Ἀριθμός 13
27 Μαρτίου 2022
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ
“ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν
καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθείτω μοι”
(Μάρκ. 11, 34)
ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ
Εἶπεν ὁ Κύριος· Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. Ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν. Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; Ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; Ὅς γὰρ ἐὰν ἐπαισχυνθῇ με καὶ τοὺς ἐμοὺς λόγους ἐν τῇ γενεᾷ ταύτῃ τῇ μοιχαλίδι καὶ ἁμαρτωλῷ, καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπαισχυνθήσεται αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων τῶν ἁγίων. Καὶ ἔλεγεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει.
ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ
Ὁ Σταυρὸς εἶναι ἡ πίστη μας, ἡ δύναμίς μας καὶ ἡ δόξα μας. “Σταυρὸς ἀγγέλων ἡ δόξα καὶ τῶν δαιμόνων τὸ τραῦμα”, ψάλλει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία• καὶ εἶναι δόξα, γιατὶ ὁ Χριστὸς πάνω στὸν Σταυρό νίκησε τὴν ἁμαρτία, νίκησε τὸν διάβολο, νίκησε καὶ αὐτὸν τὸν θάνατο.
“Ὅποιος θέλει νὰ μὲ ἀκολουθεῖ, ἂς ἀπαρνηθεῖ τὸν ἑαυτό του, ἂς πάρει τὸν σταυρό του καὶ ἂς μὲ ἀκολουθεῖ”. Δυνατὴ αὐτὴ ἡ προσταγὴ τοῦ Κυρίου μας, χωρὶς ἐξαναγκασμοὺς καὶ εἶναι γιὰ ἀνθρώπους μὲ μεγάλη ψυχή. Εἶναι γιὰ ἐμᾶς τοὺς Χριστιανούς. Πρέπει νὰ ἀπαρνηθοῦμε τὸν κακό μας ἑαυτό, τὰ πάθη, τὶς ἁμαρτωλὲς ἐπιθυμίες μας, καὶ πάνω ἀπ' ὅλα τὸν ἐγωισμό μας. Εἶναι δύσκολο, ἀλλὰ δὲν ὑπάρχει ἄλλος δρόμος γιὰ νὰ ἔχουμε συμπαραστάτη τὸν Κύριο στὸν ἀγώνα μας αὐτό. Καὶ, ὅπως Ἐκεῖνος ποτὲ δὲν ἀρνήθηκε τὸν Σταυρό Του καὶ βίωνε τὸν πόνο τῆς ταπεινώσεως, ἔτσι κι ἐμεῖς θὰ πρέπει νὰ πάρουμε στοὺς ὤμους μας τὸν δικό μας σταυρό. Μᾶς τὸ λέει ἡ Ἐκκλησία μας: “οἱ νομίμως ἀθλοῦντες νομίμως στεφανοῦνται”. Αὐτὸς ποὺ ἔγινε ἴδιος μὲ μᾶς, γνωρίζει τὶς ἀδυναμίες ἀλλὰ καὶ τὶς δυνάμεις μας πολὺ καλά.
“καὶ ἀκολουθείτω μοι”. Θὰ Τὸν ἀκολουθήσουμε. Ἐκεῖνος πάει μπροστὰ καὶ μᾶς περιμένει. Βλέπει τὸν σταυρὸ ποὺ σηκώνουμε στὸ καθῆκον τῆς οἰκογενείας μας, στὴν ὁμολογία τῆς πίστης, στὴν ὑπομονὴ τοῦ πόνου καὶ τῶν ποικίλων πειρασμῶν καὶ θλίψεων. Ἐκεῖνος εἶναι τὸ κατάρτι μας, ποὺ ὅσο τὸ κρατᾶμε ὄρθιο, μποροῦμε νὰ πλεύσουμε ἄφοβα καὶ χαρούμενα τῆς ζωῆς μας τὴν θάλασσα.
Ἀδελφοί μου,
Σὰν διψασμένα ἐλάφια ἂς τρέξουμε καὶ πάλι στὶς ζωηφόρες πηγὲς τῶν θείων Πατέρων μας καὶ ἂς ξεδιψάσουμε ἀπὸ τὶς θεόπνευστες διδαχές τους. Τὸ ἔχουμε μεγάλη ἀνάγκη στὶς δύσκολες ἡμέρες ποὺ ζοῦμε.
• Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος αὐτὸν τὸν ζωηφόρο Σταυρὸ τοῦ Κυρίου εἶδε στὸν οὐρανὸ νὰ ἀπαστράπτει μὲ τὶς λέξεις: “Ἐν τούτῳ νίκα” γιὰ τὴν δική του ἐνίσχυση.
• Πολλοὶ μάρτυρες ἐπάνω στὸν σταυρὸ ἐμαρτύρησαν, μιμούμενοι τὸν Δεσπότη Χριστό.
• Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς πρῶτα ἔστηνε σταυρὸ καὶ μετὰ ἐδίδασκε τοὺς πιστούς.
• Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος μᾶς λέγει: “τὸ σιτάρι ὅταν σπέρνεται τότε δοξάζεται, δηλαδὴ καρποφορεῖ. Καὶ ὁ Σταυρὸς ὅταν ματώθηκε ἀπὸ τὸ Πανάγιο Αἷμα τοῦ Χριστοῦ, τότε ἔγινε ἔνδοξο ξύλο, ἀνθοφόρο καὶ καρποφόρο”. “Ὁ Σταυρὸς τὴν γῆν οὐρανὸν ἐποίησε τοῖς ἀνθρώποις, τοῖς ἀγγέλοις ἀνέμιξεν, τῆς ἁμαρτίας τὴν δύναμιν ἠφάνισε”. “Σταυρὸς τὸ τοῦ Πατρὸς θεῖον θέλημα, ἡ τοῦ Υἱοῦ δόξα, τὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἀγαλλίαμα”. Τὸ τοῦ Παύλου καύχημα, τῶν πιστῶν τὸ στήριγμα”. Ἀλλὰ καὶ τὸν σταυρὸ ποὺ κάνουμε μὲ τὸ χέρι μας εἶναι μιὰ μικρὴ προσευχή, μικρὴ ἡ κίνησις, μεγάλη ἡ δύναμις• ὅταν μετανοεῖς καὶ κοινωνεῖς, καμμία μαγικὴ δύναμις δὲν μπορεῖ νὰ σὲ βλάψει, θὰ συμπληρώσει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος.
• Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στὴν πρὸς Γαλάτας ἐπιστολή του γράφει: “Ὅσοι εἶναι τοῦ Χριστοῦ σταύρωσαν τὸν ἁμαρτωλὸ ἑαυτό τους μαζὶ μὲ τὰ πάθη τους”.
• Ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων γράφει: ”Σφράγιζε τὸ μέτωπό σου μὲ τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ, γιὰ νὰ τὸ δοῦν οἱ δαίμονες καὶ νὰ φύγουν τρομοκρατημένοι”.
• Ὁ Ἅγιος Γερμανὸς Κωνσταντινουπόλεως γράφει: “Ὁ Δεσπότης Χριστὸς δὲν ἀνέβηκε στὸν Σταυρὸ γιὰ νὰ κρίνει τὸν κόσμο, ἀλλὰ γιὰ νὰ προσηλώσει στὸ ξύλο τὸ χειρόγραφο τῶν ἁμαρτιῶν μας καὶ νὰ σβήσει τὰ παλαιὰ ὀφειλήματά μας μὲ τὸ πανυπέρτιμον Αἷμά Του. Αὐτὸν τὸν ζωηφόρο Σταυρὸ ἔχοντες ὡς πηδάλιο, νὰ Τὸν προσκυνοῦμε• καὶ δὲν θὰ φοβηθοῦμε τὰ κύματα τῶν δοκιμασιῶν”.
• Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος διδάσκει: “Ἀληθινὰ μακάριος εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἐλπίζει στὸν Θεό. Ὁ Θεὸς εἶναι πάντα βοηθός του καὶ δὲν φοβᾶται ὅ,τι κακὸ κι ἂν τοῦ προξενήσει ἄνθρωπος. Τὸ καύχημά του εἶναι ὁ Σταυρὸς τοῦ Κυρίου. Αὐτὸν ἐπικαλεῖται. Ἀπὸ τὶ νὰ φοβηθεῖ; Ἂν τὸν καταδιώξουν πονηροὶ δὲν φοβᾶται, γιατὶ ξέρει ὅτι εἶναι ὑπὸ τὸν ἔλεγχο τοῦ Κυρίου. Στὶς δοκιμασίες τῆς ζωῆς δὲν παραιτεῖται, ἀλλὰ ἐλπίζει, διότι ἐκεῖ ποὺ τὰ πράγματα φαίνονται ἀδύνατα, ὁ Θεὸς φανερώνει τὴν διέξοδο. Μέσῳ τῆς πίστης προσδοκᾶ καὶ τὴν ἐλπίδα τῆς δικαιοσύνης. Ζεῖ ἔχοντας θάρρος στὴν ἀγαθή του συνείδηση, ἐμφανίζεται μὲ τὴν παρρησία γιοῦ ἀπέναντι στὸν οὐράνιο Πατέρα του καὶ Τὸν ἐπικαλεῖται στὶς δυσκολίες τῆς ζωῆς”.
• Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης διδάσκει: “Πρέπει νὰ γνωρίζεις ὅτι χωρὶς σταυρὸ δὲν πρόκειται νὰ σωθεῖς. Δηλαδή, χωρὶς νὰ νικήσεις τὸν ἑαυτό σου, χωρὶς νὰ ὑποτάξεις τὰ πάθη σου, χωρὶς νὰ δεχθεῖς πειρασμοὺς καὶ θλίψεις, δὲν σοῦ δίνεται στέφανος καὶ βραβεῖο. Ἂν σοῦ ἔλθει ὁ ἀληθινὸς Σταυρὸς τοῦ Κυρίου, δηλαδὴ κάποια δοκιμασία, νὰ γνωρίζεις ὅτι γίνεσαι κοινωνὸς τῶν παθῶν τοῦ Κυρίου. Θὰ ἀκούσεις, ὅμως, τὴν φωνή Του νὰ σοῦ φωνάζει: “ἐν τούτῳ τῷ κόσμῳ θλῖψιν ἕξετε, ἀλλὰ θαρσεῖτε• ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον”.
• Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Τσαλίκης προτρέπει τὰ πνευματικά του τέκνα: “Κάνω τὸν σταυρό μου, φύλακα ἄγγελο ἔχω στὸ πλευρό μου. Μὴ φοβάστε! Ἄλλωστε γιὰ ἀγώνα ἤλθαμε, γιατὶ λέγει ὁ Χριστὸς, λάβετε τὸν σταυρό σας καὶ ἀκολουθήστε με”.
• Ὁ Ἅγιος Ἄνθιμος ὁ Χῖος ὑπογραμμίζει: “Αὐτὸς εἶναι ὁ σταυρὸς ποῦ πρέπει νὰ σηκώνουμε:μέσα στὶς θλίψεις, τὶς στενοχὠριες, τοὺς κόπους, τοὺς μόχθους, τὰ βάσανα, τὶς τρικυμίες τῆς ζωῆς. Ὁ Χριστὸς θὰ εἶναι ὁ μόνος βοηθός μας!”
• Ὁ Ἅγιος Πορφύριος προσθέτει: “Νὰ ἀγαπᾶς τοὺς πειρασμοὺς ποὺ ἔρχονται στὴν ζωή σου. Δὲν θὰ ταράζεσαι οὔτε θὰ θλίβεσαι. Ὁ Χριστὸς σοῦ τοὺς στέλνει γιὰ νὰ δοκιμάσει τὴν ὑπομονή σου καὶ τὴν ἀγάπη σου πρὸς Αὐτόν”.
• Ὁ Ἅγιος Παΐσιος διδάσκει: “Ἡ σταύρωση προηγεῖται ἀπὸ τὴν ἀνάσταση καὶ φέρνει νίκη. Ὁ Σταυρὸς φέρνει δόξα καὶ ὁ Ἐσταυρωμένος Χριστὸς γλυκαίνει τὶς πίκρες τῶν ἀνθρώπων καὶ ὁ σταυρωμένος ἄνθρωπος μιμεῖται τὸν Ἰησοῦ. Ἐκεῖνος σηκώνει τὸ βάρος τῶν σταυρῶν ὅλου τοῦ κόσμου καὶ μᾶς ἐλαφρύνει μὲ τὴν βοήθειά Του καὶ τὴν γλυκιά Του παρηγοριά. Ὁ καλὸς Θεὸς οἰκονομάει γιὰ τὸν κάθε ἄνθρωπο σταυρὸ ἀνάλογα μὲ τὴν ἀντοχή του, ὄχι γιὰ νὰ βασανιστεῖ, ἀλλὰ γιὰ νὰ ἀνέβει ἀπὸ τὸν σταυρὸ στὸν οὐρανό – γιατὶ στὴν οὐσία ὁ Σταυρὸς εἶναι σκάλα πρὸς τὸν οὐρανό. Ἂν καταλάβουμε τὶ θησαυρὸ ἀποταμιεύουμε ἀπὸ τὸν πόνο τῶν δοκιμασιῶν μας, δὲν θὰ γογγύζουμε, ἀλλὰ θὰ δοξάζουμε τὸν Θεό, ὁπότε καὶ σὲ τούτη τὴν ζωὴ θὰ χαιρόμαστε καὶ στὴν ἄλλη, τὴν αἰώνια, θὰ ἔχουμε νὰ λάβουμε καὶ σύνταξη καὶ “ἐφάπαξ”. Εἶναι μακάριος αὐτὸς ποὺ βασανίζεται ἐδῶ, γιατὶ ὅσο πιὸ πολὺ παιδεύεται σ' αὐτὴν τὴν ζωή, τόσο περισσότερο βοηθιέται στὴν ἄλλη, ἐπειδὴ ξοφλᾶ ἁμαρτίες. Σὲ κάθε δοκιμασία νὰ λέμε: Σ' εὐχαριστῶ, Θεέ μου! Αὐτὸ χρειαζόταν γιὰ τὴν σωτηρία μου!”
Σὲ ἄλλα πνευματικά του παιδιὰ ὁ ἅγιος Γέροντας ἔλεγε: “ἀφήνει ὁ Θεὸς τὸν διάβολο νὰ παλέψει μαζί μας. Χωρὶς πάλη δὲν γίνεται χωριό• ἂν δὲν μᾶς πείραζε, θὰ νομίζαμε ὅτι γίναμε ἅγιοι. Ἀπὸ αὐτὴ τὴν πάλη ξεσκονίζεται ἀπὸ τὰ πάθη ἡ σκοτισμένη ψυχή μας”. Σὲ μιὰ πονεμένη μάνα ποὺ ἔχασε τὸ μικρό της παιδάκι, ἔλεγε: “Τὸ παιδί σου, ἐπειδὴ δὲν γνώρισε ἁμαρτίες ἐδῶ, εἶναι ἀγγελάκι ἐπάνω. Ὅταν ἐσὺ μὲ τὸ καλὸ πᾶς στὴν αἰώνια πατρίδα, θὰ ἀκούσεις τὸ παιδί σου νὰ φωνάζει στὸν Χριστό μας: “Κύριε, σὲ παρακαλῶ, ἄφησε καὶ τὴν μαμά μου νὰ περάσει στὴν βασιλεία Σου!” Καὶ Ἐκεῖνος δὲν θὰ τοῦ πεῖ ὄχι.
• Ὁ ἀγαπημένος μας Γ. Βερίτης μᾶς παρηγορεῖ γράφοντας:
“Σφίξε τὸν σταυρὸ ποὺ σοῦ χάρισα.
Τοῦτο τὸ ἀγώνισμα ποὺ σοῦ' δωκα
μὴ τ' ἀποστέρξεις.
Πρῶτος ἀνέβηκα ἐγὼ τὸν ἀνήφορο
αὐτὸν ποὺ θὰ τρέξεις.
Θάρρος, παιδί μου•
περπάτα καὶ κράτα με•
ἀντάμα θὰ πᾶμε.
Ἄγνωστη νά 'ναι καὶ ξένη στὰ χείλη σου
ἡ λέξη “φοβᾶμαι”
Ἀδελφοί μου,
Θέλουμε νὰ σωθοῦμε; Πρέπει νὰ ἀνορθώσουμε τὸν Σταυρὸ τοῦ Κυρίου μέσα στὶς καρδιές μας! Μᾶς τὸν προβάλλει σήμερα ἡ Μητέρα μας, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία, στὸ μέσο τῆς Ἁγίας Τεσσαρακοστῆς, γιὰ νὰ μᾶς δώσει δύναμη καὶ κουράγιο στὶς ποικίλες ἀντιξοότητες τῆς ζωῆς μας. Αὐτὸς εἶναι τὸ χρυσὸ καὶ πανάκριβο μαργαριτάρι μας. Αὐτὸς εἶναι τὸ φρούριο, ἡ ὀμορφιὰ καὶ ἡ σκέπη μας. Αὐτὸς εἶναι ἡ δόξα τῶν Μαρτύρων τῆς ἁγίας πίστης μας, ἡ ὡραιότητα τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ εὐπρέπεια τῶν ἱερέων μας, ἡ σκάλα τῆς σωτηρίας μας, τὸ ἀκαταμάχητο ὅπλο μας. Ἀστράφτει καὶ λάμπει σήμερα, ὑψούμενος γιὰ νὰ μᾶς ἀνυψώσει. Ἂς τοῦ ἐναποθέσουμε εὐλαβικὰ τὰ δάκρυα τῶν δοκιμασιῶν μας κι ἂς τοῦ γλυκοψάλλουμε μὲ κατάνυξη καὶ φιλότιμο ἱερό, μπροστὰ στὴν Ἐσταυρωμένη Του ἀγάπη τὸν υἱικό μας ὕμνο:
Ὤ, τρισμακάριστε Σταυρὲ καὶ πανσεβάσμιε, Ἐσένα προσκυνοῦμε, Ἐσένα μεγαλύνουμε καὶ χαιρόμαστε ποὺ Σὲ βλέπουμε ὑψωμένο. Ἀλλὰ σὰν ὅπλο ἀπροσμάχητο, φύλαγε καὶ σκέπαζέ μας μὲ τὴν χάρη Σου, ὅλους ἐμᾶς ποὺ Σοῦ φωνάζουμε: Χαῖρε ξύλο μακάριο!
Κύριε, τὸν Σταυρό Σου προσκυνοῦμε καὶ τὴν Ἁγία Σου Ἀνάσταση ὑμνοῦμε καὶ δοξάζουμε. Κύριε, Σὺ εἶσαι ἡ μοναδική μας ἀγάπη. ΑΜΗΝ! Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου