Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2018

ΤΕΤΑΡΤΗ 26 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2018



ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ


ΙΕΡΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ  ΕΠΙ  ΤΗ  ΣΥΝΑΞΕΙ
ΤΗΣ  ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ 
 ΤΗΣ  ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ
  
“Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει,
καὶ ἡ γῆ τὸ Σπήλαιον, τῷ ἀπροσίτω προσάγει.
Ἄγγελοι μετὰ Ποιμένων δοξολογοῦσι.
Μάγοι δὲ μετὰ ἀστέρος ὁδοιποροῦσι.
Δι᾿ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη, Παιδίον νέον,
ὁ πρὸ αἰώνων Θεός!!!”

Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ὡς βρέφος βαστάζουσα, ἐν ταὶς ἀγκάλαις Ἁγνή, τὸν πάντων δεσπόζοντα, σάρκα λαβόντα ἔκ σοῦ, χαρᾶς ὤφθης πρόξενος, ὅθεν πᾶσα ἡ κτίσις, ἀνυμνεῖ χαρμοσύνως, σήμερον Θεοτόκε, τὴν φρικτήν σου λοχείαν πηγὴν γὰρ ἀθανασίας, κόσμω ἐκύησας.



  Την επομένη ημέρα από την Γέννηση του Ιησού Χριστού εορτάζουμε  την Σύναξη της  Υπεραγίας Θεοτόκου.

Είναι το δεύτερο μεγάλο  πανηγύρι  της ενορίας μας  μετά από το Δεκαπενταύγουστο.   Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος αξιωθήκαμε να εορτάσομε την απόδοση τιμής στην Μητέρα  του Σωτήρος.  Την ημέρα αυτή ανά την Ορθοδοξία τελείται Θεία Λειτουργία προς τιμήν της Υπεραγίας Θεοτόκου.

 Ιερουργός  ο  Μητροπολίτης Χίου Ψαρών και Οινουσσών  κ. Μάρκος  συνοδευόμενος  με τους διακόνους Απόστολο Λάρδα και Αλέξανδρο Μπογή, καθως και τους ιερείς  π. Αργύριο Μυλωνά και  με τον εφημέριο του Ναού π. Βασίλειο Φιλιππάκη.

 Η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία κατανυκτική, ευλαβική και  λαμπρή, τελέστηκε με κάθε   εκκλησιαστική  μεγαλοπρέπεια.

    Ο Μητροπολίτης κ. Μάρκος στην ομιλία του αναφέρθηκε κυρίως στην σημερινή εορτή που ονομάζεται «Η Σύναξη  της Υπεραγίας  Θεοτόκου».

      Η εικόνα της Παναγίας, δεσπόζει εδώ και πάρα  πολλά χρόνια εντός του Ιερού Ναού είναι ολοφάνερη και θαυματουργή. Αθρόα υπήρξε  η προσέλευση των πιστών την Τετάρτη το πρωί για να λειτουργηθεί και να προσευχηθεί στην Υπεραγία Θεοτόκο. Μεταξύ αυτών και όλοι οι ανιοδιοτελείς συνεργάτες – καθηγηταί που προσφέρουν τις γνώσεις τους εις τους μαθητάς καθημερινά στο Κουκουνάρειο  Πνευματικό Κέντρο της ενορίας μας.
Την εορτή τίμησαν με την παρουσία τους ο κ. Νότης Μηταράκης, ο Αντιπεριφερειάρχης Βορείου Αιγαίου κ. Σταμάτης Κάρμαντζης συνοδευόμενος από τον κ. Ιωάννη Μανάρα, ο κ. Παντελής Μπουγδάνος, ο κ. Σταύρος Μιχαηλίδης, ο κ. Αιμιλιανός Ευαγγελινός, ο Εφοριακός κ. Φράγκος, ο πρ. δήμαρχος κ. Παντελάρας, ιατροί, δικηγόροι, επιστήμονες, καθηγητές  και ένα μεγάλο πλήθος πιστών.

Επίσης μια ομάδα από το 2ο Σύστημα Ναυτοπροσκόπων Χίου τίμησε την εορτή.

     Εις την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία έψαλλαν και οι μαθητές  της Βυζαντινής μουσικής του Κουκουναρείου Πνευματικού Κέντρου, υπό την διεύθυνση  του Χοράρχου  τους και Πρωτοψάλτη του Ιερού Ναού κ. Θεοδώρου Κουτσούδη.
     Μετά το πέρας της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας ένα ζεστό ρόφημα με διάφορα γλυκίσματα περίμενε όλο το εκκλησίασμα στο Κουκουνάρειο Πνευματικό Κέντρο.
      Ευχόμαστε και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά, με Υγεία, Ελπίδα, Καλοσύνη, Πίστη, Ανθρωπιά και Ειρήνη για όλο τον κόσμο.





































ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Ἀριθμός 53
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΙΝ
(Ματθ. β΄ 13-23)
30 Δεκεμβρίου 2018
«Ἐγερθείς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον»
(Ματθ. β΄ 13).
Πολλὲς φορὲς, Χριστιανοί μου, βλέπουμε διάφορους πειρασμοὺς καὶ κινδύνους νὰ ἀπειλοῦν τὸν ἄνθρωπο καὶ διερωτόμαστε• δὲν θὰ μποροῦσε ὁ Παντοδύναμος καὶ Πάνσοφος Θεὸς νὰ τὰ προλάβει πρὶν νά γίνουν; Βλέπουμε κακοὺς ἀνθρώπους νὰ προοδεύουν, ἀδίστακτοι στὰ μοχθηρά τους ἔργα, νὰ καταδιώκουν τὸν δίκαιο καὶ λέμε, γιατί τοὺς ἀφήνει ὁ Θεὸς νὰ ἐνεργοῦν, κατὰ ἕνα τέτοιο τρόπο;
Ὁ ἐγκληματίας καὶ φαῦλος Ἡρώδης, ὅπως ἀκούσαμε στὸ εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς σημερινῆς Κυριακῆς μετὰ τὴν Χριστοῦ Γέννηση, εἶχε πάρει ἀπόφαση νὰ θανατώσει τὸν Ἰησοῦ, φοβούμενος τὴν ἐγκόσμια βασιλεία του. Ὁ Κύριος, ὅμως, διὰ τοῦ ἀγγέλου Του, λέει πρὸς τὸν δίκαιο Ἰωσήφ• «Ἐγερθείς παράλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ φεῦγε εἰς Αἴγυπτον».
Ὅταν ὁ δίκαιος καὶ πιστὸς Ἰωσήφ, ὁ προστάτης τῆς Παναγίας καὶ τοῦ μικροῦ Ἰησοῦ, ἄκουσε τὸ λόγο αὐτὸ τοῦ ἀγγέλου καὶ ἔλαβε τὴν ἐντολὴ αὐτή, θὰ ἦταν πολὺ φυσικὸ νὰ ἀρχίσει νὰ συλλογίζεται, πολὺ φυσιολογικὰ καὶ ἀνθρώπινα. Ὅλο αὐτὸ τὸ διάστημα ζοῦμε μέσα σὲ ἕνα θαῦμα. Ἔβλεπε ὀφθαλμοφανῶς τὶς παρεμβάσεις τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή του. Εἶχε καταπληκτικὲς ἀποκαλύψεις, ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους, σχετικὰ μὲ τὸν Ἰησοῦ καὶ τὴν Μητέρα Του. Αὐτὸ τὸ Παιδὶ ἦταν «ἐκ Πνεύματος Ἁγίου». Τὸ Πανάγιο Πνεῦμα, δηλαδὴ, κατὰ ἕνα ὑπερφυσικό, μυστηριώδη καὶ ἀκατάληπτο γιὰ τὴν ἀνθρώπινη διάνοια τρόπο, θὰ συνεργοῦσε στὴν ἐκ Παρθένου Γέννηση τοῦ Παιδιοῦ. Αὐτὸ, θὰ ὀνομαζόταν καὶ θὰ ἦταν «υἱὸς Θεοῦ», ὄχι ὅπως ὅλοι οἱ ἐνάρετοι ἄνθρωποι, ἀλλὰ κάτω ἀπὸ μία ἰδιαίτερη σημασία. Θὰ ἔπαιρνε ἐπαξίως τὸ ὄνομα Ἰησοῦς, ποὺ σημαίνει «Θεὸς – Σωτήρ», ὅτι δηλαδὴ Αὐτὸς θὰ ἦταν ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας, ὁ Θεὸς, ποὺ θὰ γινόταν Ἄνθρωπος, γιὰ νὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο. «Αὐτὸς γὰρ σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ ἀπὸ τῶν ἁμαρτιῶν αὐτῶν», εἶχε πεῖ ὁ ἄγγελος Κυρίου.
