M. ΠΕΜΠΤΗ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016

Η ΚΟΡΥΦΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ

 «Κατά τη Μεγάλη Πέμπτη επιτελούμε ανάμνηση: Της νίψεως των ποδών των Αποστόλων υπό του Κυρίου, Του Μυστικού Δείπνου, δηλαδή της παραδόσεως σ' εμάς υπό του Κυρίου του Μυστηρίου της θείας Ευχαριστίας, της θαυμαστής προσευχής του Κυρίου προς τον Πατέρα Του και της προδοσίας του Κυρίου υπό του Ιούδα.

Εκείνο το βράδυ της Πέμπτης, πριν ν' αρχίσει το δείπνο ο Ιησούς σηκώνεται από το τραπέζι, αφήνει κάτω τα ιμάτιά του, βάζει νερό στο νιπτήρα και τα κάνει όλα μόνος Του, πλένοντας τα πόδια των Μαθητών Του. Με τον τρόπο αυτό θέλει να δείξει σ' όλους ότι δεν πρέπει να επιζητούμε τα πρωτεία. Μετά τη νίψη των ποδιών λέγει: «όποιος θέλει να είναι πρώτος, να είναι τελευταίος απ' όλους».

Πρώτα πήγε στον Ιούδα και μετά στό Πέτρο, ο οποίος ήταν ο πιο ορμητικός απ' όλους και στην αρχή σταματάει το Διδάσκαλο, αλλά ύστερα όταν τον έλεγξε, υποχωρεί με τη καρδιά του. Αφού έπλυνε τα πόδια όλων, πήρε τα ιμάτιά Του και ξανακάθησε.

Άρχισε κατόπιν να τους νουθετεί να αγαπούν ο ένας τον άλλον και να μη επιζητούν το ποιός θα είναι πρώτος. Στη συνέχεια τους μίλησε για την προδοσία και επειδή θορυβήθηκαν, στρέφεται με ήρεμο τρόπο στον Ιωάννη και τον υπέδειξε.

Κατόπιν πήρε ψωμί στα χέρια Του και είπε: «Λάβετε φάγετε». Το ίδιο έκανε και με το ποτήρι του κρασιού λέγοντας: «Πιέστε απ' αυτό όλοι, γιατί αυτό είναι το αίμα Μου, της νέας Συμφωνίας. Αυτό να κάνετε για να Με θυμάστε». Μετά από αυτή τη στιγμή ο Ιούδας, μόλις έφαγε τον άρτο έφυγε και συμφώνησε με τους αρχιερείς να τους Τον παραδώσει.

Μετά το δείπνο βγήκαν όλοι στο όρος των Ελαιών, όπου ο Χριστός τους δίδαξε τα ανήκουστα και τελευταία μαθήματα και αρχίζει να λυπάται και να ανυπομονεί. Αναχωρεί μόνος Του και, γονατίζοντας, προσεύχεται εκτενώς. Από την πολλή αγωνία γίνεται ο ιδρώτας Του σαν σταγόνες πηχτού αίματος, οι οποίες έπεφταν στη γη. Μόλις συμπληρώνει την εναγώνια εκείνη προσευχή, φθάνει ο Ιούδας με ένοπλους στρατιώτες και πολύ όχλο και αφού χαιρετάει και φιλάει πονηρά το δάσκαλό Του, Τον παραδίδει.

Συλλαμβάνεται λοιπόν ο Ιησούς και τον φέρνουν δέσμιο στους Αρχιερείς Άννα και Καϊάφα. Οι μαθητές σκορπίζονται και ο θερμότερος των άλλων ο Πέτρος τον ακολούθησε ως την αρχιερατική αυλή και αρνείται και αυτός ότι είναι μαθητής Του.

Εν τω μεταξύ ο θείος διδάσκαλος παρουσιάζεται μπροστά στο παράνομο συνέδριο, εξετάζεται για τους μαθητές και τη διδασκαλία Του, εξορκίζεται στο Θεό για να πεί εάν Αυτός είναι πράγματι ο Χριστός και αφού είπε την αλήθεια, κρίνεται ως ένοχος θανάτου, επειδή τάχα βλασφήμησε. Από 'κει και πέρα τον φτύνουν στο πρόσωπο, τον χτυπάνε, τον εμπαίζουν με κάθε τρόπο κατά τη διάρκεια όλης της νύχτας, ως το πρωϊ.»     Πηγή: Ορθόδοξος Συναξαριστής»

      Στην εκκλησία μας ο εφημέριος του Ιερού Ναού π. Βασίλειος Φιλιππάκης,   τέλεσε με  κατάνυξη, συγκίνηση, ευλάβεια και  προσευχή  την  ακολουθία  της  Μ. Πέμπτης το πρωϊ, αλλά και το βράδυ με τα Δώδεκα Ευαγγέλια το εσπέρας της ίδιας ημέρας. Με όλη τη δύναμη της ψυχής του   το βράδυ της Μ. Πέμπτης έψαλλε από καρδιάς  το «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου….» ενώ λιτάνευε τον  εσταυρωμένο Χριστό μας πέριξ του Ιερού Ναού.  Συναισθήματα  ιδιαίτερα αυτή την ημέρα, δέος, λύπη, δάκρυα και πόνος  κατέκλυσαν όλων οι  ψυχές.

     Το δωδέκατο Ευαγγέλιο ο π. Βασίλης το έψαλλε τόσο μελωδικά αφήνοντας  άφωνο όλο το εκκλησίασμα. (Βλέπε βίντεο)

  Οι μελωδικοί ψαλμοί  γεμάτοι νόημα, ερμηνεύθηκαν υπέροχα από την Βυζαντινή χορωδία των μαθητών του Κουκουνάρειου Πνευματικού Κέντρου, υπό την διεύθυνση του δασκάλου τους και Πρωτοψάλτη  του Ιερού μας Ναού κ. Θεόδωρου Κουτσούδη.

Ο ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ

            Μετά το πέρας  της Ιεράς Ακολουθίας πολλοί ήταν εκείνοι που θέλησαν να μείνουν για να στολίσουν τον Επιτάφιο όπως γίνεται κάθε χρόνο. Ολοι μας αυτή την ημέρα την περιμένομε με αγωνία και με συγκίνηση ζωγραφισμένη στα πρόσωπά μας. Ακόμα και τα μικρά παιδιά δεν νυστάζουν παρ’ όλο το περασμένο της ώρας, αλλά ανυπομονούν να δουν τι πρέπει να κάνουν. Οι μεγαλύτερες και πεπειραμένες κυρίες παίρνουν την πρωτοβουλία μαζί με τον ακάματο ιερέα ο οποίος είναι παρόν καθ΄ολη τη διάρκεια του στολισμού. Η ηρεμία της φύσης και το ενδιαφέρον που υπάρχει εκείνες  τις στιγμές στο να τοποθετηθούν σωστά και με γούστο τα άνθη στον Επιτάφιο είναι κάτι το συναρπαστικό. Η ευχαρίστηση και η ικανοποίηση μεγάλη όταν όλοι μας στο τέλος καμαρώνομε για το δημιούργημά μας. Και η ανταμοιβή μας….. ο παπάς με τα νεαρά παιδιά ετοιμάζει την κρασοψυχιά για όλους μιας και έγινε το αποτέλεσμα που προσδοκούσαμε.

Με την δύναμη της Παναγίας μας αισθανόμαστε ότι είμαστε και θα μείνομε πρωτοπόροι σε όλα.

Κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, κάποια στιγμή ο π. Βασίλης μαζεύει όλα τα παιδιά κορίτσια και αγόρια και ανεβαίνουν στο Κοιμητήριο του Ναού  και από εκεί απολαμβάνουν τόσο την ηρεμία και την γαλήνη που επικρατεί, όσο και την υπέροχη θέα από τόσο ψηλά, ενώ παράλληλα ο φόβος και η ανασφάλεια είναι ζωγραφισμένη στα προσωπάκια τους. Παραδείγματα τους περνά με τον δικό του τρόπο ο παπάς για να κρατά κοντά του όλη την νεολαία.

Και του χρόνου να είμαστε όλοι καλά. Ευχή μας είναι η Παναγία πάντα να μας σκεπάζει.

Η ενημέρωσή μας και το φωτογραφικό υλικό θα είναι πλούσιο.