ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 27 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Ἀριθμός 4

Ἀνακομιδή λειψάνων ἁγίου ᾽Ιωάννου Χρυσοστόμου
 (῾Εβρ. ζ´ 26 η΄2 )

27 Ἰανουαρίου 2019

«Τοιοῦτος ἡμῖν ἔπρεπε ἀρχιερεύς, ὅσιος, ἄκακος...» 
( ζ´ 26)

Η ᾽Εκκλησία μας ἐπί τῇ μνήμῃ τῶν μεγάλων αὐτῆς Πατέρων καί Διδασκάλων ἁγίων ἀρχιερέων ἔχει ἐπιλέξει ἐκεῖνο τό ἀνάγνωσμα ἀπό τήν πρός ῾Εβραίους ἐπιστολή τοῦ ἀποστόλου Παύλου, τό ὁποῖο κάνει λόγο γιά τήν ἀρχιερωσύνη τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾽Ιησοῦ Χριστοῦ, προκειμένου δι᾽ αὐτοῦ τοῦ τρόπου νά φανερώσει ὅτι οἱ ἅγιοι αὐτοί Πατέρες ἔζησαν τήν ἐπί γῆς ζωῆς τους κατά τόν τρόπο τοῦ Κυρίου. ῞Οπως δηλαδή ὁ Κύριος ὑπῆρξε ὁ κατεξοχήν ἀρχιερεύς ἐπειδή θυσιάστηκε ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς, κατά τόν ἴδιο τρόπο καί οἱ ἅγιοι Πατέρες μετέχοντας στήν ἀρχιερωσύνη αὐτή τοῦ Κυρίου ἔζησαν τή ζωή τους ἀντιστοίχως: μέ θυσία τοῦ ἑαυτοῦ τους ὑπέρ τοῦ ποιμνίου τους καί ὑπέρ τῆς ᾽Εκκλησίας, μέ ὁσιότητα καί ἀκακία.

Αὐτό ἀκριβῶς συμβαίνει καί μέ τή σημερινή ἑορτή τῆς ἀνακομιδῆς τῶν λειψάνων τοῦ μεγάλου Πατρός καί Οἰκουμενικοῦ Διδασκάλου ἁγίου ᾽Ιωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

Ὁ Κύριος ἐπιτέλεσε τό ἀπολυτρωτικό Του ἔργο καί μέ τό κήρυγμα καί τά θαύματά Του φανερώνοντας τό προφητικό λεγόμενο ἀξίωμά Του, καί μέ τήν παντοδυναμία Του ὡς Θεός μέ τήν ᾽Ανάσταση, τήν ᾽Ανάληψη, τήν ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός καθέδρα Του, τήν ἀποστολή τοῦ ἁγίου Πνεύματος καί τήν ἵδρυση τῆς ᾽Εκκλησίας Του φανερώνοντας τό βασιλικό ἀξίωμά Του, καί προπαντός μέ τήν ὅλη ἐν Πάθει ζωή Του ἀποκορύφωμα τῆς ὁποίας ἦταν ὁ Σταυρός φανερώνοντας τό ἀρχιερατικό ἀξίωμά Του. ῾Η ἀρχιερωσύνη ἰδίως τοῦ Κυρίου ἦταν αὐτή πού ἐπέφερε τό ἀποφασιστικό πλῆγμα κατά τοῦ διαβόλου καί τῆς ἁμαρτίας, συνεπῶς καί τοῦ ἀποτελέσματός της, τοῦ θανάτου, ἀφοῦ ὁ Κύριος ἐπάνω στόν Σταυρό βεβαιώνει τόν θυσιαστικό χαρακτήρα τῆς ἱερωσύνης.

Σ᾽ αὐτήν τήν ἀληθινή ἀρχιερωσύνη τοῦ Κυρίου, τύπος τῆς ὁποίας ἦταν ἡ ἱερωσύνη στήν Παλαιά Διαθήκη, μετέχουν ὅλοι οἱ ἐν Χριστῷ βαπτισμένοι στήν ᾽Εκκλησία – πρόκειται γιά τήν πνευματική λεγόμενη ἱερωσύνη, τό ῾βασίλειον ἱεράτευμα᾽ κατά τόν ἀπόστολο - ἰδίως δέ οἱ ἀρχιερεῖς καί ἱερεῖς κατά ῾προσθήκην Πνεύματος᾽ (ἱ. Χρυσόστομος) μέ τό μυστήριο τῆς ἱερωσύνης - ἡ λεγόμενη εἰδική ἤ χειροτονημένη ἱερωσύνη. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὅλοι οἱ πιστοί, λαϊκοί καί κυρίως κληρικοί, ἔχουν δεχθεῖ τή χάρη τῆς θυσίας ὡς μέλη Χριστοῦ. Κι ὅταν λέμε χάρη θυσίας ἐννοοῦμε τή χάρη τῆς ἐν ἀγάπῃ διακονίας πρός χάρη τῶν ἀδελφῶν καί ὅλου τοῦ κόσμου πού φθάνει μέχρι τοῦ βαθμοῦ τῆς πλήρους παραθεώρησης τῶν προσωπικῶν συμφερόντων ὑπέρ τῶν συνανθρώπων τους. ῎Αν τήν ἱερωσύνη δέν τήν κατανοήσει κανείς κατ᾽ αὐτό τό πρότυπο τοῦ Κυρίου καί τῶν ἀποστόλων Του - τό ξαναλέμε: ὡς θυσιαστική ἐν ἀγάπῃ διακονία τοῦ συνανθρώπου – τότε δυστυχῶς διαστρέφεται καί ἐκφυλίζεται σέ κοσμικοῦ τύπου ἐξάσκησή της, ἡ ὁποία ἐλέγχθηκε καί καταδικάστηκε ἀπό τόν ἴδιο τόν Κύριο: ῾Οὐκ ἦλθον διακονηθῆναι, ἀλλά διακονῆσαι᾽. ῾᾽Εγώ εἰμι ἐν μέσῳ ὑμῶν ὡς ὁ διακονῶν᾽. Αὐτή εἶναι καί ἡ πραγματική ἔννοια πού δίνει ὁ Κύριος γιά τόν ποιμένα. ᾽Αληθινός ποιμένας εἶναι αὐτός πού θυσιάζεται γιά τό ποίμνιό του καί πού βρίσκεται σέ ἑτοιμότητα πάντοτε νά σκύβει ἐν ἀγάπῃ πρός τά προβλήματα τῶν ἀνθρώπων γινόμενος ῾τοῖς πᾶσι τά πάντα᾽. ῾Ο ποιμήν ὁ καλός τήν ψυχήν αὐτοῦ τίθησιν ὑπέρ τῶν προβάτων᾽.

Τέτοιος ἱερέας καί ἀρχιερέας καί τέτοιος ποιμένας κατά τό πρότυπο τοῦ Κυρίου ὑπῆρξε καί ὁ ἅγιος ᾽Ιωάννης ὁ Χρυσόστομος. ῞Ολη του ἡ ζωή ἦταν μία ἀδιάκοπη δοξολογία τοῦ Κυρίου καί μία ἀέναη διακονία τῶν συνανθρώπων του. Καί πρό τῆς χειροτονίας του σέ κληρικό, κατεξοχήν ὅμως μετά ἀπό αὐτήν, ἰδίως ἀφότου ἀνῆλθε στόν ἀρχιεπισκοπικό θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἡ προσωπική του ζωή ἦταν ἡ ζωή τῶν ἄλλων. ῎Εχοντας καθαρίσει διά τῆς ἀσκητικῆς του διαγωγῆς ὅσο ἦταν δυνατόν στόν ἄνθρωπο τήν καρδιά του ἀπό τά ψεκτά πάθη – τή φιληδονία, τή φιλαργυρία, τή φιλοδοξία – δέχτηκε τίς φωτιστικές ἀκτίνες τοῦ Πνεύματος καί βίωσε τήν ἀληθινή ἀγάπη. Συνεπῶς ἡ ἀναφορά του διαρκῶς ἦταν ὁ Θεός καί ὁ συνάνθρωπος. Καί μάλιστα εἶχε κατανοήσει στόν ἀπόλυτο βαθμό ὅτι τόν Θεό Τόν συναντᾶ κανείς στό πρόσωπο καί τοῦ πιό ἐλάχιστου ἀδελφοῦ. Τό ῾ἐφ᾽ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε᾽ τοῦ Κυρίου τό εἶχε ὡς τό στημόνι τῆς ἁγιασμένης βιοτῆς του.