Καὶ τώρα, βλέπουμε τὸν Ἴδιο τὸν Ἰησοῦ νὰ ἔχει ἀνάγκη σωτηρίας ἀπὸ τὰ φονικὰ χέρια τοῦ Ἡρώδη. Ὁ Λυτρωτὴς ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ προστασία, γιὰ νὰ σωθεῖ ἀπὸ τὴ φονικὴ μανία τοῦ βασιλιᾶ Ἡρώδη. Ὁ ἄγγελος, λοιπὸν, διέτασσε τὸν Ἰωσὴφ νὰ πάρει τὸ Παιδὶ καὶ τὴν Μητέρα Του καὶ νὰ καταφύγει, γιὰ προστασία, στὴν Αἴγυπτο. Καὶ θὰ ἦταν πολὺ λογικὸ νὰ σκεφθεῖ: Δὲν μποροῦσε ἀμέσως ὁ Θεὸς νὰ ματαιώσει τὴν ἀνθρωποκτόνο βουλὴ τοῦ Ἡρώδη ἢ νὰ σώσει, μὲ ἕνα θαῦμα, τὸν Ἰησοῦ; Καί, κατὰ τὸν Ἱερὸ Χρυσόστομο, θὰ μποροῦσε ὁ Ἰωσὴφ νὰ πεῖ: «αἴνιγμα τὸ πράγμά ἐστιν• οὐ πρώην ἔλεγες, ὅτι σώσει τὸν λαὸν αὐτοῦ; Καὶ νῦν, οὐδὲ ἑαυτὸν σώζει, ἀλλὰ φυγῆς ἡμῖν χρεία καὶ ἀποδημίας καὶ μακρᾶς μεταστάσεως (ἐγκαταστάσεως σὲ ἄλλο τόπο). Ἐναντία τῇ ὑποσχέσει τὰ γινόμενα».
Ἀλλὰ, ὁ δίκαιος Ἰωσὴφ, τίποτε ἀπ’ αὐτὰ δὲν λέει καὶ δὲν σκέπτεται. Πειθαρχεῖ στὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ. Ὑποβάλλεται σὲ κόπους καὶ ταλαιπωρίες, ἐφ’ ὅσον ἔτσι θὰ συνεργοῦσε κι αὐτός, κατὰ τὸ ἀνθρώπινο, στὴ σωτηρία τοῦ Νηπίου. Οὔτε κἄν ρωτᾶ τὸν ἄγγελο, πόσο καιρὸ θὰ παρέμενε στὴν Αἴγυπτο. Καὶ, ὅταν ἀργότερα, ἐπέστρεψε στὴν Παλαιστίνη, κατόπιν ὁράματος, δὲν ρώτησε σὲ ποιὰ περιοχὴ νὰ κατοικήσει. Μόνος του σκέπτεται καὶ ἀποφασίζει καὶ προτιμᾶ τὴν Ναζαρέτ, ὡς τὴν ἀσφαλέστερη πόλη, γιὰ τὴν ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ. Βλέπουμε, ἐδῶ, τὴν θαυμαστὴ καὶ τιμητικὴ, γιὰ τὸν Ἰωσὴφ, συνεργασία τοῦ Θεοῦ μ’ αὐτόν. Ἐκεῖ, ποὺ εἶναι ἀνάγκη καὶ δὲν μπορεῖ νὰ ἐνεργήσει ὁ ἄνθρωπος, ἐπεμβαίνει ὁ Θεός. Ἀφήνει, ὅμως, ὁ Θεὸς στὴν ἀνθρώπινη πρωτοβουλία καὶ ἐνέργεια, περιθώρια γιὰ ἔργα, ποὺ μπορεῖ νὰ τὰ κάνει ὁ ἄνθρωπος.
Ὁ Θεὸς ἔχει δώσει στὸν ἄνθρωπο πολλὰ καὶ πολύτιμα πλεονεκτήματα, πνευματικά, νοητικὰ καὶ σωματικά. Χάρις στὴ λογική του ὁ ἄνθρωπος παρατηρεῖ, ἐρευνᾶ, συγκρίνει, συλλογίζεται, καταλήγει σὲ συμπεράσματα, ξεχωρίζει τὸ ψεύτικο ἀπὸ τὸ ἀληθινό, τὸ σωστὸ ἀπὸ τὸ ἀπρεπές, τὸ καθῆκον τοῦ τί πρέπει νὰ κάνει καὶ τί πρέπει νὰ ἀποφύγει. Χάρις στὴν ἐλευθερία τῆς βούλησης του, ἔχει τὴν δυνατότητα, μὲ ἐλευθερία καὶ ὑπευθυνότητα, νὰ ἐπιλέξει αὐτὸ, ποὺ πρέπει ἢ ὄχι. Καὶ μὲ τὴν ἱκανότητά του, γιὰ δράση, μπορεῖ νὰ προχωρήσει στὴν πραγματοποίηση αὐτοῦ, ποὺ ἐπέλεξε.
