ΤΡΙΤΗ 3 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2024

Την Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2024 στον Άγιο Νεκτάριο παρεκκλήσιο του Ιερού Ναού Παναγίας Λατομιτίσσης  θα εορτασθεί  η ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου Αιγίνης.

Προσκαλούνται οι φιλέορτοι για συμπροσευχή.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ 

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ

 ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΛΑΤΟΜΙ

 

 

 

  Eορτάσαμε και φέτος με την δύναμη του Τριαδικού Θεού την πανήγυρη του Αγίου Φανουρίου στην ενορία μας.

       Τον Πανηγυρικό Εσπερινό αφ εσπέρας Δευτέρα 26 Αυγούστου 2024  τέλεσε ο  εφημέριος του  Ιερού Ναού π. Βασίλειος  Φιλιππάκης μαζί με τον  π. Αργύριο Μυλωνά π. Γεώργιο Γεώργαλο  και τον π. Βασίλειο Μανάρα.  

Την   ημέρα  της εορτής του Αγ. Φανουρίου την Τρίτη  27 Αυγούστου 2024  εψάλλη  ο Ορθρος και η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία με  χριστιανική ευλάβεια. 

   Την Ιερά Πανήγυρη τίμησαν με την παρουσία τους πλήθος πιστών προσήλθε τόσο την παραμονή όσο και την ημέρα της εορτής, αλλά και όλη την ημέρα πολλοί πιστοί προσκύνησαν και προσευχήθηκαν  στην θαυματουργή εικόνα του Αγίου.

       Στο τέλος της εορτής ο εφημέριος,  όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ευχαρίστησε δημόσια όλους τους εργαζόμενους  ανιδιοτελώς και συνεργάτες του που τον βοηθούν στο ιερατικό  του έργο.  Επίσης ευχαρίστησε όλο τον κόσμο και ευχήθηκε από τα βάθη της καρδιάς του να έχουμε όλοι υγεία και ο Αγιος Φανούριος να είναι προστάτης όλων μας.

Το εσπέρας της εορτής τελέστηκε η Ιερά Παράκληση του Αγίου Φανουρίου μαζί με τον εφημέριο του Ναού π. Βασίλειο και ο π. Ιωάννης Κουντουριάδης.

Αισθητή ήταν και φέτος η απουσία της αείμνηστης πρεσβυτέρας Κωνσταντίας Ν. Φιλιππάκη σε όλους μας.

      Ηξερε καλά να μας συμβουλεύει και να μας ηρεμεί όταν διαφωνούσαμε σε κάποιο θέμα. Όλα και φέτος ήταν διαφορετικά για όλους εμάς που είμαστε μαζί της. Ότι και να χρειαζόμαστε είχε πάντα τη λύση.  Ας είναι αιωνία η μνήμη της.

       Η τροχαία πάντα στο πλευρό του πολίτη ρύθμιζε την κυκλοφορία του δρόμου  τόσο την παραμονή όσο και την ημέρα της εορτής όπως κάθε χρόνο.

Πολλές ευχαριστίες στον Διοικητή της Τροχαίας κ. Καλανδρόπουλο.

Και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά.

 

 ΤΡΙΤΗ 27 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024

Η ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΑΝΟΥΡΙΟΥ 

ΣΤΟ ΛΑΤΟΜΙ

 

 

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (25.08.2024)

Ἀριθμός 34
ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
25 Αὐγούστου 2024

«Κύριος στερέωμά μου καί καταφυγή μου
καί ῥύστης μου» (Ψαλμ.17,3).