῾Η ὁσιότητα καί ἡ ἀκακία τοῦ Κυρίου ὡς ἀρχιερέως εἶναι δεδομένο ὅτι ἔγινε ὁσιότητα καί ἀκακία ὅλων τῶν ἁγίων Του, ὅπως τοῦ σήμερα ἑορταζομένου ἁγίου Χρυσοστόμου, καί ἀποτελεῖ ὅριο πρός τό ὁποῖο καλούμαστε νά πορευτοῦμε ὅλοι οἱ ἐν Χριστῷ βαπτισμένοι. Κληρικοί καί λαϊκοί δηλαδή χρειάζεται νά ἐνεργοποιοῦμε καθημερινά στή ζωή μας τήν ἱερωσύνη πού λάβαμε ὡς μέλη Χριστοῦ, πού σημαίνει, καθώς εἴπαμε, νά ζοῦμε ἐν ἀγάπῃ καί ἀληθείᾳ. ᾽Αγάπη καί ἀλήθεια ὅμως ἔχουν ὡς ῾δομικό᾽ στοιχεῖο τους τή θυσία, τό προσωπικό κόστος. Πόσο εὔκολο ἄραγε εἶναι νά ῾ξεβολευτοῦμε᾽ ἀπό ἕναν ἴσως ἰδεολογοποιημένο χριστιανισμό μας;     Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 20 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Ἀριθμός 3

Κυριακή ΙΕ΄ Ἐπιστολῶν (Β΄Κορ. δ΄6 – 15)

20 Ἰανουαρίου 2019

«…Ὁ Θεός ὁ εἰπών ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὅς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν…»( δ΄6)

Εἶναι διάχυτη στήν Ἁγία Γραφή, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἡ μαρτυρία ὅτι ὁ Θεός εἶναι Φῶς, καί μάλιστα τό φῶς τό ἀληθινό. Αὐτός δημιούργησε τό αἰσθητό φῶς, αὐτός φωτίζει ὅλη τήν κτίση καί τόν ἄνθρωπο. Ὁ Ἴδιος εἶπε ὅτι εἶναι τό «φῶς τοῦ κόσμου». Αὐτό δέν εἶναι καθόλου συμβολικό ἤ ἠθικό, ἀλλά πραγματικότητα. Εἶναι χαρακτηριστικό ὅτι τόσο στήν Ἁγία Γραφή ὅσο καί στά ὑμνολογικά κείμενα ὁ Θεός παρουσιάζεται περισσότερο ὡς Φῶς. Καί ἐμεῖς, σκοτισμένοι ἀπό τά πάθη, εὑρισκόμενοι στά βάθη τῆς ἀβύσου, Τόν παρακαλοῦμε νά μᾶς φωτίσει: «Φώτισον τούς ὀφθαλμούς μου μήποτε ὑπνώσω εἰς θάνατον»(Ψαλμ. ιβ΄ 4). Αὐτό τό πραγματικό Φῶς τῆς Θεότητος εἶδαν οἱ Τρεῖς Ἀπόστολοι ἐπάνω στό Θαβώρ. Ἐκεῖ λέγεται χαρακτηριστικά ὅτι «ἔλαμψεν τό πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τά δέ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκά ὡς τό φῶς» (Ματθ. ιζ΄ 2). Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πορευόμενος πρός τήν Δαμασκό εἶδε αὐτό τό Φῶς. Καί ἡ Ἐκκλησία γνωρίζει ἐκ πείρας αὐτή τήν ἀλήθεια, γι’ αὐτό ψάλλει: «Τό ἀληθινόν φῶς ἐπεφάνη καί πᾶσι τόν φωτισμόν δωρεῖται…». Μέσα στά θεουργά καί φωτουργά Μυστήρια ἀποκτοῦμε προσωπική ἐμπειρία αὐτῆς τῆς πραγματικότητας, γι’ αὐτό μποροῦμε νά ψάλλουμε μέ εὐγνωμοσύνη: «Εἴδομεν τό Φῶς τό ἀληθινόν…».

