ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Ἀριθμός 31
ΚΥΡΙΑΚΗ Θ΄ΕΠΙΣΤΟΛΩΝ
10 Αὐγούστου 2025
«Φύτεμα Kυρίου εἰς δόξαν» (Ἠσαΐου 61,3)
Ὁ μεγαλοφωνότατος Προφήτης Ἠσαΐας, ἀγαπητοί ἀδελφοί,
σημειώνει στό βιβλίο του: «Οἱ νέες γενεές θά ὀνομασθοῦν γενεές
δικαιοσύνης· φυτεία, τήν ὁποίαν ἐφύτευσεν ὁ Κύριος, πρός δόξαν
Του». Ὁ σοφός Σολομών γράφει στό ἱερό του βιβλίο: «Ἔλα κοντά ἀπό
ἐμένα, ἀκολούθησε τόν δρόμον, τόν ὁποῖον ἐγώ σοῦ χαράσσω, καί
ἔτσι θά μπορέσεις νά κτίσεις τό σπίτι σου» (Παροιμ. 24,27).
Στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, στήν Α΄πρός Κορινθίους
ἐπιστολή του λέγει: «Εἴμαστε συνεργάτες τοῦ Θεοῦ στό ἔργο Του,
πού ἀποβλέπει στή σωτηρία σας (3,9). Συνεργός εἶναι ἐκεῖνος πού
μαζί μέ κάποιον ἄλλο ἐργάζεται τό ἴδιο ἔργο. Ὁ Θεός ὡς Δεσπότης,
οἱ Ἀπόστολοι ὡς ὑπηρέτες, ἔγιναν συνεργοί τοῦ Θεοῦ στό ἔργο τῆς
σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Κάθε χριστιανός εἶναι συνεργός τοῦ Θεοῦ
καί καλεῖται νά συνεργήσει στήν αὔξηση τῆς πνευματικῆς οἰκοδομῆς
τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, προσκαλώντας καί ἄλλους σέ αὐτή.
Ἀνυπολόγιστη ἡ τιμή πού μᾶς κάνει ὁ Θεός. Τούς ἱερεῖς κάνει
ἀγωγούς τῆς ἁγιαστικῆς χάριτός Του. Τούς γονεῖς κάνει
συνδημιουργούς Του. Ὁμιλεῖ μέ τό στόμα τῶν διδασκάλων. Μᾶς
θεραπεύει μέ τή σοφία τῶν ἰατρῶν. Χρησιμοποιεῖ τόν ἕνα γιά τή
σωτηρία τοῦ ἄλλου. Τόν φτωχό γιά τή σωτηρία τοῦ πλουσίου. Τόν
ἀσθενῆ γιά τήν σωτηρία τοῦ ὑγιῆ. Κύριος καί Δεσπότης Ἐκεῖνος καί
ἐμεῖς ὅλοι ἐργάτες στόν ἀμπελώνα Του καλεσμένοι νά
καλλιεργήσουμε τή γῆ τῆς ψυχῆς. Γεωργός εἶναι ὁ Θεός. Χωράφι
εἶναι ἡ καρδιά μας. Σπόρος ὁ Θεῖος Λόγος. Ὁ Θεός φύτευσε στήν
καρδιά μας τόν λόγο τῆς πίστεως, τόν ὁποῖο ὀφείλουμε νά
διαφυλάξουμε στά βάθη της καί νά τόν προστατεύψουμε ἀπό τά
ἁρπακτικά ὄρνεα τῶν δαιμονικῶν ἀμφισβητήσεων. Κάθε χωράφι
θέλει φροντίδα, γιά νά μήν καταντήσει χέρσο. Κάθε ψυχή θέλει
σκάψιμο αὐτογνωσίας, ὄργωμα ταπεινώσεως, πότισμα μετανοίας,
περίφραξη ἐγκράτειας παθῶν, λίπανση φιλανθρωπίας,
ἐπαγρύπνηση προσευχῆς, θερμότητα ἀγάπης, ζῆλο ἐργατικότητος.
Ἡ ζωή μας εἶναι μέν φθαρτή, ἔχει ὅμως τήν ἄφθαρτη καί αἰώνια
ψυχή πού τήν μεταβάλει σέ παράδεισο, σέ φυτεία οὐράνια. Μέ τή
δύναμη τῆς Θείας Χάριτος ἡ καρδιά μας μεταβάλλεται σέ
ἀμπελώνα, ὁ ὁποῖος παράγει τό κρασί τῆς θείας ἀγάπης.
Σκοπός τοῦ Ἀποστόλου Παύλου εἶναι νά διδάξει ὅτι ὅλοι οἱ πιστοί,
τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, πρέπει νά ζοῦμε ἑνωμένοι σφιχτά καί νά
μήν ἐπιτρέπουμε σχίσματα καί διαιρέσεις. Οἰκοδομή Θεοῦ εἴμαστε,
δεμένοι καί θεμελιωμένοι ἐπάνω στόν ἀκρογωνιαῖο λίθο, τόν Ἰησοῦν
Χριστό. Ἀσάλευτη καί ἀκλόνητη εἶναι αὐτή ἡ οἰκοδομή, γιατί πρῶτα
οἰκοδομήθηκε ἀπό τό Σοφό Ἀρχιτέκτονα, ὁ ὁποῖος τοποθέτησε κάθε
πέτρα στήν κατάλληλη θέση καί χρησιμοποίησε ὑλικά πού ἔδεσαν
τό ὅλο οἰκοδόμημα. Κάθε προσπάθεια πνευματικῆς οἰκοδομῆς δέν
εὐωδοῦται ἄν στηριχθεῖ σέ εὐτελεῖς σκοπιμότητες ἤ ἄν ἔχει ὡς
παράδειγμα ἐπιφανειακές ἀρετές πού εὔκολα συντρίβονται στόν
πρῶτο πειρασμό. Τό ὅτι ἡ πέτρα τῆς πίστεως εἶναι τό πρῶτο καί
καλύτερο ὑλικό τῆς οἰκοδομῆς τό βλέπουμε στήν ὁμολογία τοῦ
Πέτρου καί στήν ἀπάντηση τοῦ Χριστοῦ: «Σύ εἶ Πέτρος, καί ἐπί
ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω μου τήν Ἐκκλησίαν» (Ματθ. 16,18).
Κάθε αἱρετικός, πού οἰκοδομεῖ τάχα ψυχές, ἑτοιμάζει μιά οἰκοδομή
πού θά καταρρεύσει, γιατί δέν εἶναι θεμελιωμένη μέ τήν ἰσχύ τῆς
ἀληθοῦς πίστεως καί τῆς Θείας Χάριτος.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς σημειώνει: Τόν Τριαδικό Θεό μόνο
νά ἀγαπήσεις καί νά λατρεύσεις μέ ὅλη σου τή διάνοια, μέ ὅλη σου
τήν καρδιά καί μέ ὅλη τή δύναμή σου (Δευτερ. 6,5). Καί νά ἔχεις τά
λόγια Του καί τά προστάγματά Του στήν καρδιά σου, στό νά τά
πράττεις, νά τά μελετᾶς καί νά μιλᾶς γι’αὐτά. Αὐτός θά σοῦ δώσει
δύναμη.
Ὁ Ἅγιος Νεκτάριος θά πεῖ: Αὐτός πού πλουτίζει ἐν Θεῷ ἔγινε ὁ
λύχνος τοῦ Εὐαγγελίου· αὐτός πού φωτίζει ὅσους ἀγάλλονται μέσα
στό εὐαγγελικό φῶς. Εἶναι πλέον ἡ ζύμη τῆς Χάρης πού εἶναι ἕτοιμη
νά ζυμώσει ὅλο τό φύραμα πού βρίσκεται κοντά της. Ἀναδείχθηκε τό
ἁλάτι τῆς Καινῆς Διαθήκης, τό ὁποῖο μπορεῖ νά συντηρήσει καί νά
δώσει νόημα ζωῆς.
Ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς ἀνακεφαλαιώνει: Ἡ Ἐκκλησία
εἶναι πνευματική «οἰκοδομή». Ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ ὁ Χριστός εἶναι
πανταχοῦ παρών: Αὐτός εἶναι καί ἡ ἀποστολικότης τῶν Ἀποστόλων,
καί ἡ προφητικότης τῶν Προφητῶν, καί ἡ ἁγιότης τῶν Ἁγίων, καί ἡ
πίστις τῶν πιστευόντων, καί ἡ ἀγάπη τῶν ἀγαπώντων, καί ἡ
δικαιοσύνη τῶν δικαίων, καί ἡ ταπείνωσις τῶν ταπεινῶν. Αὐτός
εἶναι τά πάντα ἐν πᾶσι εἰς κάθε ἕναν ὁ ὁποῖος ἀγωνίζεται καί
σώζεται. Οἱ χριστιανοί εἶναι «λίθοι ζῶντες», (σύν)οικοδομούμενοι εἰς
τήν πνευματικήν οἰκοδομήν τῆς Ἐκκλησίας.
Χριστιανοί μου,
«Θεοῦ ἐσμέν συνεργοί»! διαλαλεῖ σήμερα ὁ μακάριος Παῦλος.
Κάθε ἐργάτης τῆς Ἐκκλησίας εἶναι συνεργάτης τοῦ Θεοῦ! Ἐργάζεται
στό «γεώργιο» καί τήν «οἰκοδομή» τοῦ Θεοῦ πού εἶναι ἡ Ἐκκλησία.
Ἐργαζόμαστε κάτω ἀπό τίς διαταγές Του. Ἄσκοῦμε τό ἀποστολικό
μας ἔργο κάτω ἀπό τό βλέμμα Του καί μέσα στά πλαίσια τοῦ ἁγίου
θελήματός Του. Ἐκεῖνος εἶναι ὁ Κύριος τοῦ ἔργου (Α΄Κορ. 15,58·16,10).
Ἐμεῖς εἴμαστε τά ὄργανα καί οἱ ὑπηρέτες τοῦ Θεοῦ, πού καλούμαστε
νά ἀναδειχθοῦμε «σκεύη ἐκλογῆς» (Πράξ. 9,15), «ἡγιασμένα καί
εὔχρηστα τῷ Δεσπότῃ, εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν ἡτοιμασμένα»
(Β΄Τιμ. 2,21). Ἀς μήν ξεχνᾶμε ὅτι «ἑκάστου τό ἔργον φανερόν
γενήσεται» (6,13) καί «μισθόν λήψεται» (6,14). Ἑπομένως, ἄς
προσέχουμε πολύ πῶς ἀσκοῦμε τό ἔργο τοῦ Θεοῦ πού ἀναλάβαμε νά
διακονήσουμε· «ἕκαστος βλεπέτω πῶς οἰκοδομεῖ» (6,10).
Ἀδελφοί μου,
ὑπάρχει μεγάλη ἀνάγκη σήμερα γιά οἰκοδομή ψυχῶν.
«Ὠλιγώθησαν αἱ ἀλήθειαι ἀπό τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων»
(Ψαλμ. 11,2). Λιγόστεψε ἡ πίστη, ἔγινε χλιαρή καί ἀδύνατη σήμερα
στούς ἀνθρώπους. Οἱ αἱρετικοί κάνουν θραύση. Ἐμεῖς τί πράττουμε;
Ἄς δίδουμε, λοιπόν, τήν μαρτυρία τῆς πίστεως ἀσκανδάλιστα,
ὑπεύθυνα καί ἐποικοδομητικά, μαζί μέ τήν γλυκόηχη λύρα τοῦ
χριστιανοῦ ποιητῆ: «Χτίστες κι ἐμεῖς...Εἶν ὁ Χριστός μας στό πλευρό
μας! ...Χιλιάδες γύρω μᾶς χαζεύουν, ἄλλοι γελοῦν καί ἄλλοι
παινεύουν... Ὅλοι μέ κέφι ἄς ἐργασθοῦμε καί μέ χαρά ἄς
ἀγωνιστοῦμε... Ἐκεῖνος εἶναι πού γεμίζει καί πλούσια δύναμη μᾶς
δίνει!» ΑΜΗΝ!  Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου