ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (18.08.2024)

Ἀριθμός 33
ΚΥΡΙΑΚΗ Η΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ
18 Αὐγούστου 2024

«ἰδού ἐγώ ὕω ὑμῖν ἄρτους ἐκ τοῦ οὐρανοῦ»
(Ἔξ. 16,4).

Στό Βιβλίο τῆς Ἐξόδου, ἀγαπητοί ἀδελφοί, διαβάζουμε: Εἶπε ὁ Κύριος στόν Μωϋσή ̇ ἰδού ἐγώ θά βρέξω ἄρτους ἀπό τόν οὐρανό καί θά βγεῖ ὁ λαός καί θά τό συλλέξει. Αὐτό εἶναι τό μεγάλο θαῦμα τοῦ μάννα, πού ἔκαμε ὁ Θεός στήν Παλαιά Διαθήκη, ὅταν οἱ Ἰσραηλίτες περιπλανήθηκαν στήν ἔρημο πρίν φτάσουν στή Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας.

Στήν Καινή Διαθήκη ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς τρέφει καί πάλι τό λαό του μέ τό θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τῶν πέντε ἄρτων. Τήν ἱστορικότητα αὐτή τήν περιγράφουν ὅλοι οἱ Εὐαγγελιστές (Ματθ. 14,13), (Μάρκ. 6,30), (Λουκ. 9,10), (Ἰω. 6,1).

Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας συνδυάζει τό πολύ πλῆθος τῶν ἀνθρώπων πού ἀκολούθησαν τόν Κύριο μέ τή διάβαση τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης ἀπό τούς Ἰσραηλίτες καί τήν ἐγκατάστασή τους στήν ἔρημο τοῦ Σινᾶ. Ἡ Ἐρυθρά θάλασσα εἶναι τύπος τῆς λίμνης τῆς Τιβεριάδος, ὁ ἔρημος τόπος εἶναι ἡ ἔρημος τοῦ Σινᾶ καί οἱ Ἰσραηλίτες ὁ ὄχλος πού ἀκολουθεῖ τόν Ἰησοῦ. Ἐπίσης, τυπολογικά, φαίνεται νά συνδέει καί ὁ Ὠριγένης τά δώδεκα κοφίνια τῶν περισσευμάτων μέ τό ψαλμικό (80,7), τό ὁποῖο ἀναφέρεται στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ πρός τούς Ἰσραηλίτες, ὅταν ἐγκατέλειψαν τήν Αἴγυπτο. Ἀλλά καί ὁ ἱερός Χρυσόστομος συσχετίζει τό θαῦμα μέ τήν ἐνέργεια τοῦ Θεοῦ νά δημιουργήσει τή βλάστηση στή γῆ (Γεν. 1,11) καί τίς ζωντανές ὑπάρξεις στή θάλασσα (Γεν. 1,20).

Ἄς ἐξετάσουμε τά μηνύματα πού ἀπορρέουν ἀπό τή σημερινή εὐαγγελική περικοπή.

Πρῶτον: Ὁ Χριστός εἶναι ἡ εὐλογία παντός ἀγαθοῦ εἶναι ὁ τρέφων, ὁ πληθύνων, ὁ συντηρῶν καί διακυβερνῶν τά σύμπαντα. Αὐτό τό Δεσποτικό Γεῦμα μᾶς ὑπενθυμίζει ὁ ἱερέας στήν ἀρτοκλασία. Τό θεμέλιο τῆς ζωῆς μας εἶναι ὁ Χριστός. Ἐάν ἡ εὐλογία Του καί ἡ χάρη Του διαποτίζουν τήν ζωή μας, τότε εἴμαστε οἱ πλέον πλούσιοι ἄνθρωποι «οἱ μηδέν ἔχοντες καί τά πάντα κατέχοντες» κατά τόν Παῦλο (Β΄Κορ. 6,10). Ὁ Χριστός, ὅμως, ζητᾶ καί τή δική μας προσφορά καί τή συνέργειά μας. Γι’αὐτό καί ἡ ἐλάχιστη προσφορά τῶν μαθητῶν, οἱ πέντε ἄρτοι, εὐλογεῖται ἀπό τόν Χριστό καί αὐξάνεται. Τά ἔργα τῆς φιλανθρωπίας καί τῆς ἀγάπης μας πρός τούς ἀδελφούς μας εὐλογοῦνται ἀπό τόν Κύριο. «Μετρῶ τά βήματά σου» εἶπε ὁ Ἄγγελος Κυρίου σέ ἕναν ἀσκητή τοῦ Γεροντικοῦ «πού κάνεις γιά νά ἀνακουφίσεις τόν ἀδελφό σου». Ὁ Θεός μετράει καί τίς δικές μας προθέσεις καί πράξεις καί βλέπει τούς δικούς μας διαλογισμούς καί ἀνάλογα μᾶς στέλνει τή Χάρη Του, πού τόσο ἔχουμε ἀνάγκη. «Ἀλλήλων τά βάρη βαστάζετε» μᾶς προτρέπει καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Γαλ. 6,2).

Δεύτερον: Σέ αὐτό τό θαῦμα παρατηροῦμε καί κάτι πολύ σπουδαῖο. Βλέπουμε τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Ὁ Χριστός «ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς» (Ἰω. 3,13), μᾶς χαρίζει καθημερινά ὅ,τι πολυτιμότερο ὑπάρχει στόν κόσμο, τό Σῶμά Του καί τό Αἷμά Του. Μᾶς προσφέρει τόν Ἑαυτό Του, προκειμένου νά ζήσουμε καί νά μήν πεθάνουμε ἀπό τήν φθοροποιό ἁμαρτία καί μᾶς διαβεβαιώνει: «ὁ τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αἷμα ἔχει ζωήν αἰώνιον καί ἐγώ ἀναστήσω αὐτόν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ» (Ἰω. 6,14). Εἶναι «ὁ προσφέρων καί προσφερόμενος καί διαδιδόμενος» γιά νά γίνει ἡ ζωή μας ἄφθαρτη καί αἰώνια μέσα στήν ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ.