Ὁ Θεός, τό Θεῖο Φῶς, ἀποκαλύπτεται στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτό διαβεβαιώνει σήμερα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «ὅς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν, πρός φωτισμόν τῆς γνώσεως τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ». Ἐδῶ, ἀπαραίτητα, πρέπει νά κάνουμε δυό διευκρινιστικές ἐπεξηγήσεις. Καρδιά στήν πατερική γλώσσα εἶναι τό κέντρο τῆς ὑπάρξεως μας. Ἄλλοτε ὀνομάζεται νοῦς καί ἄλλοτε καρδιά καί εἶναι αὐτό πού σήμερα ὀνομάζουμε πρόσωπο. Καρδιά, λοιπόν, εἶναι τό πρόσωπο, πού εἶναι τό κέντρο ὅλης τῆς ὑπάρξεώς μας. Ἀναλυτικότερα, καρδιά εἶναι ὁ χῶρος ἐκεῖνος πού ἀνακαλύπτεται μέ τήν ἐν Χάριτι ἄσκηση καί μέσα στόν ὁποῖο ἀποκαλύπτεται ὁ Ἴδιος ὁ Θεός.

Ἡ ἄλλη διευκρίνηση εἶναι ὅτι ὁ χῶρος αὐτός στόν ὁποῖο ἀποκαλύπτεται ὁ Θεός μέ τήν παρουσία τοῦ Θεοῦ φωτίζεται. Ὁ ἐνεργούμενος ὑπό τοῦ Παναγίου Πνεύματος αἰσθάνεται φῶς μέσα στήν καρδιά του καί γενικά σέ ὅλη του τήν ὕπαρξη. Κατά τόν Ἅγιο Μακάριο τόν Αἰγύπτιο αὐτή ἡ ἔλλαμψη δέν εἶναι μιά ἀποκάλυψη νοημάτων, «ἀλλ’ ὑποστατικοῦ φωτός ἐν ταῖς ψυχαῖς, βεβαία καί διηνεκής ἔλλαμψις». Δηλαδή, δέν αἰσθάνεται τότε ὁ ἄνθρωπος μιά συναισθηματική ἔξαρση ἤ φανταστική ἔξαψη, ἀλλά ὕπαρξη ἐντός του μιᾶς ζωῆς, ζωῆς αἰωνίου. Διότι «ἡ ζωή ἦν τό φῶς τῶν ἀνθρώπων» (Ἰωάν. α΄ 4).

Μέσα στίς ὑψηλές καταστάσεις καί στά ὑπερφυσικά χαρίσματα πού βιώνει τότε ὁ φωτισμένος καί «χαριτωμένος» ἄνθρωπος εἶναι καί τό χάρισμα τῆς διακρίσεως. Ὅπως γίνεται φανερό, αὐτή ἡ διάκριση δέν εἶναι μιά διανοητική ἐπεξεργασία καί ἡ ἐπιλογή, μέ τήν βοήθεια τῆς λογικῆς, τῆς καλύτερης λύσεως, ἀλλά ἡ ἀποκάλυψη τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ μέσα στήν καρδιά. Ἡ παρουσία τοῦ Θεοῦ φωτίζει τό σκοτάδι τῆς ἀγνοίας καί ἀποκαλύπτει τό θέλημά Του. Ἔτσι, ἡ διάκριση εἶναι γνώρισμα τοῦ ἀνθρώπου πού ἔχει φθάσει στήν κατάσταση τῆς θεώσεως. Τότε καί ὁ ἴδιος πορεύεται χωρίς νά πλανᾶται καί αὐτούς πού τόν ἀκολουθοῦν τούς ὁδηγεῖ «ἀπταίστως πρός τό ὄντως φῶς καί τήν ζωήν καί τήν ἀλήθειαν» (Κάλλιστος καί Ἰγνάτιος Ξανθόπουλοι).

Τέτοιος «χαριτωμένος» ἄνθρωπος εἶναι καί ὁ Ἅγιος Εὐθύμιος, πού σήμερα ἑορτάζει ἡ Ἐκκλησία μας. Εἶδε τόν Θεό ὡς Φῶς, ἔπλεε διαρκῶς στό Ἄκτιστο Φῶς, ἔλαβε πολλά πνευματικά χαρίσματα (διορατικό, προορατικό κ.λ.π.), ἔλαβε πεῖρα τῆς μεταμορφώσεως τοῦ σώματος καί ὅλων τῶν ἐνεργειῶν καί, ἑπομένως, καθοδηγοῦσε σωστά τά πνευματικά του παιδιά.

Ἄς παρακαλέσουμε τόν Ἅγιο Εὐθύμιο καί ὅλους τούς Ἁγίους νά πρεσβεύουν γιά μᾶς, ὥστε νά φωτιστοῦν τά σκότη τῆς ψυχῆς μας. Ἄς τόν παρακαλέσουμε νά πρεσβεύει, ὥστε τέτοιους καθοδηγούς νά ἔχουμε στήν πνευματική μας ζωή. ΑΜΗΝ!      Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ 2019

ΚΥΡΙΑΚΗ  6  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2019 

                 Tα Θεοφάνεια είναι από τις τρείς μεγάλες εορτές  του δωδεκαημέρου μαζί με τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά και μια από τις μεγαλύτερες εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Στην ενορία μας  εορτάστηκαν και εφέτος τα Αγια Θεοφάνεια  με λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια. Ετσι  ολοκληρώθηκαν με την  εορτή  των Φώτων και  τον Αγιασμό των υδάτων, οι εορτές του Δωδεκαημέρου.

          Σύμφωνα με την τυπική διάταξη των ακολουθιών των Θεοφανείων την προπαραμονή  ημέρα Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2019, τελέστηκε ο Ορθρος και η ακολουθία των Μεγάλων Ωρών της εορτής. (Κατά την τυπική διάταξη δεν τελείται Θεία Λειτουργία). 
        Την παραμονή των Θεοφανείων το Σάββατο  5 Ιανουαρίου 2019, τελέστηκε  ο  Ορθρος, εν συνεχεία η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και η ακολουθία του Αγιασμού. 
       Με φαναράκια  οι πιστοί έφεραν  το άγιο φως και τον Αγιασμό στα σπιτικά τους, ενώ ο εφημέριος   περιήλθε σε όλη την ενορία παρ όλες τις κακές καιρικές συνθήκες, με το Σταυρό και ένα κλωνί  βασιλικό για να αγιάσει όλους τους ενορίτες έναν - έναν ξεχωριστά.

        Την κυριώνυμον ημέραν Κυριακή 6 Ιανουαρίου 2019  εορτή των Θεοφανείων ο εφημέριος του Ναού   Πρωτοπρεσβύτερος  Βασίλειος Φιλιππάκης, τέλεσε την Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου με κατάνυξη και  μεγαλοπρέπεια,  ενώ έψαλλαν οι μαθητές  της Βυζαντινής μουσικής του Κουκουναρείου Πνευματικού Κέντρου της ενορίας μας, υπό την διεύθυνση  του Χοράρχου  τους και Πρωτοψάλτη του Ιερού μας Ναού κ. Θεοδώρου Κουτσούδη.

Κατόπιν  ο  ιερέας τέλεσε τον «Μεγάλο Αγιασμό»  εις το μέσον του Ιερού Ναού   εκεί όπου είχε  διακοσμηθεί   με  κλαδιά από φοίνικες.

       Παρ’ όλο το τσουχτερό κρύο πολλοί πιστοί προσήλθαν να προσευχηθούν και να αγιασθούν με τον Μ. Αγιασμό που ευλόγησε ο ιερέας. 

         Κάθε χρόνο  τρία   ολόλευκα περιστεράκια, τα οποία  προσφέρει η οικογένεια κ. Γεωργίου και   Σοφίας  Μπεκριδάκη, - εκκλησιάστηκαν κι αυτά μέσα σε κλουβάκι,  περιμένοντας υπομονετικά,  την ώρα της απελευθέρωσής τους – ένδειξη  ειρήνης και φιλίας αλλά και το σύμβολο του Αγίου Πνεύματος. 

        Ο κόσμος παρ’ όλο το κρύο βγήκε στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας εκεί όπου είναι    το παραδοσιακό πηγαδάκι και παρηκολούθησε τον  καθαγιασμό  των υδάτων  ρίχνοντας τον σταυρό ενώ οι καμπάνες χτυπούσαν χαρμόσυνα και ο ιερέας έψαλλε το:  

«Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου, Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γὰρ Γεννήτορος ἡ φωνὴ προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητὸν σε Υἱὸν ὀνομάζουσα, καὶ τὸ Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τὸ ἀσφαλές».

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 13 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Ἀριθμός 2

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ (Ἐφεσ. 4.7-13 )

13 Ἰανουαρίου 2019

«ἑνὶ ἑκάστῳ ἡμῶν ἐδόθη ἡ χάρις κατὰ τό μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ (Ἐφεσ. δ΄ 7 )

Κυριακὴ μετὰ τὰ Φῶτα σήμερα, καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς ὁμιλεῖ γιὰ τὰ χαρίσματα τοῦ Θεοῦ στοὺς ἀνθρώπους.

Κατὰ τὴν προχθεσινὴ ἑορτὴ τῶν Θεοφανίων, μᾶς μίλησε γιὰ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ τὴν σωτήριο, καὶ εἴδαμε τί σημαίνει χάρις καὶ ἔλεος καὶ φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ. Σήμερα ἀναφέρεται στὰ ἐπιμέρους χαρίσματα, τὰ ὁποῖα δίνει ὁ Χριστὸς στὸν κάθε ἄνθρωπο διαφορετικά. Αὐτὸς εἶναι ὁ δωρεοδότης πάντων, ὁ Κύριος ὁ ὁποῖος ἀνατέλλει μὲν τὸν ἥλιο ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους καὶ δίνει σὲ ἄλλον πέντε τάλαντα, σὲ ἄλλον δύο καὶ σὲ ἄλλον ἕνα. Αὐτὸς εἶναι πού Θεὸς ὤν ἐταπείνωσε ἑαυτόν, συνέστειλε τὴν θεία φύση Του καὶ ἑνώθηκε μὲ τὴν ἀνθρώπινη στὸ πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ, τέλειος Θεὸς καὶ τέλειος ἄνθρωπος μὲ ψυχὴ καὶ σῶμα, ἐκτὸς ἁμαρτίας. Καὶ ὅπως κατέβηκε στὰ ὕδατα τοῦ Ἰορδάνη καὶ εὐθὺς ἀνέβη ἀπὸ τοῦ ὕδατος καθότι ἦταν ξένος πρὸς τὴν ἁμαρτία, ἔτσι, μὲ τὸ πάθος καὶ τὸν σταυρικό του θάνατο,κατέβηκε στὸν Ἅδη καὶ Ἀναστήθηκε ὄντας ξένος πρὸς τὸν θάνατο, καὶ καταλύοντας τὰ δεσμὰ τοῦ θανάτου καὶ συνανέστησε τοὺς ἀπ’ αἰῶνος νεκρούς, καὶ τέλος ἀνέβηκε πάλι στοὺς οὐρανοὺς. Μετὰ τὴν Ἀνάληψη ὁ φιλάνθρωπος Κύριος ἔστειλε στοὺς μαθητὲς Του τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, τὸ ὁποῖο ἐδίδαξε σὲ αὐτοὺς πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν καὶ τοὺς πλούτισε μὲ χαρίσματα πνευματικά, καὶ μαζὶ μὲ αὐτοὺς πλουτίζει κάθε ἄνθρωπο πού ἔρχεται στὸν κόσμο, ἄλλον μὲ λιγότερα καὶ ἄλλον μὲ περισσότερα, ἀνάλογα μὲ τὴν δύναμη τοῦ καθενὸς καὶ ἀποσκοπώντας στὴν οἰκοδομὴ ὅλου τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας.

Εἶναι περιττὸ νομίζω νὰ τονίσουμε ὅτι τὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι ἐφήμερα καὶ ἐπίγεια, ἀλλὰ πνευματικὰ καὶ αἰώνια. Οὔτε πάλι ἀποσκοποῦν στὴν ἀτομική μας εὐημερία ἢ πρόοδο, ἀλλὰ στὴν καλλιέργεια καὶ στὴν οἰκοδομὴ ὅλης της Ἐκκλησίας. Αὐτὸς εἶναι καὶ ἕνας ἀπὸ τοὺς λόγους γιὰ τοὺς ὁποίους ὁ Θεὸς δὲν δίνει τὰ ἴδια χαρίσματα σὲ ὅλους, ἀλλὰ ἄλλον τὸν κάνει προφήτη, ἄλλον διδάσκαλο, ἄλλον ποιμένα, ἄλλον εὐαγγελιστή, οὕτως ὥστε πρῶτα νὰ ἐργαζόμαστε πνευματικὰ γιὰ τὴν καλλιέργεια καὶ τὴν αὔξηση τῶν ταλάντων, ἔπειτα νὰ μιμούμαστε τὴν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ μοιραζόμαστε τὰ δῶρα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ τέλος μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ νὰ κατορθώσουμε νὰ γνωρίσουμε τὸν Θεὸ καὶ νὰ ἑνωθοῦμε ὅλοι, νὰ γίνουμε ἕνας ἄνθρωπος, στὸ μέτρο τῆς τελειότητας τοῦ Χριστοῦ.

Αὐτὸς εἶναι καὶ ὁ λόγος γιὰ τὸν ὁποῖο ὁ Θεὸς δίνει χαρίσματα σὲ ὅλους τούς ἀνθρώπους, ἀκόμα καὶ στοὺς μὴ χριστιανούς, γιὰ νὰ γνωρίσουμε δηλαδὴ τὸν ἀληθινὸ Θεό. Δὲν εἶναι τυχαῖο τὸ γεγονὸς ὅτι ὅλοι οἱ μεγάλοι σοφοί τῆς ἀνθρωπότητας σὲ ἀνύποπτο χρόνο μίλησαν ὁ καθένας μὲ τὰ δικά του μέσα γιὰ τὸν ἄπειρο Θεό• ἀξίζει νὰ θυμηθοῦμε τὸν ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖος δὲν ἀναφέρθηκε καθόλου στὸ δωδεκάθεο, ἀλλὰ στὸν ἄγνωστο θεό, ὁ ὁποῖος ἦλθε ἐπὶ τῆς γῆς καὶ φανέρωσε τὴν Θεότητά Του στοὺς ἀνθρώπους). Οὔτε πάλι εἶναι τυχαῖο ποὺ ἄνθρωποι ἁπλοί, ἀκατήχητοι καὶ ἀμύητοι στὰ τῆς πίστεως, συχνὰ διαθέτουν ὑγιῆ πνευματικὰ κριτήρια καὶ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ καὶ ἁπλότητα σὲ μεγαλύτερο βαθμὸ ἀπὸ πολλοὺς ἀπὸ ἐμᾶς. Γιατὶ ὁ Θεὸς δὲν εἶναι πρωσοπολήπτης, ἀλλὰ «θέλει πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν».

Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν ὠφελεῖ νὰ καυχώμαστε γιὰ τὰ χαρίσματα ποὺ διαθέτουμε, ἐπειδὴ δὲν εἶναι δικά μας ἐπιτεύγματα ἀλλὰ δῶρα τοῦ Θεοῦ, καὶ μάλιστα ὄχι γιὰ νὰ τὰ κρατᾶμε γιὰ τὸν ἑαυτὸ μας, ἀλλὰ γιὰ νὰ τὰ μοιραζόμαστε μὲ ὅλους καὶ γιὰ νὰ πλουτίζουμε ὅλοι ἀπὸ κοινοῦ. Οὔτε πάλι νὰ θεωροῦμε ὅτι τὸ ἕνα χάρισμα εἶναι σημαντικότερο ἀπὸ τὸ ἄλλο ἢ ἀκόμα χειρότερα, νὰ νομίζουμε ὅτι ὁ δεῖνα εἶναι ἀνώτερος καὶ ὁ ἄλλος κατώτερος, ἐπειδὴ διαθέτουν διαφορετικὰ χαρίσματα. Γιατί, ὅπως γιὰ τὴν οἰκοδομὴ ἑνὸς σπιτιοῦ εἶναι ἐξίσου σημαντικὴ ἡ λάσπη, οἱ πέτρες, τὰ περιθυρώματα, τὰ παράθυρα, τὰ κεραμίδια κλπ, ἔτσι καὶ γιὰ τὴν πνευματικὴ οἰκοδομὴ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας τὸ κάθε χάρισμα εἶναι σημαντικὸ καὶ ἀπαραίτητο καὶ συνεργάζεται μὲ τὰ ὑπόλοιπα καὶ ὅλα μαζὶ ἀλληλοσυμ-πληρώνονται.