Ὁ Προφητάναξ Δαβίδ, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ἔχει πεποίθηση γιά τήν σωτηρία του, γιατί γνωρίζει ἀπό τήν προηγούμενη ζωή του ὅτι ὅσες φορές παρεκάλεσε τόν Κύριο ἐσώθη. Γι’αὐτό ἀπό τά βάθη τῆς καρδιᾶς του ἀναφωνεῖ: Κύριε, πάντοτε σέ ἀγαπῶ, διότι Σύ εἶσαι ἡ δύναμίς μου. Σύ εἶσαι τό ἀσάλευτο θεμέλιο πάνω στό ὁποῖο ἀκλόνητος ἔχω στερεωθεῖ. Εἶσαι τό ὀχυρό καταφύγιο καί ὁ Σωτήρας μου. Ὁ Θεός εἶναι ὁ βοηθός μου καί σέ Αὐτόν ἐγώ θά ἐλπίζω πάντοτε. Αὐτός εἶναι ὁ ὑπερασπιστής μου, ἡ μεγάλη μου δύναμη, ἡ ὁποία, σάν ἀκατανίκητη παράταξη, ἐξασφαλίζει τήν σωτηρία μου. Αὐτός εἶναι ὁ ταχύς προστάτης μου σέ κάθε περίσταση (Ψαλμ. 17,2-3).

Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, στή σημερινή εὐαγγελική περικοπή, ὁ ὁποῖος πρίν λίγο γεμᾶτος πίστη περπατοῦσε ἄφοβα, ἐπιβεβαιώνοντας τόν χαρακτῆρα του, ἐπάνω στά ἀφρισμένα κύματα τῆς λίμνης Γεννησαρέτ, ἀρχίζει τώρα σιγά-σιγά νά βυθίζεται στό νερό, νά χάνεται στήν ὑδάτινη ἄβυσσο. Ὁ δυνατός ἄνεμος τόν κλόνισε καί τοῦ ἀφαίρεσε ξαφνικά τήν ἀρχική, δυνατή του πίστη. Ἀλλά νά, πού ὁ Κύριος τήν ὥρα τῆς φοβερῆς ἀγωνίας του βρίσκεται πάλι κοντά του. Ἁπλώνει τώρα τό πανάγιο χέρι Του καί τόν πιάνει καί τόν στηρίζει καί τόν σώζει ἀπό τόν βέβαιο πνιγμό. Συγχρόνως τόν ἐπιπλήττει ἐλαφρά: ὀλιγόπιστε, τοῦ λέγει, γιατί δειλίασες; Ἔτσι τοῦ ἀναπτερώνει τό ἠθικό καί τόν σώζει ἀπό τήν ἀπελπισία.

Πολλά τά ἐμπόδια πού ἀντιμετωπίζουμε ἐμεῖς μέσα στή ζωή μας. Πολλές οἱ δυσκολίες πού συναντοῦμε σέ ὅλα τά ἐπίπεδα τοῦ καθημερινοῦ βίου μας. Πολλές οἱ θλίψεις καί οἱ πικρίες πού δοκιμάζουμε συχνά ἀπό διάφορες αἰτίες. Καί ὅλα αὐτά μᾶς γεμίζουν ἀπαισιοδοξία. Ὅμως, ὁ Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Λυτρωτής μας «χθές καί σήμερον ὁ αὐτός καί εἰς τούς αἰῶνας» (Ἑβρ. 13,8). Δέν παύει νά παρακολουθεῖ τήν ζωή μας καί νά εἶναι ἀοράτως παρών στίς δοκιμασίες μας. Ἡ ζωή μας εἶναι δικό Του δῶρο. Αὐτός εἶναι ἡ πηγή τῆς ζωῆς «ἐν αὐτῷ ζωή ἦν» (Ἰω. 1,4) καί «ὁ κόσμος δι’αὐτοῦ ἐγένετο» (1,10) θά μᾶς διδάξει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης.