Αὐτὰ, λοιπὸν, τὰ πολύτιμα πλεονεκτήματα, ποὺ ὁ Ἴδιος ὁ Θεὸς τὰ ἔδωσε, πρῶτος Αὐτὸς τὰ σέβεται καὶ δὲν θέλει νὰ τὰ παραβιάζει, ἀλλὰ θέλει καὶ ζητάει ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, νὰ τὰ χρησιμοποιεῖ πάντοτε, γιὰ τὸ ἀγαθό. Βεβαίως, χάρις σ’ αὐτὰ, μπορεῖ πολλὰ καλὰ ἔργα νὰ κάνει ὁ ἄνθρωπος, ὄχι ὅμως ὅλα. Ἀλλὰ ἐκεῖ, ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ προχωρήσει μόνος – καὶ αὐτὸ συμβαίνει πολὺ συχνὰ – ἔρχεται ὁ Θεὸς βοηθός. Δὲν εἶπε, σταυρῶστε τὰ χέρια, διότι ἐγὼ θὰ κάνω τὰ πάντα, ἀλλὰ ὅτι κι ἐσεῖς, μὲ τὴν δική Μου βοήθεια «πάντα δύνασθε ποεῖν». Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἔλεγε, μὲ ταπείνωση, ὅτι εἶναι ἕνα τίποτε. Παράλληλα, ὅμως, διακήρυσσε: «Πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμούντί με Χριστῷ».
Αὐτὰ, ἀκριβῶς, μαρτυροῦν, ὅτι στὶς δοκιμασίες τῆς ζωῆς, στὶς θλίψεις καὶ τὶς περιπέτειες, στοὺς πειρασμοὺς καὶ τοὺς κινδύνους, πρέπει νὰ ἐπιστρατεύει ὁ ἄνθρωπος καὶ τὶς δικές του πνευματικὲς δυνάμεις, ὥστε νὰ ἐξακριβώνει τί πρέπει νὰ κάνει καὶ νὰ προχωρήσει σ’ αὐτὸ, ποὺ πρέπει. Παράλληλα, εἶναι ὅμως ἀνάγκη, νὰ ἐπικαλεῖται, πάντοτε, τὸν φωτισμὸ καὶ τὴν δύναμη τοῦ Θεοῦ, τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ Φίλος μας καὶ Συμπαραστάτης, σὲ κάθε βῆμα τῆς ζωῆς μας.
Ἔτσι τὸ καλό, εἴτε ἀποφυγὴ τοῦ κινδύνου εἶναι, εἴτε πραγματοποίηση τοῦ ἀγαθοῦ, θὰ εἶναι πάντοτε ἀποτέλεσμα δύο παραγόντων, τοῦ Θεοῦ κατὰ πρῶτο καὶ κύριο λόγο, καὶ τοῦ ἀνθρώπου δεύτερον.
Χριστιανοί μου. Ἐδῶ, ἀκριβῶς, ἔχει ἐφαρμογὴ ὁ θεόπνευστος λόγος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου• «Θεοῦ ἐσμεν συνεργοί». Εἴμαστε συνεργάτες τοῦ Θεοῦ, ὄχι ὅμως μὲ τὴν ἔννοια τῆς ἰσοτιμίας. Ἀλλὰ, ὅτι ὁ Θεὸς προσφέρει τὸ μέγιστο καὶ ἐμεῖς τὸ ἐλάχιστο. Αὐτὸ, ὅμως, τὸ ἐλάχιστο, εἶναι ἀνάγκη νὰ τὸ προσφέρομε.
Νά δώσει ὁ Θεός νά τό προσφέρουμε, καί κατά τόν χρόνο πού, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ μετά ἀπό δύο ἡμέρες μᾶς ἔρχεται, ἀλλά καί πάντοτε. ΑΜΗΝ.     
Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2018

ΤΡΙΤΗ 25 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2018



ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ
 ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ


“Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει,
καὶ ἡ γῆ τὸ Σπήλαιον, τῷ ἀπροσίτω προσάγει.
Ἄγγελοι μετὰ Ποιμένων δοξολογοῦσι.
Μάγοι δὲ μετὰ ἀστέρος ὁδοιποροῦσι.
Δι᾿ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη, Παιδίον νέον,
ὁ πρὸ αἰώνων Θεός!!!”


 

Την Θεία Λειτουργία  των Χριστουγέννων τέλεσε με ευλάβεια, κατάνυξη και μυσταγωγία ο εφημέριος του Ναού π. Βασίλειος Φιλιππάκης.
      Η εικόνα της Παναγίας, δεσπόζει εδώ και πάρα  πολλά χρόνια εντός του Ιερού Ναού είναι ολοφάνερη και θαυματουργή. Κόσμος πολύς προσήλθε την ημέρα των Χριστουγέννων από πολύ  πρωί να λειτουργηθεί και να προσκυνήσει  τη Γέννηση του Θεανθρώπου. Μεταξύ αυτών και όλοι οι ανιοδιοτελείς συνεργάτες – καθηγηταί που προσφέρουν τις γνώσεις τους εις τους μαθητάς καθημερινά στο Κουκουνάρειο  Πνευματικό Κέντρο της ενορίας μας.
     Εις την Πανηγυρική Θεία Λειτουργία έψαλλαν και οι μαθητές  της Βυζαντινής μουσικής του Κουκουναρείου Πνευματικού Κέντρου, υπό την διεύθυνση  του Χοράρχου  τους και Πρωτοψάλτη του Ιερού Ναού κ. Θεοδώρου Κουτσούδη.

      Θα πρέπει να τονίσομε εδώ την αμέριστη φροντίδα που δείχνει ο εφημέριος του Ιερού Ναού Πρωτοπρεσβύτερος Βασίλειος Ν. Φιλιππάκης φροντίζοντας τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια.
 Με την καθοδήγηση και την επίβλεψή του, όλα προετοιμάστηκαν  όσο το δυνατόν καλύτερα εντός και εκτός του Ιερού Ναού. Η καθαριότητα, ο στολισμός και το ιδιαίτερο  ενδιαφέρον του για την εκκλησία μας, δίνει την απαιτούμενη ζωντάνια  που χρειάζεται κάθε ενορία.
      Αρκετές ημέρες πριν  γυναίκες της ενορίας με πρόγραμμα και με προθυμία βοήθησαν στον καθαρισμό, ευπρεπισμό και στολισμό του Ιερού Ναού.
Επίσης ο ιερέας μας τόνιζε καθημερινά καλά και ευλογημένα αυτά που προσφέρετε για τον Ιερό Ναό αλλά κυρίως να γνωρίζετε τούτο: δεν αρκούν  όλες αυτές οι προετοιμασίες και κυρίως ο χριστουγεννιάτικος  διάκοσμος  του σπιτιού μας  και οι προετοιμασίες για τα ρεβεγιόν  πρέπει με όλα αυτά να έχομε και στο μυαλό μας να καθαρίσομε τις ψυχές μας από τα καθημερινά αμαρτήματά μας, με το μυστήριο  της Ιεράς Εξομολογήσεως, κυρίως αυτές τις άγιες ημέρες. Για να προσέλθομε ψυχικά και σωματικά καθαρή την καρδία να συμμετέχομε των αχράντων μυστηρίων με φόβο Θεού.

      Ευχόμαστε και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά και όπως μας είπε ο ιερέας την Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου εορτή της Υπεραγίας Θεοτόκου θα εορτασθεί με τις ευλογίες του Μητροπολίτου μας κ. Μάρκου. Προέτρεψε το εκκλησίασμα να προσέλθουν όλοι οι πιστοί για συμπροσευχή.












ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ


ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΑΡ. 36


poimantikh1
        Πρωτ. 2318
Ἀριθμ.
        Διεκπ. 1232

ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ
ΑΡ. 36
Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον
καί τόν εὐσεβῆ λαόν
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
«καί σέ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν»
Χριστιανοί μου!
Ὁ θεόπνευστος προφήτης Ζαχαρίας στό ἱερό κείμενό του, ἀπό τά πλέον δύσληπτα βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἰδιαιτέρως ἐξ αἰτίας τῶν συμβολικῶν καί συνεσκιασμένων λόγων του, ἀναφέρει τήν μεγάλη ὑπόσχεση τοῦ Θεοῦ∙ «ἰδού ἐγώ ἄγω τόν δοῦλόν μου Ἀνατολήν» (Ζαχ. γ΄, 8).
Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας μέ ἁγιοπνευματικό λόγο θά ἑρμηνεύσει τήν θεόπνευστη προφητεία: «Ὁ Μονογενής Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ εἶναι Θεός κατά τήν φύση Του καί ἐγενήθη ἀπό τόν Θεό Πατέρα καί ἔτσι ὑπάρχει ἐλεύθερος καί ἀνενδεής. Ἀλλά ἄδειασε τόν Ἑαυτό Του γιατί μόνος Του ἐμίκρυνε πρόσκαιρα τήν δόξα Του καί τό μεγαλεῖο τῆς θεότητός Του καί ἐκάθισε ἐκεῖ πού δέν ἦταν καί ἔγινε δοῦλος γιά χάρη τοῦ ἀνθρώπου, μολονότι εἶναι ὁ Κύριος καί Θεός τῶν πάντων». Καί συνεχίζει ὁ ἱερός πατήρ: «Ὁ Μεσσίας Χριστός ἦταν καί Ἀνατολή, δηλαδή Ἥλιος δικαιοσύνης. Διότι ἀνυψώθηκε καί ἅπλωσε λαμπρό τό Φῶς Του ἐκεῖ ὅπου ζούσαμε στό σκοτάδι, καί εὑρισκόμενους σέ νυχτιά καί ὕπνωση πνευματική ἀπό τίς κοσμικές εὐχαριστήσεις μέ σκοτεινό τόν νοῦν μας, μᾶς ἀφύπνησε σέ ἐγρήγορση πνευματική καί μᾶς ἐλάμπρυνε μέ τήν θεία Χάρη Του. Ὀνομάζεται, λοιπόν, Ἀνατολή γιατί Αὐτός εἶναι τό ἀληθινό Φῶς καί ἡ ἀνέσπερη ἡμέρα καί ἡ λάμψη πού ἀνατέλλει στό νοῦ μας καί φαιδρύνει τίς καρδιές μας».
Ἐπίσης, ὁ ἴδιος Προφήτης ἀναφερόμενος στήν συμβολική στέψη τοῦ ἀρχιερέως Ἰησοῦ, υἱοῦ τοῦ Ἰωσεδέκ καί προφητεύοντας τόν θρίαμβον τοῦ Μεσσίου Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος συνδυάζει στό πρόσωπό Του τό βασιλικό καί τό ἀρχιερατικό ἀξίωμα, λέγει: «ἰδού ἀνήρ, ἀνατολή ὄνομα αὐτῷ, καί ὑποκάτωθεν αὐτοῦ ἀνατελεῖ καί οἰκοδομήσει τόν οἶκον Κυρίου»(Ζαχ. στ΄, 12). Δηλαδή, ὅταν ἔλθει τό πλήρωμα τοῦ χρόνου, ὁ Θεός θά ἀναστήσει μέγα ἀρχιερέα καί τό ὄνομά του εἶναι Ἀνατολή, θά ἀνατείλει ἀπό τόν τόπο πού εὑρίσκεται καί θά ὑψωθεῖ. Τό Ἑβραϊκό κείμενο ἀντί τῆς λέξεως Ἀνατολη ἔχει τήν λέξη Βλαστός. Ὁ «Βλαστός» θά ξεφυτρώσει ἀπό τήν γῆ, ἀπό τήν ῥίζα τοῦ Δαβίδ, δεδομένης τῆς ἐννοιολογικῆς συναφείας τοῦ ἀνατέλλω καί ἀναθάλλω, δηλαδή ἀναβλαστάνω.
Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας καί πάλιν ἐπισημαίνει: «Ἰδού ἀνήρ, Ἀνατολή ὄνομα αὐτῷ∙ τό δέ, Ἀνατολή τῶν Ἑβραίων ἡ ἔκδοσις τῷ τοῦ βλαστήματος ὄνομα κατεσήμηνε». «Καί ὑποκάτωθεν αὐτοῦ ἀνατελεῖ, τοὐτέστιν, ἐκ τῆς ῥίζης αὐτοῦ ἀναφύσει». Καί συνεχίζει ὁ ἅγιος πατήρ: «Κατάλαβε, λοιπόν, ὅτι αὐτός ὁ Χριστός εἶναι ἡ Ἀνατολή, δηλαδή τό βλάστημα, γιά τό ὁποῖο μίλησε ὁ προφήτης Ἡσαΐας. Κι ἐμεῖς ἀνατείλαμε, ἀναβλαστήσαμε κάτω ἀπό Αὐτόν. Γιατί ὁ Χριστός ἔγινε ῥίζα τῆς ἀνθρωπότητος. Τήν πρώτη φορά ἐβλαστήσαμε ἀπό τόν Ἀδάμ στή φθορά καί στό θάνατο καί τήν δεύτερη φορά μέ τήν πίστη, ἀσυγκρίτως ἀνωτέρα, ἐβλαστήσαμεν ἀπό τόν Χριστό στή ζωή καί τήν ἀφθαρσία».
Ὅπως, λοιπόν, ὁ ἀρχιερεύς στήν Παλαιά Διαθήκη ἀνατέλλει ὡς ἐνεργό καί χρήσιμο ὄργανο στήν ἀνοικοδόμηση τοῦ Ναοῦ ἔτσι καί ὁ «ἀνήρ», ὁ μέγας Ἀρχιερεύς Χριστός, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα εἶναι «Ἀνατολή», θά εἶναι ὁ μοναδικός οἰκοδόμος τοῦ πνευματικοῦ ναοῦ, τοῦ πνευματικοῦ οἰκοδομήματος, τῆς Ἐκκλησίας: «καί οἰκοδομήσει τόν οἶκον Κυρίου». Ἡ Ἐκκλησία εἶναι «οἶκος πνευματικός» (Α΄Πέτρ. β΄, 5) «ναός ἅγιος» (Ἐφ. β΄, 21).
Λαμπρή προφητική ἀναφορά τῆς Μεσσιανικῆς αὐτῆς λέξεως «ἀνατολή» συναντᾶμε καί στόν προφήτη Ἱερεμία: «καί ἀναστήσω τῷ Δαυΐδ ἀνατολήν δικαίαν καί συνήσει καί ποιήσει κρίμα καί δικαιοσύνην ἐπί τῆς γῆς» (Ἱερ. κγ΄, 5). Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος σημειώνει ὅτι ἡ ἀναφορά αὐτή λέγεται περί τοῦ Χριστοῦ «ἐγκεκρυμμένως».
Ἐπειδή λοιπόν ὁ Θεός εἶναι νοητόν Φῶς, καί ἥλιος δικαιοσύνης καί μέσα στήν Ἁγία Γραφή ὁ Χριστός ἔχει ὀνομασθεῖ Ἀνατολή, πρέπει νά ἀφιερώνουμε σ’Αὐτόν τήν ἀνατολή γιά τήν προσκύνησή μας, διότι κάθε ὡραῖο πρέπει νά τό ἀποδίδουμε στό Θεό ἀπό τόν Ὁποῖο προέρχεται κάθε ἀγαθό. Δέν προσκυνοῦμε πρός τήν ἀνατολή χωρίς λόγο καί κατά τύχη, ἀλλά ἐπειδή ἔχουμε κατασκευασθεῖ ἀπό ὁρατή καί ἀόρατη φύση, δηλαδή ἀπό νοητή καί αἰσθητή, προσφέρουμε καί στόν Δημιουργό διπλῆ καί τήν προσκύνηση, ὅπως ἀκριβῶς ψάλλουμε μέ τό νοῦ καί τά σωματικά χείλη, καί βαπτιζόμεθα «ὕδατί τε καί Πνεύματι» , καί ἑνωνόμεθα μέ τόν Κύριο μέ δύο τρόπους, δηλαδή μέ τό νά μετέχουμε στά μυστήρια καί στήν Χάρη τοῦ Πνεύματος (Ἅγ. Ἰωάννης Δαμασκηνός).
Λέγει, λοιπόν, ὁ προφητάναξ Δαυΐδ: «Αἱ βασιλεῖαι τῆς γῆς, ἄσατε τῷ Θεῷ, ψάλατε τῷ Κυρίῳ τῷ ἐπιβεβηκότι ἐπί τόν οὐρανόν τοῦ οὐρανοῦ κατά ἀνατολάς»(Ψαλμ.66, 33-34). Καί ἀκόμη λέγει ἡ Ἁγία Γραφή: «Ἐφύτευσεν ὁ Θεός παράδεισον ἐν Ἐδέμ κατά ἀνατολάς, ἔνθα τόν ἄνθρωπον, ὅν ἔπλασεν, ἔθετο» (Γεν. 2, 8), τόν ὁποῖον ὅταν παρέβη τήν ἐντολή, τόν ἔδιωξε, καί τόν ἔφερε νά κατοικήσει «ἀπέναντι τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς» (Γεν. 3, 24), δηλαδή στά δυτικά. Προσκυνοῦμε, λοιπόν, τόν Θεό ἀναζητώντας τήν ἀρχαία πατρίδα μας καί ἀτενίζοντας πρός αὐτή. Ἀκόμη, καί ἡ σκηνή τοῦ Μωϋσέως εἶχε ἐστραμμένο τό καταπέτασμα (Ἔξοδ. 37, 5) καί τό ἱλαστήριο (Λευϊτ. 16, 14) πρός τήν ἀνατολή. Καί ἡ φυλή τοῦ Ἰούδα, τοῦ γιοῦ τοῦ Ἰακώβ, ἐπειδή ἦταν περισσότερο ἀξιοτίμητος, παρετάχθη πρός τά ἀνατολικά (Ἀριθμ. 2, 3). Ἀλλά καί στόν περίφημο ναό τοῦ Σολομῶντος ἡ πύλη (Ἰεζεκ. 8, 16) τοῦ Κυρίου εὑρίσκετο στά ἀνατολικά. Καί ὁ Κύριος ὅταν ἦταν στό Σταυρό ἔβλεπε πρός τά δυτικά∙ ἔτσι Τόν προσκυνοῦμε ἀτενίζοντας πρός Αὐτόν ἀνατολικά. Καί κατά τήν Ἀνάληψή Του ἐφέρετο ἐπάνω πρός τήν ἀνατολή∙ ἔτσι Τόν προσεκύνησαν οἱ ἀπόστολοι, ἔτσι θά ἔλθει, μέ ὅποιον τρόπο (Πράξ. 1, 11) Τόν εἶδαν νά κατευθύνεται στόν οὐρανό, ὅπως ὁ ἴδιος εἶπε: «Ὥσπερ ἡ ἀστραπή ἐξέρχεται ἀπό ἀνατολῶν καί φαίνεται ἕως δυσμῶν, οὕτως ἔσται καί ἡ παρουσία τοῦ Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου»(Ματθ. 24, 27). Προσμένοντας Αὐτόν προσκυνοῦμεν πρός τά ἀνατολικά.
Χριστιανοί μου!
Μέσα στήν ἐρεβώδη νυχτιά τῆς μακράν ἀπό τόν Τριαδικό Θεό καί τήν Ἐκκλησία ἐποχῆς καί κοινωνίας μας προσδοκοῦμε τόν Γεννηθέντα Χριστό ὡς Ἀνατολή πού θά λαμπρύνει τόν κόσμο μας, προσκυνοῦμε τόν Γεννηθέντα Χριστό ὡς Ἀνατολή πού θά ἀναβλαστήσει τήν ζωή μας!
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2018
Μέ πατρικές εὐχές
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΧΙΟΥ, ΨΑΡΩΝ ΚΑΙ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ ΜΑΡΚΟΣ

Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2018

ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ


Η ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ
 ΤΟΥ ΦΙΛΟΠΤΩΧΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ 
ΤΗΣ  ΕΝΟΡΙΑΣ  ΠΑΝΑΓΙΑΣ   ΛΑΤΟΜΙΤΙΣΣΗΣ



         Κάθε χρόνο εδώ και πολλές δεκαετίες  ο Πρόεδρος και τα μέλη του Φιλοπτώχου Ταμείου της Παναγίας Λατομιτίσσης  συγκεντρώνονται στο γραφείο του Ναού προκειμένου να ασχοληθούν με θέματα που απασχολούν πολλούς συνανθρώπους μας.

       Δύσκολο το έργο της προσφοράς και δυστυχώς αυξάνονται όλο και περισσότερο οι ανάγκες για να επουλωθούν οι πληγές της φτώχειας, της  δυστυχίας, της αρρώστιας, της μοναξιάς.                   

         Η κοινωνία μας  είναι δυστυχώς γεμάτη από αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας, για τους οποίους η εκκλησία μας πονά και νοιάζεται  τόσο κατά τις μεγάλες εορτές, όσο και καθ’ όλο το έτος προσφέροντάς τους οικονομική ενίσχυση όσο αυτό είναι δυνατόν.

        Η αξία του εθελοντισμού στη ζωή μας, καλλιεργείται από τις Θεϊκές εντολές, που τονίζουν σε όλους μας ότι οφείλουμε να αγαπάμε τον πλησίον μας.
          Καθημερινά πολλά και σοβαρά θέματα απασχολούν τους υπεύθυνους του Φιλοπτώχου Ταμείου μας που με πολύ αγάπη, εχεμύθεια και σοβαρότητα προσπαθούν να δώσουν λύσεις στα προβλήματα των αναξιοπαθούντων συμπολιτών μας.

       Ετσι λοιπόν  και φέτος  με την ευκαιρία της εορτής  των Χριστουγέννων, η ενορία μας, στάθηκε δίπλα  στους συνανθρώπους μας που αντιμετωπίζουν οξύτατα βιοποριστικά προβλήματα.

     Σε μια εποχή απομόνωσης και ατομισμού, το αγκάλιασμα  της  φτώχειας,  της αγωνίας και  του πόνου του διπλανού μας είναι  υποχρεώσή μας.

     Ευχαριστούμε όλους, επώνυμους και ανώνυμους που έστω και από το υστέρημά τους, ενισχύουν το Ενοριακό Φιλόπτωχο Ταμείο και τους ευχόμεθα ο Θεός να τους ανταμείβει δια πρεσβειών της Υπεραγίας  Δεσποίνης ημών Θεοτόκου.

       Ευχόμαστε ολόψυχα η γέννηση του Θεανθρώπου να ζεστάνει την καρδιά όλων μας και να μας χαρίσει ελπίδα, φώτιση, υγεία και ο Νέος Χρόνος να φέρει την αγάπη και την ειρήνη σε όλο τον κόσμο.

Καλό και ευλογημένο Δωδεκαήμερο.