσιον της Παναγίας Λατομιτίσσης  θα τελεσθεί Ιερά Πανήγυρις της Αγίας  Ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Ξενίας (της Καλαματιανής). Προσκαλούνται οι φιλέορτοι Χριστιανοί  όπως προσέλθουν για  συμπροσευχή.

ΠΕΡΙΦΟΡΑ ΕΙΚΟΝΩΝ 27-4-2014

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ  27 ΑΠΡΙΛΙΟΥ  2014

Η ΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ

ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΝΟΡΙΑ

     

  

Η σημερινή  Κυριακή ονομάζεται Κυριακή του Θωμά  ή Αντίπασχα.

     Εδώ στην Παναγία Λατομίτισσα  ο εφημέριος του Ιερού  Ναού π. Βασίλειος Φιλιππάκης τέλεσε με κατάνυξη την Ιερά Θεία Λειτουργία. Πολλοί πιστοί ενορίτες επί το πλείστον, προσήλθαν αυτήν την ημέρα, για να προσκυνήσουν την Ανάσταση του Χριστού μας και να συμμετέχουν στην περιφορά των εικόνων σε όλη την περιοχή.

       Εμπρός η Ανάσταση του Κυρίου μας, τα εξαπτέρυγα, μικρά παιδιά με τα εικονίσματα  στα  χέρια και ο παπά Βασίλης  με το Ευαγγέλιο  περπατήσαμε όλοι  μαζί  την περιοχή  του Λατομίου. 

Πολλοί ήταν εκείνοι οι ενορίτες που υποδέχονταν τα εικονίσματα με ροδοπέταλα, αναμμένα θυμιατήρια, στρωμένοι οι δρόμοι με μερσινιές, δάφνες, και δεντρολίβανα.

Οι ενορίτες  της μεγαλύτερης ηλικίας  περίμεναν με λαχτάρα  στα σπίτια τους να ασπαστούν το Ευαγγέλιο και την Ανάσταση. Ευχαριστούσαν όλοι  τον  εφημέριο   για την ευλογία που τους έδωσε,   φίλησαν το Ευαγγέλιο  συγκινημένοι και ευχαριστημένοι.

Στο παρεκλήσιο του Αγίου Φανουρίου  ο παπά Βασίλης ανέγνωσε το Ιερό Ευαγγέλιο και οι καμπάνες ηχούσαν χαρμόσυνα. Δέηση επίσης έγινε εμπρός στο παρεκκλήσιο του Αγίου Νεκταρίου.

 Και του χρόνου με υγεία.

ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

Ἀ­ριθ­μὸς 16

Κυ­ρια­κὴ Β΄ τοῦ Θω­μᾶ

27 Ἀ­πρι­λί­ου 2014

Ἰ­ω­άν­νου κ, 19-31

Χρι­στὸς Ἀ­νέ­στη!

Κλει­σμέ­νοι στὸ ὑ­πε­ρῷ­ο τῶν Ἱ­ε­ρο­σο­λύ­μων, ἀ­γα­πη­τοὶ μου ἀ­δελ­φοί, ἦ­ταν οἱ δέ­κα μα­θη­τὲς (ἀ­που­σί­α­ζε ὁ Θω­μάς). Καὶ αὐ­τὸ για­τί τοὺς δι­α­κα­τεῖ­χε με­γά­λος φό­βος με­τὰ ἀ­πὸ τὰ ὅ­σα ἔ­ζη­σαν κα­τὰ τὴ διά­ρκεια τοῦ Πά­θους τοῦ Δι­δα­σκά­λου τους. Ἰ­δι­αί­τε­ρα με­τὰ τὸ με­γά­λο γε­γο­νὸς τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως ὁ κίν­δυ­νος κα­τα­δί­ω­ξής τους ἦ­ταν ἰ­δι­αί­τε­ρα ἔν­το­νος.

Ἔ­τσι ἐ­ξη­γεῖ­ται για­τί τὸ βρά­δυ τῆς Ἀ­να­στά­σε­ως ἦ­ταν τρο­μο­κρα­τη­μέ­νοι καὶ βρί­σκον­ταν σὲ ἀ­μη­χα­νί­α γιὰ τὸ τί ἔ­πρε­πε νὰ πρά­ξουν. Ξαφ­νι­κὰ ὅ­μως καὶ χω­ρὶς νὰ ἀ­νοί­ξει ἡ πόρ­τα τοῦ ὑ­πε­ρώ­ου ἐμ­φα­νί­σθη­κε ὁ Ἀ­να­στὰς Κύ­ριος καὶ εἶ­πε: «Εἰ­ρή­νη ὑ­μῖν». Βέ­βαι­α δὲν ἐμ­φα­νί­σθη­κε μὲ τὸ φθαρ­τὸ ἀν­θρώ­πι­νο σῶ­μα, ἀλ­λὰ μὲ τὸ νέ­ο, τὸ ἀ­φθαρ­το­ποι­η­μέ­νο.  Ἡ ἐμ­φά­νι­ση αὐ­τὴ συν­δέ­ε­ται πιὸ πο­λὺ μὲ τὴν ἀ­νάγ­κη νὰ τοὺς ἐ­νη­με­ρώ­σει καὶ νὰ τοὺς δι­α­βε­βαι­ώ­σει ὅ­τι τὸ ἔρ­γο τῆς σω­τη­ρί­ας τοῦ ἀν­θρώ­που, στὸ ὁ­ποῖ­ο εἶ­χαν κλη­θεῖ νὰ γί­νουν συ­νερ­γοί, θὰ συ­νε­χι­ζό­ταν. Γιὰ νὰ τοὺς στη­ρί­ξει στὴν πί­στη καὶ γιὰ νὰ μὴν τοὺς ἀ­φή­σει πε­ρι­θώ­ρια ἀμ­φι­βο­λι­ῶν, τοὺς ἔ­δει­ξε τὰ χέ­ρια καὶ τὴν πλευ­ρά Του γιὰ νὰ δοῦν τὰ ση­μά­δια τῶν πλη­γῶν ποὺ ἄ­φη­σε στὸ σῶ­μα Του ἡ Σταύ­ρω­ση.

«Με­θ’ ἡ­μέ­ρας ὀ­κτὼ», στὸν ἴ­διο χῶ­ρο τοῦ ὑ­πε­ρῴ­ου, ὁ Ἀ­να­στὰς Κύ­ριος πραγ­μα­το­ποι­εῖ νέ­α ἐμ­φά­νι­ση, πα­ρόν­τος τώ­ρα καὶ τοῦ Θω­μᾶ. Ὅ­ταν εἶ­χε ἔλ­θει τοῦ δι­η­γή­θη­καν οἱ ἄλ­λοι μα­θη­τὲς τὰ ὅ­σα συ­νέ­βη­σαν. Ἐ­κεῖ­νος ἀ­πὸ ὑ­περ­βο­λι­κὸ ζῆ­λο γιὰ νὰ συ­ναν­τή­σει τὸν Κύ­ριο τοὺς εἶ­πε: «Ἐ­ὰν μὴ ἴ­δω ἐν ταῖς χερ­σὶν Αὐ­τοῦ τὸν τύ­πον τῶν ἥ­λων, καὶ βά­λω τὸν δά­κτυ­λόν μου εἰς τὸν τύ­πον τῶν ἥ­λων, καὶ βά­λω τὴν χεί­ραν μου εἰς τὴν πλευ­ρὰν Αὐ­τοῦ, οὐ μὴ πι­στεύ­σω». Θὰ πρέ­πει νὰ ση­μει­ώ­σου­με ἐ­δῶ ὅ­τι ὁ μα­θη­τὴς τοῦ Κυ­ρί­ου δὲν ἔ­σπευ­σε νὰ ψη­λα­φί­σει τὶς πλη­γὲς τοῦ Δι­δα­σκά­λου του δι­ό­τι ἡ «ἀ­πι­στί­α» του, ἂν θὰ μπο­ροῦ­σε νὰ χα­ρα­κτη­ρι­στεῖ ἔ­τσι, ἦ­ταν κα­λὴ, σύμ­φω­να μὲ τὰ ὅ­σα μᾶς λέ­νε οἱ Πα­τέ­ρες τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας μας.

Ὁ ἐ­σω­τε­ρι­κὸς κό­σμος τοῦ Θω­μᾶ δὲν δι­έ­λα­θε τῆς προ­σο­χῆς τοῦ Παν­το­γνώ­στη Κυ­ρί­ου. Φαι­νό­ταν κα­θα­ρὰ ἡ κα­λὴ προ­αί­ρε­σή του καὶ ὁ με­γά­λος σε­βα­σμὸς ποὺ ἔ­τρε­φε ἀ­πέ­ναν­τι στὸν Δι­δά­σκα­λό του. Ἔ­τσι ὁ Χρι­στὸς, ἀ­φοῦ τοῦ ἀ­πηύ­θυ­νε τὸν ἴ­διο χαι­ρε­τι­σμό, εἶ­πε ἀ­μέ­σως στὸν Θω­μά: «Φέ­ρε τὸν δά­κτυ­λό σου ἐ­δῶ καὶ βά­λε τὸ χέ­ρι σου στὴν πλευ­ράν μου καὶ μὴν μέ­νεις ἄ­πι­στος ἀλ­λὰ γί­νε πι­στός».

Ὁ Κύ­ριος τοῦ μί­λη­σε τό­σο ἁ­πλὰ καὶ ἤ­ρε­μα ποὺ ὁ Θω­μὰς συγ­κλο­νί­στη­κε ἀ­πὸ τὰ βά­θη τῆς ψυ­χῆς του. Δο­νή­θη­καν τό­σο ὄ­μορ­φα οἱ χορ­δὲς τῆς καρ­διᾶς του, ποὺ ἀν­τὶ γιὰ μου­σι­κὴ με­λω­δί­α ἀ­πέ­δω­σαν τὴ σω­τή­ρια ὁ­μο­λο­γί­α: «Ὁ Κύ­ριός μου καὶ ὁ Θε­ὸς μου».

Ἡ ὁ­μο­λο­γί­α αὐ­τὴ τοῦ Θω­μᾶ ποὺ εἶ­ναι ὁ­μο­λο­γί­α πί­στε­ως στὴν Θε­ό­τη­τα τοῦ Κυ­ρί­ου μας μπο­ρεῖ νὰ ἀ­πο­δί­δε­ται καὶ ἀ­πὸ τὶς χορ­δὲς τῆς δι­κῆς μας καρ­διᾶς καὶ νὰ ἐκ­πέμ­πε­ται σὰν πρά­ξη κα­θη­με­ρι­νῆς ζω­ῆς. Αὐ­τὸ ση­μαί­νει ὅ­τι ἡ ὁ­μο­λο­γί­α τοῦ Θω­μᾶ μπο­ρεῖ νὰ ἐκ­φρά­ζε­ται στὴν κα­θη­με­ρι­νή μας ζω­ὴ ὡς μί­α γεν­νή­τρια πί­στε­ως ποὺ νὰ μᾶς ὑ­πο­κι­νεῖ νὰ ἐ­πα­να­λαμ­βά­νου­με κι’ ἐ­μεῖς μὲ τὸν δι­κό μας τρό­πο: «Ὁ Κύ­ριός μου καὶ ὁ Θε­ὸς μου».

Ἀ­γα­πη­τοὶ μου ἀ­δελ­φοί, ἡ ὁ­μο­λο­γί­α αὐ­τὴ δὲν μπο­ρεῖ νὰ πε­ρι­ο­ρί­ζε­ται μό­νο φρα­στι­κὰ ἀλ­λὰ θὰ πρέ­πει νὰ λει­τουρ­γεῖ σὰν ὁ­δο­δεί­κτης στὴν πο­ρεί­α ποὺ ἀ­κο­λου­θεῖ ὁ κά­θε ὀρ­θό­δο­ξος Χρι­στια­νός γιὰ νὰ ἑ­νω­θεῖ μὲ τὸν Θε­ό. Ἡ ἀ­να­γνώ­ρι­ση τῆς θε­ό­τη­τας τοῦ Ἀ­να­στη­μέ­νου Κυ­ρί­ου μας γί­νε­ται ἰ­δι­αί­τε­ρα με­τὰ ἀ­πὸ τὴν ἄ­ξια συμ­με­το­χή μας στὸ Εὐ­χα­ρι­στια­κὸ Δεῖ­πνο, τὸ ὁ­ποῖ­ο μᾶς προ­σφέ­ρει σὲ κά­θε Θεί­α Λει­τουρ­γί­α ὡς εὐ­και­ρί­α, γιὰ νὰ συν­δε­θεῖ τὸ θνη­τὸ μὲ τὸ ἀ­θά­να­το, τὸ φθαρ­τὸ μὲ τὸ ἄ­φθαρ­το. Γι’ αὐ­τὸ καὶ με­τὰ τὴ με­τά­λη­ψη τῆς Θεί­ας Κοι­νω­νί­ας δι­α­κη­ρύσ­σου­με ὅ­τι «εἴ­δο­μεν τὸ Φῶς τὸ ἀ­λη­θι­νόν», ποὺ μπο­ρεῖ νὰ πα­ραλ­λη­λι­σθεῖ μὲ τὴν σω­τή­ρια ὁ­μο­λο­γί­α τοῦ ἀ­πο­στό­λου Θω­μᾶ: «Ὁ Κύ­ριός μου καὶ ὁ Θε­ὸς μου». Χρι­στὸς Ἀ­νέ­στη!       Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

ΑΝΑΣΤΑΣΗ 2014

«ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ»

20  ΑΠΡΙΛΙΟΥ  2014

 Η Ανάσταση του Χριστού είναι το μεγαλύτερο γεγονός μέσα στην ιστορία. Είναι αυτό που διαφοροποιεί  τον Χριστιανισμό από οποιαδήποτε άλλη θρησκεία.

Η ακολουθία του Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας  την ολόφωτη νύχτα του Πάσχα μας εισάγουν στο θρίαμβο της νίκης κατά του θανάτου.

    Η  Ανάσταση  του Κυρίου μας  εορτάστηκε  στην ενορία  Παναγίας Λατομιτίσσης με  κάθε  κατάνυξη, λαμπρότητα  και μεγαλοπρέπεια.  Όλα ήταν έτοιμα και  διακοσμημένα  με κάθε λεπτομέρεια.  Η  εκκλησία  έλαμπε, άστραφτε  από καθαριότητα,  και  τάξη.  Η βραδιά παρ΄όλες τις πρόσφατες βροχοπτώσεις ήταν μαγευτική  και  η προσέλευση των πιστών ήταν αθρόα.

       Τους πιστούς  υποδέχονταν  στο νάρθηκα  όμορφες κοπέλες προσφέροντας  σε όλους  μία διακοσμημένη λαμπάδα και  το παραδοσιακό τσουρέκι  με την εικόνα της Αναστάσεως  μέσα. 

Εφθασε και στην ενορία μας το Αγιο  Φως της Αναστάσεως. «Δεύτε λάβετε φως»… έψαλλε ο ιερέας και όλος ο κόσμος  άναψε τις λαμπάδες του γεμάτος χαρά.

Κατόπιν διάβασε την «Πασχάλιο Ποιμαντορική Εγκύκλιο» και σιγά- σιγά όλο το εκκλησίασμα  βγήκε έξωθεν του Ιερού Ναού  και ο παπά Βασίλης  με τους ιεροψάλτες  και την Ανάσταση,  μπροστά στο Κουκουνάρειο Πνευματικό Κέντρο  ανάγνωσε το Ευαγγέλιο της Αναστάσεως. Δώδεκα ακριβώς όταν χτύπησε το ρολόι της εκκλησίας  έψαλλε με όλη τη  δύναμη της ψυχής του  το «Χριστός Ανέστη» ενώ  οι κροτίδες  και οι χαρμόσυνες καμπάνες  κατέκλειναν τον χώρο.  Ωραίες εικόνες,  λάμψεις φωτεινές, βεγγαλικά, λαμπερά χρώματα γέμισε ο ουρανός, ο κόσμος αντάλλασε ευχές,  και  τα στόματα όλων έψαλλαν το «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ».

Ακολούθησε το «ΑΡΑΤΕ ΠΥΛΑΣ». Η φράση αυτή συμβολίζει τις πύλες του κάτω κόσμου που με την Ανάσταση καταργούνται.

     Η κυρία είσοδος του ναού έχει κλείσει  και από μέσα βρίσκεται ο ιεροψάλτης  Αθανάσιος  Συγγελόπουλος, ενώ απ’  έξω  ο εφημέριος του ναού π. Βασίλης  σπρώχνει με δύναμη την πόρτα να ανοίξει. Τρείς φορές επαναλαμβάνεται  και στο τέλος  ανοίγει διάπλατα η πόρτα του ναού  ενώ μέσα χαλάει ο κόσμος από το χτύπημα στις πάγκες. Συναισθήματα  ανάμικτα αισθάνεσαι αυτές τις στιγμές, χαρά, αγάπη, ηρεμία,  αγαλλίαση, ελπίδα, αισιοδοξία  και πολλά άλλα.

Ο  εφημέριος του Ναού,   ο ακούραστος εργάτης  και  χαρισματικός άνθρωπος,  πατήρ Βασίλειος  Φιλιππάκης,    φρόντισε  τα πάντα να γίνουν  όπως πρέπει  μέχρι  και την τελευταία λεπτομέρεια.   Ποτέ δεν αισθάνεται κούραση   και  αδυναμία. Πάντα έχει  κάτι ιδιαίτερο  στο μυαλό του  έτσι ώστε  να  λειτουργούν όλα  τέλεια.

       Παλαιότερα θυμούνται οι  ενορίτες  ότι  ποτέ δεν μπορούσαμε να βγούμε  στον προαύλιο χώρο του ναού να ακούσομε  το Χριστός Ανέστη. Υπήρχε ο κίνδυνος  να καούμε από τις κροτίδες που έπεφταν. Τα τελευταία χρόνια όμως  όλα έχουν γίνει διαφορετικά. Ολο το εκκλησίασμα  βγήκε  στην αυλή της εκκλησίας  και άκουσε το Χριστός Ανέστη, απόλαυσε την εξαιρετική βραδιά της Αναστάσεως αντάλλαξε  ευχές , χάρηκαν τα μικρά παιδιά  χωρίς  φόβο. Οι κροτίδες  έπεφταν  στον εξωτερικό χώρο  του ναού. Γι αυτό και κάθε χρόνο έρχεται πολύς κόσμος  ακόμα και από άλλες ενορίες  στην Παναγία μας.

Ακολούθησε  η Θεία Λειτουργία της Αναστάσεως  του Κυρίου μας  ενώ πολύς ήταν ο κόσμος που παρέμεινε μέχρι το τέλος  αφού ήταν τόσο όμορφη η βραδιά.

Ευχή όλων  είναι  να είμαστε και του χρόνου καλά με υγεία, και ο Θεός  πάντα να μας  προστατεύει από κάθε κακό.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

ΠΑΣΧΑ 2014

Φωτογραφικό υλικό Γιάννης Μαρουκάκης