Ἄλλοτε ἀποσύρεται ἀπό τήν ζωή μας, ἀναστέλλει τή Χάρη Του καί μᾶς ἀφήνει νά δοκιμασθοῦμε, ὥστε ἔτσι νά καταλάβουμε καί τήν ἀδυναμία μας καί νά ἐκφρασθεῖ καί ἡ ἐλευθερία μας. Ἄλλοτε ὁ Χριστός ἔρχεται μέσα στά κύματα τῆς ζωῆς μας, στούς πειρασμούς πού μᾶς βασανίζουν καί μᾶς ζητᾶ νά βγοῦμε ἀπό τό πλοῖο τῆς ζωῆς μας, νά βγοῦμε δηλαδή ἀπό τήν φιλαυτία καί τόν ἐγωϊσμό μας καί νά βαδίσουμε πάνω στά κύματα, γιατί ἐκεῖ θά δοκιμασθεῖ ἡ πίστη μας. Ὅμως, ἐμεῖς ὀλιγοπιστοῦμε. Καί ἄλλοτε ὁ Χριστός εἰσέρχεται μέσα στό πλοῖο τῆς ζωῆς μας καί τότε ἔρχεται μεγάλη γαλήνη καί εἰρήνη. Ἄλλοτε ἀπογοητευόμαστε ἀπό τήν φαινομενική ἀπομάκρυνση τοῦ Χριστοῦ καί χάνουμε τό θάρρος μας ἤ στρεφόμαστε ἐναντίον Του, χωρίς νά καταλαβαίνουμε τή σημασία αὐτῆς τῆς παιδαγωγικῆς ἐνέργειας τοῦ Χριστοῦ. Ἄλλοτε, ἐνῶ Ἐκεῖνος μᾶς καλεῖ νά βγοῦμε ἀπό τόν ἑαυτό μας, ἀπό τά πάθη μας καί νά ἐλευθερωθοῦμε ἀπό τήν δουλεία τους, ἐμεῖς δυσανασχετοῦμε καί διαμαρτυρόμαστε. Λέμε: «Γιατί, Θεέ, μᾶς ἐνοχλεῖς; Ἄφησέ μας στή ἡσυχία μας. Δέν θέλουμε νά σέ ἀκολουθήσουμε.

Καί ἄλλοτε Τόν ἀφήνουμε νά ἔλθει μέσα στό πλοῖο τῆς ζωῆς μας καί τῆς οἰκογένειάς μας, ὁπότε δοκιμάζουμε τήν εὐεργετική παρουσία Του. Κάθε συνάντηση μαζί Του, ἑπομένως, πρέπει νά ἔχει τό στοιχεῖο τοῦ συντονισμοῦ. Διαφορετικά ὁ Θεός θά θεωρεῖται ἀπροσπέλαστος καί ἄγνωστος!

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κροστάνδης θά πεῖ χαρακτηριστικά:Ὅταν μέσα σου νιώθεις ἕνα πλάκωμα νά ἐπιμένει καί τήν ὀλιγοπιστία νά σέ τυραννᾶ, νά ξέρεις ὅτι στήν καρδιά σου ἔχει θρονισθεῖ ὁ ἐχθρός – διάβολος καί περιπαίζει τήν ἄγνοιά σου, τήν ἀδυναμία καί τήν ἀστάθειά σου στή πίστη. Πρέπει ἀμέσως νά καταδικάσεις αὐτή σου τήν ἀφροσύνη καί τήν ὀλιγοπιστία σου. Τότε ὁ Κύριος θά σέ ἐλεήσει καί θά εἰρηνεύσεις.

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης ἔλεγε: Δέν πρέπει παιδιά μου νά ἔχει κανείς ἀμφιβολίες, οὔτε δυσπιστίες. Νά ἔχετε πίστη Θεοῦ, ὡς κόκκον συνάπεως, καί ὅ,τι ζητήσετε ὁ Θεός θά σᾶς τό δώσει.

Ὁ Ἅγιος Ἰωσήφ ὁ ἡσυχαστής θά πεῖ: Χωρίς τό θέλημα τοῦ Κυρίου, μήτε ἀσθενοῦμε, μήτε ἀποθνήσκουμε. Φῦγε, λοιπόν, μακράν ἀφ’ ἡμῶν ὀλιγοπιστία.
Ὁ Ἅγιος Παΐσιος, μέ τό δικό του γλαφυρό τρόπο, λέγει: Βλέπεις, ὅταν δέν βρέχει, δέν λένε: «θά κάνουμε προσευχή», ἀλλά «θά κάνουμε γεώτρηση». Καί τό κακό εἶναι ὅτι μέ αὐτά τά μέσα πού ὑπάρχουν, ὄχι μόνον οἱ ἄπιστοι σκέφτονται ἔτσι, ἀλλά ἀκόμη καί οἱ πιστοί ἀρχίζουν νά ξεχνοῦν τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ. Τό καλό εἶναι πού μᾶς ἀνέχεται ὁ Θεός. Ἀλλά τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ οὔτε κἄν τήν καταλαβαίνουν οἱ ἄνθρωποι.

Καί ὁ μακάριος Δαβίδ καί πάλι θά ἀναφωνήσει: Γιατί εἶσαι περίλυπη, ὦ ψυχή μου; καί γιατί μέ τούς στεναγμούς σου μέ συνταράσσεις; Ἔλπισον εἰς τόν Θεόν (Ψαλμ. 41,6).

Χριστιανοί μου,
ὁ Θεάνθρωπος Κύριός μας μᾶς προεῖπε: «Ἐν τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε (Ἰω. 16,33). Αὐτό τό διαβεβαιώνει καί ἀπό προσωπική του πεῖρα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος «πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄Τιμ. 3,12). Ἡ θλίψη πού ὑποφέρουμε ὡς χριστιανοί μᾶς ἀναδεικνύει κοινωνούς τῶν παθημάτων τοῦ Χριστοῦ. Καί ὁ διωγμός πού δοκιμάζουμε ἀποτελεῖ τό ἐχέγγυο γνησιότητάς μας ὡς μαθητῶν τοῦ Κυρίου. Στόν παρόντα κόσμο δέν ὑπάρχει ἄνθρωπος πού δέν πόνεσε. Οὔτε καί ἀληθινός χριστιανός πού δέν δοκιμάστηκε στό καμίνι τῶν ποικίλων πειρασμῶν. Ἡ θλίψη εἶναι ὁ κλῆρος τοῦ ἀνθρώπου. Καί ὁ διωγμός τό τίμημα τῆς εὐσέβειας.

Ἀδελφοί μου,
ἄς ὁμολογήσουμε σήμερα καί ἐμεῖς ὅτι ὁ Λυτρωτής καί ρύστης μας εἶναι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ ἐλεήμων καί συμπαθής Σωτήρας μας. Δέν ἔσωσε μόνο τόν Ἀπόστολο Πέτρο στή θάλασσα τῆς Γαλιλαίας. Καί ἐμᾶς μᾶς σώζει, καθώς πλέοντες σέ αὐτή τή θάλασσα τοῦ βίου συναντοῦμε τρικυμίες καί θύελλες καί καταποντισμούς. Ἄς αὐξάνει ἡ ἀγάπη μας πρός τόν λατρευτό μας Κύριο καί μαζί μέ τόν Δαβίδ ἄς ἀναφωνήσουμε: «Εὐλόγει ἡ ψυχή μου τόν Κύριον καί μή ἐπιλανθάνου πάσας τάς ἀνταποδόσεις αὐτοῦ...τόν λυτρούμενον ἐκ φθορᾶς τήν ζωήν σου, τόν στεφανοῦντα σε ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς» (Ψαλμ. 102, 2.4). ΑΜΗΝ!      Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

 

ΠΕΜΠΤΗ 15  ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024

Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ 

ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΛΑΤΟΜΙΤΙΣΣΑ

 

 «Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών».

 

 

 

Με λαμπρότητα και ευλάβεια τελέστηκε η Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Παναγίας Λατομιτίσσης. 

Πλήθος κόσμου  προσήλθε καθ όλη την διάρκεια της ημέρας να προσευχηθεί. 

 

 

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (18.08.2024)

Ἀριθμός 33
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
18 Αὐγούστου 2024

«ἰδού ἐγώ ὕω ὑμῖν ἄρτους ἐκ τοῦ οὐρανοῦ»
(Ἔξ. 16,4).

Στό Βιβλίο τῆς Ἐξόδου, ἀγαπητοί ἀδελφοί, διαβάζουμε: Εἶπε ὁ Κύριος στόν Μωϋσή ̇ ἰδού ἐγώ θά βρέξω ἄρτους ἀπό τόν οὐρανό καί θά βγεῖ ὁ λαός καί θά τό συλλέξει. Αὐτό εἶναι τό μεγάλο θαῦμα τοῦ μάννα, πού ἔκαμε ὁ Θεός στήν Παλαιά Διαθήκη, ὅταν οἱ Ἰσραηλίτες περιπλανήθηκαν στήν ἔρημο πρίν φτάσουν στή Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας.

Στήν Καινή Διαθήκη ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς τρέφει καί πάλι τό λαό του μέ τό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων. Τήν ἱστορικότητα αὐτή τήν περιγράφουν ὅλοι οἱ Εὐαγγελιστές (Ματθ. 14,13), (Μάρκ. 6,30), (Λουκ. 9,10), (Ἰω. 6,1).

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας συνδυάζει τό πολύ πλῆθος τῶν ἀνθρώπων πού ἀκολούθησαν τόν Κύριο μέ τή διάβαση τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης ἀπό τούς Ἰσραηλίτες καί τήν ἐγκατάστασή τους στήν ἔρημο τοῦ Σινᾶ. Ἡ Ἐρυθρά θάλασσα εἶναι τύπος τῆς λίμνης τῆς Τιβεριάδος, ὁ ἔρημος τόπος εἶναι ἡ ἔρημος τοῦ Σινᾶ καί οἱ Ἰσραηλίτες ὁ ὄχλος πού ἀκολουθεῖ τόν Ἰησοῦ. Ἐπίσης, τυπολογικά, φαίνεται νά συνδέει καί ὁ Ὠριγένης τά δώδεκα κοφίνια τῶν περισσευμάτων μέ τό ψαλμικό (80,7), τό ὁποῖο ἀναφέρεται στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τούς Ἰσραηλίτες, ὅταν ἐγκατέλειψαν τήν Αἴγυπτο. Ἀλλά καί ὁ ἱερός Χρυσόστομος συσχετίζει τό θαῦμα μέ τήν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ νά δημιουργήσει τή βλάστηση στή γῆ (Γεν. 1,11) καί τίς ζωντανές ὑπάρξεις στή θάλασσα (Γεν. 1,20).

Ἄς ἐξετάσουμε τά μηνύματα πού ἀπορρέουν ἀπό τή σημερινή εὐαγγελική περικοπή.

Πρῶτον: Ὁ Χριστός εἶναι ἡ εὐλογία παντός ἀγαθοῦ εἶναι ὁ τρέφων, ὁ πληθύνων, ὁ συντηρῶν καί διακυβερνῶν τά σύμπαντα. Αὐτό τό Δεσποτικό Γεῦμα μᾶς ὑπενθυμίζει ὁ ἱερέας στήν ἀρτοκλασία. Τό θεμέλιο τῆς ζωῆς μας εἶναι ὁ Χριστός. Ἐάν ἡ εὐλογία Του καί ἡ χάρη Του διαποτίζουν τήν ζωή μας, τότε εἴμαστε οἱ πλέον πλούσιοι ἄνθρωποι «οἱ μηδέν ἔχοντες καί τά πάντα κατέχοντες» κατά τόν Παῦλο (Β΄Κορ. 6,10). Ὁ Χριστός, ὅμως, ζητᾶ καί τή δική μας προσφορά καί τή συνέργειά μας. Γι’αὐτό καί ἡ ἐλάχιστη προσφορά τῶν μαθητῶν, οἱ πέντε ἄρτοι, εὐλογεῖται ἀπό τόν Χριστό καί αὐξάνεται. Τά ἔργα τῆς φιλανθρωπίας καί τῆς ἀγάπης μας πρός τούς ἀδελφούς μας εὐλογοῦνται ἀπό τόν Κύριο. «Μετρῶ τά βήματά σου» εἶπε ὁ Ἄγγελος Κυρίου σέ ἕναν ἀσκητή τοῦ Γεροντικοῦ «πού κάνεις γιά νά ἀνακουφίσεις τόν ἀδελφό σου». Ὁ Θεός μετράει καί τίς δικές μας προθέσεις καί πράξεις καί βλέπει τούς δικούς μας διαλογισμούς καί ἀνάλογα μᾶς στέλνει τή Χάρη Του, πού τόσο ἔχουμε ἀνάγκη. «Ἀλλήλων τά βάρη βαστάζετε» μᾶς προτρέπει καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Γαλ. 6,2).

Δεύτερον: Σέ αὐτό τό θαῦμα παρατηροῦμε καί κάτι πολύ σπουδαῖο. Βλέπουμε τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Ὁ Χριστός «ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς» (Ἰω. 3,13), μᾶς χαρίζει καθημερινά ὅ,τι πολυτιμότερο ὑπάρχει στόν κόσμο, τό Σῶμά Του καί τό Αἷμά Του. Μᾶς προσφέρει τόν Ἑαυτό Του, προκειμένου νά ζήσουμε καί νά μήν πεθάνουμε ἀπό τήν φθοροποιό ἁμαρτία καί μᾶς διαβεβαιώνει: «ὁ τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αἷμα ἔχει ζωήν αἰώνιον καί ἐγώ ἀναστήσω αὐτόν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ» (Ἰω. 6,14). Εἶναι «ὁ προσφέρων καί προσφερόμενος καί διαδιδόμενος» γιά νά γίνει ἡ ζωή μας ἄφθαρτη καί αἰώνια μέσα στήν ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.

Τρίτον: «δότε ὑμεῖς φαγεῖν» παραγγέλει ὁ Κύριος πρός τούς Ἀποστόλους. Αὐτό εἶναι τό μεγαλύτερο φιλανθρωπικό καί κοινωνικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ Χριστός εἶναι ἡ κεφαλή καί οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ διάδοχοι τους ἡ Ἐκκλησία. Ἡ κεφαλή δίνει ἐντολή στήν Ἐκκλησία γιά νά παρέχει στά μέλη της πνευματική καί ὑλική τροφή, γιά διακονία καί ἔργο, ὥστε ἔτσι καί μέ τέτοιο τρόπο νά διαδοθεῖ εὐρέως τό κήρυγμα τῆς σωτηρίας πού προσφέρει ὁ Χριστός στόν ἄνθρωπο. Ἑπομένως, ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ κόσμου πραγματοποιεῖται στήν Θεία Εὐχαριστία.

Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος ἀναφωνεῖ: Ὁ θησαυρός μας εἶναι ὁ Χριστός̇ καί ὁ Χριστός δέν ἀγοράζεται μέ χρήματα ̇ πρέπει νά δώσωμεν πολύτιμα μαργαριτάρια̇ τά μάτια μας, τά χέρια μας, τά πόδια μας, τά ἀφτιά μας, τόν νοῦν μας, τήν καρδιά μας, τά πάντα νά τά ἀφιερώσωμεν εἰς τόν Χριστόν. ... Ἄν ἀξιωθοῦμε, ὅμως, καμμιά φορά καί τόν ἀποκτήσωμεν χρειάζεται νά ἔχωμεν μεγάλην προσοχήν διά νά μή μᾶς τόν κλέψουν οἱ κλέπται, οἱ δαίμονες.

Ὁ πατήρ Γεώργιος Φλωρόφσκυ σημειώνει: Ὁ Χριστός βλέπει στήν ἔρημο τούς ἀνθρώπους πού πεινοῦν γιά ζωή, γιά ἀλήθεια, γιά κοινωνία μέ τό Θεό καί τούς χορταίνει ὄχι μόνο μέ τή διδαχή Του, ἀλλά κυρίως μέ τό πρόσωπό Του, μέ τήν παρουσία Του. Δέν περιφρονεῖ, ὅμως, καί τίς ὑλικές ἀνάγκες τοῦ κόσμου. Ἡ Ἐκκλησία καλεῖται μέ τόν λόγο, μέ τά βιώματα τῶν Ἁγίων, μέ τήν ζωή στήν ὁποία καλεῖ τόν ἄνθρωπο νά πορευτεῖ, νά δείξει «οὐκ ἐπ’ἄρτῳ μόνον ζήσεται ἄνθρωπος», καί ἀπό κεῖ καί πέρα, ἀφοῦ χορτάσει πνευματικά τόν ἄνθρωπο, νά τόν βοηθήσει καί στό ὑλικό κομάτι τῆς ζωῆς.

Χριστιανοί μου,
μόνον ὁ Κύριος μπορεῖ νά ἐνσταλάξει στήν ἔρημο τῆς ψυχῆς μας τό πολύτιμο ἐκεῖνο μάννα πού θά τήν στηρίξει καί θά τήν ἀνυψώσει. «Μακάριοι οἱ πεινῶντες, ὅτι αὐτοί χορτασθήσονται» (Λουκ. 6,21) μᾶς παραγγέλει. Ἀρκεῖ καί ἐμεῖς νά προσέλθουμε κοντά Του, ὅπως ἔπραξαν τά πεινασμένα τότε πλήθη. Νά Τοῦ ζητήσουμε νά τραβήξει τήν καρδιά μας ἀπό τά πρόσκαιρα ἀγαθά καί νά ἐμφυτεύσει μέσα μας τήν εὐλογημένη πεῖνα καί δίψα γι’ Αὐτόν.

Ἀδελφοί μου,
μεγάλο τό σημερινό θαῦμα. Ἀλλά ἀκόμη μεγαλύτερο τό θαῦμα πού τελεῖται στίς ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Διότι στό πρῶτο μοιράστηκε «βρῶσις ἀπολλυμένη», ἐνῶ στό δεύτερο μοιράζεται «βρῶσις ἡ μένουσα εἰς ζωήν αἰώνιον» (Ἰω. 6,27). Ὁ Χριστός μᾶς προσκαλεῖ ὅλους στό εὐχαριστιακό Του δεῖπνο, στό μυστικό Δεῖπνο. Σ’ αὐτό συνηγορεῖ καί ὁ ποιητής Γ. Βερίτης: «Τίς πέντε πού μοῦ χάρισες αἰσθήσεις ἁγίασέ μου, νά βλέπω τ’ ἄχραντό Σου φῶς μέ μάτι ἁγνό καί καθαρό, τόν ἀγγελοτραγούδιστο τρισάγιον ὕμνο νά χαρῶ, κι’ ὅμοιο μέ τόν προφήτη Σου, στά χείλη μου, ὤ Χριστέ μου, νά παίρνω τοῦ φρικτοῦ βωμοῦ τόν ἄνθρακα τόν ἱερό!» ΑΜΗΝ! 

Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

 

ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ  

ΤΕΤΑΡΤΗ 14 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2024

 

Η Κοίμηση της Θεοτόκου στις 15 Αυγούστου εορτάζεται στην Λατομίτισσα  με ιδιαίτερο σεβασμό, δέος και κατάνυξη, μιας και αποτελεί ένα σημαντικό προσκύνημα, προς την ιερή και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας της Λατομίτισσας. 

 

«Εν τη Γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη Κοιμήσει τον κόσμον ου κατέλιπες Θεοτόκε· μετέστης προς την ζωήν, μήτηρ υπάρχουσα της ζωής, και ταις πρεσβείαις ταις σαις λυτρουμένη, εκ θανάτου τας ψυχάς ημών».

 

     Tην Τετάρτη 14 Αυγούστου 2024 τελέστηκε  με λαμπρότητα ο Πανηγυρικός Εσπερινός με τον εφημέριο του Ιερού Ναού Σωτήρος Χριστού Λειβαδίων π. Κωνσταντίνο Βιττάκη και τον εφημέριο της  Παναγίας Λατομιτίσσης Πρωτοπρεσβύτερο Βασίλειο  Ν. Φιλιππάκη.

 Περί το τέλος του Εσπερινού εψάλλησαν τα Εγκώμια της Θεοτόκου.

Πλήθος κόσμου προσήλθε να ασπασθεί την θαυματουργή εικόνα της Θεοτόκου.