Τρίτον: «δότε ὑμεῖς φαγεῖν» παραγγέλει ὁ Κύριος πρός τούς Ἀποστόλους. Αὐτό εἶναι τό μεγαλύτερο φιλανθρωπικό καί κοινωνικό ἔργο τῆς Ἐκκλησίας.

Ὁ Χριστός εἶναι ἡ κεφαλή καί οἱ Ἀπόστολοι καί οἱ διάδοχοι τους ἡ Ἐκκλησία. Ἡ κεφαλή δίνει ἐντολή στήν Ἐκκλησία γιά νά παρέχει στά μέλη της πνευματική καί ὑλική τροφή, γιά διακονία καί ἔργο, ὥστε ἔτσι καί μέ τέτοιο τρόπο νά διαδοθεῖ εὐρέως τό κήρυγμα τῆς σωτηρίας πού προσφέρει ὁ Χριστός στόν ἄνθρωπο. Ἑπομένως, ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ κόσμου πραγματοποιεῖται στήν Θεία Εὐχαριστία.

Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος ἀναφωνεῖ: Ὁ θησαυρός μας εἶναι ὁ Χριστός̇ καί ὁ Χριστός δέν ἀγοράζεται μέ χρήματα ̇ πρέπει νά δώσωμεν πολύτιμα μαργαριτάρια̇ τά μάτια μας, τά χέρια μας, τά πόδια μας, τά ἀφτιά μας, τόν νοῦν μας, τήν καρδιά μας, τά πάντα νά τά ἀφιερώσωμεν εἰς τόν Χριστόν. ... Ἄν ἀξιωθοῦμε, ὅμως, καμμιά φορά καί τόν ἀποκτήσωμεν χρειάζεται νά ἔχωμεν μεγάλην προσοχήν διά νά μή μᾶς τόν κλέψουν οἱ κλέπται, οἱ δαίμονες.

Ὁ πατήρ Γεώργιος Φλωρόφσκυ σημειώνει: Ὁ Χριστός βλέπει στήν ἔρημο τούς ἀνθρώπους πού πεινοῦν γιά ζωή, γιά ἀλήθεια, γιά κοινωνία μέ τό Θεό καί τούς χορταίνει ὄχι μόνο μέ τή διδαχή Του, ἀλλά κυρίως μέ τό πρόσωπό Του, μέ τήν παρουσία Του. Δέν περιφρονεῖ, ὅμως, καί τίς ὑλικές ἀνάγκες τοῦ κόσμου. Ἡ Ἐκκλησία καλεῖται μέ τόν λόγο, μέ τά βιώματα τῶν Ἁγίων, μέ τήν ζωή στήν ὁποία καλεῖ τόν ἄνθρωπο νά πορευτεῖ, νά δείξει «οὐκ ἐπ’ἄρτῳ μόνον ζήσεται ἄνθρωπος», καί ἀπό κεῖ καί πέρα, ἀφοῦ χορτάσει πνευματικά τόν ἄνθρωπο, νά τόν βοηθήσει καί στό ὑλικό κομάτι τῆς ζωῆς.

Χριστιανοί μου,
μόνον ὁ Κύριος μπορεῖ νά ἐνσταλάξει στήν ἔρημο τῆς ψυχῆς μας τό πολύτιμο ἐκεῖνο μάννα πού θά τήν στηρίξει καί θά τήν ἀνυψώσει. «Μακάριοι οἱ πεινῶντες, ὅτι αὐτοί χορτασθήσονται» (Λουκ. 6,21) μᾶς παραγγέλει. Ἀρκεῖ καί ἐμεῖς νά προσέλθουμε κοντά Του, ὅπως ἔπραξαν τά πεινασμένα τότε πλήθη. Νά Τοῦ ζητήσουμε νά τραβήξει τήν καρδιά μας ἀπό τά πρόσκαιρα ἀγαθά καί νά ἐμφυτεύσει μέσα μας τήν εὐλογημένη πεῖνα καί δίψα γι’ Αὐτόν.

Ἀδελφοί μου,
μεγάλο τό σημερινό θαῦμα. Ἀλλά ἀκόμη μεγαλύτερο τό θαῦμα πού τελεῖται στίς ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες. Διότι στό πρῶτο μοιράστηκε «βρῶσις ἀπολλυμένη», ἐνῶ στό δεύτερο μοιράζεται «βρῶσις ἡ μένουσα εἰς ζωήν αἰώνιον» (Ἰω. 6,27). Ὁ Χριστός μᾶς προσκαλεῖ ὅλους στό εὐχαριστιακό Του δεῖπνο, στό μυστικό Δεῖπνο. Σ’ αὐτό συνηγορεῖ καί ὁ ποιητής Γ. Βερίτης: «Τίς πέντε πού μοῦ χάρισες αἰσθήσεις ἁγίασέ μου, νά βλέπω τ’ ἄχραντό Σου φῶς μέ μάτι ἁγνό καί καθαρό, τόν ἀγγελοτραγούδιστο τρισάγιον ὕμνο νά χαρῶ, κι’ ὅμοιο μέ τόν προφήτη Σου, στά χείλη μου, ὤ Χριστέ μου, νά παίρνω τοῦ φρικτοῦ βωμοῦ τόν ἄνθρακα τόν ἱερό!» ΑΜΗΝ! 

Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου