ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 2020

Πρωτ. 709
Ἀριθμ.
Διεκπ. 226

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΑΡ. 41

Πρός
τόν Ἱερόν Κλῆρον
καί τόν εὐσεβῆ λαόν
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Ἀγαπητά μου παιδιά!

Ἡ Ὀρθοδοξία τῆς Ἐκκλησίας τελεῖ σέ ἀδιάσπαστη ἑνότητα πρός τήν δόξα τοῦ Θεοῦ. Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ ὑπό τῆς Ἐκκλησίας κοινωνία τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ. Ἡ «δόξα», τό νόημα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ κατανοούμενη ἀπό Αὐτήν Ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ. Ἡ «δόξα» τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ μετοχή ἀπό Αὐτήν τῆς θείας δόξης, γι’αὐτό καί ἡ δόξα αὐτή τῆς Ἐκκλησίας περί τοῦ Θεοῦ, εἶναι δόξα ἐκ τοῦ Θεοῦ, εἶναι δόξα τοῦ Θεοῦ. Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ δόξα τοῦ Θεοῦ ὡς ὑποκειμενικό γεγονός τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι γίνονται κοινωνοί τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ ὡς κατανόηση τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἡ «ἐνανθρώπηση» τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ. Ἐπειδή ἡ κοινωνία Θεοῦ καί ἀνθρώπων εἶναι κοινωνία ἐλευθέρων ὑποκειμένων, ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι «συνεργία». Ἡ συνεργία αὐτή συνιστᾶ τήν Ἐκκλησία.

Ἡ Ἐκκλησία ἀποτελεῖ τήν μόνη δυνατή ὑπέρβαση τῆς σχετικότητος τῆς κατανοήσεως τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ, ἐφ’ὅσον ἡ κατανόηση τῆς Ἀποκαλύψεως ἀναγνωρίζεται ὡς συνεργία. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ «ὑλική» κατανόηση τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Θεοῦ. Ἡ κατανόηση ἀπό τήν Ἐκκλησία εἶναι καθολική κατανόηση. Η καθολικότης τῆς Ἐκκλησίας ἀποτελεῖ τήν ὑπέρβαση τῆς μεμονωμένης ὑποκειμενικότητος, ἡ ὁποία ὑπάρχει στήν κατανόηση τῆς Ἀποκαλύψεως ἐκ μέρους καθενός ἀπό τά ὑποκείμενα. Ἑπομένως Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ καθολικότης τῆς Ἐκκλησίας, καθολικότης τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία Της.

Ἡ Ὀρθοδοξία τῆς Ἐκκλησίας ἐκφράζεται μέ θεολογοῦσα νόηση σέ δογματικές διατυπώσεις. Δόγμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία Της ὡς φαινόμενο λόγου. Ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ἡ ἔκφραση τῆς πιστότητος τῆς Ἐκκλησίας στήν Ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ, ἀπό τήν ὁποία ἡ Ἐκκλησία λαμβάνει, ἔχει καί ἐκφράζει τήν θεία δόξα. Ἐφ’ ὅσον τό δόγμα εἶναι ἔκφραση τῆς κοινωνίας τοῦ Θεοῦ, ἔχει προφανῶς δοξολογικό χαρακτῆρα, πού ἀπορρέει ἀπό τό ὑπαρξιακό γεγονός αὐτῆς τῆς κοινωνίας. Τό δόγμα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τό δόγμα «τῆς ἐν ἀληθείᾳ θεοσεβείας».

Ἡ ζωή ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ, καθώς διέπεται ἀπό τήν ἰσχύ τοῦ δόγματος, εἶναι ζωή ἐν τῇ ἀληθείᾳ. Τό δόγμα καί τό ἦθος τῆς ὑπάρξεως μέσα στήν Ἐκκλησία ἀποτελοῦν ἑνότητα. Ἡ πίστη καί ἡ ἀγάπη ὑπάρχουν στήν φυσική τους κατάσταση μόνο ὅταν εἶναι ἑνωμένες.

Ἡ Ὀρθοδοξία τῆς Ἐκκλησίας δέν ὑπάρχει χωρίς τήν Παράδοσή Της. Ἡ Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας συνεχίζει συμφώνως πρός τήν αὐτοσυνειδησία καί τήν μαρτυρία τῆς ὅλης Ἐκκλησίας τήν πρό αὐτῆς πατερική Παράδοση, τήν ὁποία ἰδιαιτέρως ἐξαίρει. Ἡ προγενεστέρα κάθε ἐποχῆς Παράδοση, ἐπί τά ἴχνη τῆς ὁποίας ἡ Ἐκκλησία βαδίζει, παρέχει τήν ἐγγύηση τῆς πιστότητος στήν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ καθολικότης τῆς Παραδόσεως τῆς Ἐκκλησίας ἐγγυᾶται τήν Ὀρθοδοξία, δηλαδή τήν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ πιστότης στήν Παράδοση καί ἡ Ὀρθοδοξία τῆς Ἐκκλησίας ἀποτελοῦν ἀδιάσπαστη ἑνότητα. Στό πλαίσιο αὐτῆς τῆς ἑνότητος ὁ πιστός πορεύεται στόν ἁγιασμό καί τήν σωτηρία του, πού εὔχομαι ὅλα τά μέλη τῆς τοπικῆς μας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας νά ἐπιτύχουμε.

Μέ πατρικές εὐχές

+Ο ΧΙΟΥ, ΨΑΡΩΝ & ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ ΜΑΡΚΟΣ