Εὑρισκόμενοι στὸν ἀπόηχο τῆς θείας Ἐπιφανείας, τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Βαπτίσεώς Του στὸν Ἰορδάνη ποταμό, ἂς δοξάζουμε τὸν Θεὸ καὶ ἂς εἴμαστε εὐγνώμονες γιὰ τὶς πλούσιες δωρεές Του στὸν κόσμο καὶ στὸν καθένα μας ξεχωριστά, καὶ ἂς ἐργαζόμαστε κατὰ Θεόν, ὥστε ἡ εὐχὴ τοῦ Ἀποστόλου νὰ γίνει πράξη, νὰ φτάσουμε δηλαδὴ ὅλοι στὰ μέτρα τῆς ἀγάπης καὶ τῆς πληρότητας τοῦ Χριστοῦ. Ἀμήν.     Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ 2019

Η ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

ΗΜΩΝ  ΙΗΣΟΥ  ΧΡΙΣΤΟΥ

 ΚΑΙ  ΑΓΙΟΥ  ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ  

ΤΟΥ  ΜΕΓΑΛΟΥ

«Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος σου,

ὡς δεξαμένην τὸν λόγον σου· δι' οὗ θεοπρεπῶς ἐδογμάτισας, τὴν φύσιν τῶν ὄντων ἐτράνωσας,

τὰ τῶν ἀνθρώπων ἤθη κατεκόσμησας.

Βασίλειον ἱεράτευμα, Πάτερ Ὅσιε·

πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν».

«Τὸν οὐρανοφάντορα τοῦ Χριστοῦ,

μύστην τοῦ Δεσπότου, τὸν φωστῆρα τὸν φαεινόν,

τὸν ἐκ Καισαρείας, καὶ Καππαδόκων χώρας,

 Βασίλειον τὸν μέγαν, πάντες τιμήσωμεν».

       Tην ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ του νέου χρόνου και με την ευλογημένη εορτή του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου, προσδοκούμε τις άφθονες ευλογίες και τα μεγάλα δωρήματα του Θεού. Θα συνεχίσομε να τον δοξολογούμε και να τον τιμούμε με την λατρεία μας και με την πιστή προσφορά  όλων μας.

Στην ενορία   Παναγία Λατομίτισσα εορτάσαμε και φέτος με κάθε εκκλησιαστική μεγαλοπρέπεια την 1^η Ιανουαρίου 2019.  Οι ενορίτες και όχι μόνο προσήλθαν να προσκυνήσουν  την εικόνα του  Αγίου  Βασιλείου και να ευχηθούν στον εφημέριο του Ιερού Ναού π. Βασίλειο χρόνια πολλά και ευλογημένα για τον ονομαστική του εορτή.

Η  Ιερά Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου ιδιαίτερη  και  διαφορετική. Ο ιερέας του Ναού π. Βασίλειος  Φιλιππάκης   συγκινημένος λόγω της ημέρας,  μαζί με την χορωδία των ιεροψαλτών μας  απέδωσαν  με Βυζαντινή μεγαλοπρέπεια τους ωραίους Υμνους του  Μεγάλου  Βασιλείου.

Την καθιερωμένη Αγιοβασιλόπιττα ευλόγησε και έκοψε  μετά το  τέλος της Θείας Λειτουργίας εντός του Ιερού Ναού ο εφημέριος.

Για τον καθένα ξεχωριστά  είχε ένα εικονάκι του Αγίου Βασιλείου που συνοδευόταν  με ατομικά  βασιλοπιτάκια,  έχοντας για δώρο  σε εκείνον που θα εύρισκε το φλουρί μία ωραιοτάτη μεγάλη  εικόνα του Αγίου Βασιλείου.

Ολοι του ευχήθηκαν  από τα βάθη της καρδιάς  τους   -  ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ – με υγεία  και να τον έχει ο Θεός καλά, να συνεχίσει το Πνευματικό και φιλανθρωπικό  του έργο στην ενορία μας.

       Ευχή μας ο Κύριος να λάμψει στις καρδιές μας και να τις καθοδηγεί πάντα στο Αγιο θέλημά του.

"ΚΑΛΗ  ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ

 ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ  ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΑΡΠΟΦΟΡΙΑ ΤΟ 2019».