ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012

ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ  ΚΗΔΕΙΑ

Την λατρευτή και πολυαγαπημένη  μας  Μητέρα, Γιαγιά, Αδελφή, Θεία και Εξαδέλφη

ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΦΙΛΙΠΠΑΚΗ

Το ΓΕΝΟΣ ΜΑΛΑΧΙΑ

Θύμα πολέμου

Θανούσα κηδεύομεν   Αρχιερατικώς  την Τρίτη 5 Ιουνίου 2012 και ώρα 5.00 μ.μ. εις τον Ιερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου Λατομιτίσσης και παρακαλούμεν όσους τιμούν την μνήμην της όπως  συνοδεύσουν την εκφοράν της.

ΤΑ ΤΕΚΝΑ:

     ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΙ ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΦΙΛΙΠΠΑΚΗ

+ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΑΙ  ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΑ ΦΙΛΙΠΠΑΚΗ

    ΛΑΜΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΑΚΗΣ

ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ          ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ           ΤΑ ΑΝΗΨΙΑ  

 ΤΑ ΕΞΑΔΕΛΦΙΑ            ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ

Σημείωση: Παράκληση εκ της οικογενείας αντί στεφάνων τα χρήματα να δοθούν για φιλανθρωπικούς σκοπούς. 

Σημείωση: Λεωφορείο θα αναχωρήσει από την πλατεία των Καρυών στις 4.00 μ.μ. μετ’ επιστροφής.

ΧΙΑΚΑ  ΠΕΝΘΗ

ΔΕΣΠΟΙΝΑ  ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΦΙΛΙΠΠΑΚΗ

Το Γένος Μαλαχιά

Θύμα πολέμου

Προσφιλής μητέρα του εφημερίου 

του Ιερού Ναού Παναγίας 

Λατομιτίσσης Πρωτοπρεσβυτέρου 

πατρός Βασιλείου Νικ. Φιλιππάκη

Εφυγε  από  τη ζωή   η Χιώτισσα οικοδέσποινα

 και ευλαβής Χριστιανή  

ΔΕΣΠΟΙΝΑ  ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΦΙΛΙΠΠΑΚΗ

       Ο πόνος  και η λύπη  για όλους που την ήξεραν  δεν περιγράφεται. Ηταν καλή  και ήσυχη  οικοδέσποινα,   απλή, καταδεχτική  με όλους,  φιλάνθρωπη,  φιλεύσπλαχνη,  πρόσχαρη, τίμια, προσφέροντας  τα πάντα  από καρδιάς  στα παιδιά της αλλά και στα εγγόνια της.

        Πέρασε  ένα μεγάλο και δύσκολο  αγώνα  υποβληθείσα σε πολλές  θεραπείες.  Ο Θεός  όμως  την ήθελε  φαίνεται κοντά του. Τόσο τα παιδιά της όσο και οι αγαπημένες της νύφες δεν την άφησαν λεπτό  μόνη στις δύσκολες ώρες στο κρεβάτι του πόνου.

      Η αείμνηστη υπήρξε υπόδειγμα ηθικής, καλοσυνάτη, πρόσχαρη, δραστήρια, δίκαιη, ελεήμων, καλή Χριστιανή, υπομονετική και στοργική μητέρα.

     Ολη της την ζωή αφοσιώθηκε στην ανατροφή  των αγαπημένων της παιδιών, στάθηκε  και μάνα και πατέρας, προσφέροντάς τους αγάπη, στοργή, σεβασμό στους συνανθρώπους τους και χριστιανική  Αγωγή.

     Ο αείμνηστος σύζυγός της  Νικόλαος – Ανάπηρος πολέμου 1940 – 44, – εδώ και 32 χρόνια  έφυγε από τον μάταιο κόσμο, αφήνοντας την αγαπημένη του σύζυγο ολομόναχη να μεγαλώσει τα τρία τους αγόρια. Η επιθυμία της ήταν τα παιδιά της να είναι αγαπημένα και μονιασμένα  όλη τους την επίγεια  ζωή.

   Στάθηκε βράχος ηθικής και Χριστιανικής διαπαιδαγώγησης των παιδιών της αλλά και στην εργασία της εδώ και αρκετές δεκαετίες.

     Την αξίωσε ο Θεός να καμαρώσει τον υιό της Βασίλειο ιερέα, και να  αισθάνεται τόση ικανοποίηση και  υπερηφάνεια για τον Πρωτοπρεβύτερο παπά Βασίλη.

        Και ποιος δεν γνώριζε την κυρά Δέσποινα, στο περίπτερο που διατηρούσε επί πολλές δεκαετίες, με τον αείμνηστο σύζυγό της, και μετέπειτα με τον μικρότερο υιό της Λάμπρο, με το γλυκό της το χαμόγελο, με την καλωσύνη της, την πρόσχαρη  οικοδέσποινα που σε όλους είχε πάντα κάτι καλό και σωστό να πεί.

      Στα αγαπημένα της παιδιά: Γιάννη και στην οικογένειά  του, στον Πρωτοπρεσβύτερο εφημέριο του Ιερού μας Ναού Παναγίας Λατομιτίσσης πατέρα Βασίλειο και στην νύφη της Κωνσταντία αλλά και στα λατρεμένα της εγγόνια και στο δισέγγονο που πρόλαβε να χαρεί, ευχόμαστε  ο μεγαλοδύναμος Θεός  να   τους χαρίζει  δύναμη να αντέξουν  τον χαμό της αγαπημένης τους μητέρας.   

      Η απώλεια  των γονιών  σημαδεύει  την ψυχή  των παιδιών, αλλά το κενό που αφήνει η απουσία της μάνας  είναι υπερβολικά μεγάλο. Εκείνη  από εκεί   ψηλά  θα τους  βλέπει  ήσυχη και ήρεμη,  αφού σαν καλή  και άξια μητέρα  που ήταν έκανε το χρέος της όπως έπρεπε.

       Αιωνία της η μνήμη.

Μίτσα Ανταράκη - Μαρουκάκη