Ἀριθμός 24
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ
ΤΗΣ Α΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ
16 Ἰουνίου 2024
«τό δέ ρῆμα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν μένει εἰς τόν αἰῶνα»
(Ἠσαΐου 40,8).
Αὐτή τή διαβεβαίωση, ἀγαπητοί ἀδελφοί, μᾶς παρέχει ὁ πέμπτος Εὐαγγελιστής, σύμφωνα μέ τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Προφήτης Ἠσαΐας. Τά λόγια τοῦ Θεοῦ μας μένουν στόν αἰῶνα σάν ἀλώβητες διδασκαλίες καί αἰώνιες ἀλήθειες. «Ἰδού Κύριος ἔρχεται μετά ἰσχύος» (Ἠσ. 40,10). Στό Βιβλίο τῆς Α΄ Βασιλειῶν θά διαβάσουμε: «ῥῆμα Κυρίου ἦν τίμιον ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις» (3,1). Ὁ Προφήτης Μωϋσῆς ἀπευθυνόμενος στόν Ἰσραηλιτικό λαό θά πεῖ: «ἀκουέτω ἡ γῆ ῥήματα ἐκ τοῦ στόματός μου...ὅτι τό ὄνομα Κυρίου ἐκάλεσα» (Δευτ. 32, 1-3). Ὁ Προφήτης Ἰώβ ἀναφωνεῖ πρός τόν Θεό: «φωνή ῥημάτων σου ἀκήκοα» (33,8). Ὅλοι, γενικά, οἱ Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἀποδέχονται μέ εὐπείθεια τά λόγια τοῦ Θεοῦ.
Στή Καινή Διαθήκη ὁ Κύριος ἦλθε ὡς Θεάνθρωπος «διά τήν ἡμῶν σωτηρίαν». Τό σημερινό Εὐαγγελικό ἀνάγνωσμα ἀποτελεῖ ἕνα τμῆμα τῆς λεγομένης ἀρχιερατικῆς προσευχῆς τοῦ Κυρίου μας. Δηλαδή τῆς προσευχῆς πού ὁ Χριστός ἀνέπεμψε πρός τόν Θεό Πατέρα Του, λίγο πρίν ἀπό τό Πάθος Του, γιά τόν ἑαυτό Του, τούς μαθητές Του καί ὅλους ὅσοι ἔμελλε νά πιστέψουν σ’Αὐτόν. Μᾶς λέει, λοιπόν, ὁ Κύριος: «Τά ῥήματα ἅ δέδωκας μοι...» τά λόγια, τίς διδαχές πού μοῦ ἔδωσες, τούς τά ἔδωσα. Καί αὐτοί τά δέχθηκαν καί ἀναγνώρισαν πώς προέρχομαι πραγματικά ἀπό ἐσένα. Καί πίστεψαν ὅτι Σύ μέ ἔστειλες στόν κόσμο. Ὁ Χριστός ἐρχόμενος στόν κόσμο μᾶς ἔφερε «τά ρήματα» τοῦ Θεοῦ Πατέρα. Μᾶς ἀποκάλυψε τόν αἰώνιο λόγό Του. Μᾶς κήρυξε τό Εὐαγγέλιο τῆς σωτηρίας. Ὅ,τι μᾶς φανέρωσε, ὅ,τι μᾶς δίδαξε, δέν εἶναι προϊόν ἀνθρώπινης σοφίας. Δέν μᾶς τό φανέρωσε καί δέν μᾶς τό δίδαξε ὡς ἄνθρωπος ἀλλά ὡς θεάνθρωπος• ὡς ὁ Μονογενής Υἱός τοῦ Θεοῦ Πατρός. «Πάντα ἅ ἤκουσα παρά τοῦ Πατρός μου ἐγνώρισα ὑμῖν» (Ἱω. 15,15). Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος διδάσκει: «Τά ἐν τοῖς εὐαγγελίοις ἐμφερόμενα λόγια ὑψίστου Βασιλέως ὑπάρχει θεσπίσματα». Ἡ Εὐαγγελική διδαχή δέν εἶναι ἀνθρώπινη ἀνακάλυψη, ἀλλά θεία ἀποκάλυψη. Δέν εἶναι ἐφεύρημα φιλοσοφικοῦ στοχασμοῦ καί ἰδεολογικῆς ἀναζήτησης, ἀλλά φανέρωση τῆς ἀλήθειας καί τῆς δόξας τοῦ Θεοῦ «ἐν προσώπῳ Ἰησοῦ Χριστοῦ»(Β΄Κορ. 4,6). Καί καταγράφτηκαν ἀπό τούς ἱερούς συγγραφεῖς καί Ἀποστόλους ὑπό τήν ἐπιστασία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. «Ὅσα ἡ Θεία Γραφή λέγει», γράφει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Νύσσης, «τοῦ Πνεύματος φωναί εἰσί». Τά «ρήματα» αὐτά τοῦ Θεοῦ Πατέρα συνιστοῦν τό Εὐαγγέλιο Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τό Εὐαγγέλιο στό ὁποῖο πιστεύουμε. Τό Εὐαγγέλιο διά τοῦ ὁποίου σωζόμαστε. Τό Εὐαγγέλιο πού ἐξακολουθεῖ νά κηρύττει ἡ Ἐκκλησία ἐδῶ καί δύο χιλιάδες χρόνια. Καί τό κάνει ὑπακούοντας στόν ἱδρυτή καί Κύριό Της, ὁ ὁποῖος παρήγγειλε καί συνεχίζει νά μᾶς ζητᾶ: «Πορευθέντες εἰς τόν κόσμον ἅπαντα κηρύξατε τό Εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει» (Μάρκ. 16,15). Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός προσθέτει: «Καί αὐτοί ἔλαβον...». Ποιοί; Οἱ μαθητές του, δηλαδή ἀποδέχτηκαν τά «ρήματα» πού τοῦ ἔδωσε ὁ Θεός Πατέρας καί ὁ ἴδιος, ἐρχόμενος στόν κόσμο, παρέδωσε στούς μαθητές Του. Ὁ Χριστός μᾶς ἀποκάλυψε τόν αἰώνιο λόγο τοῦ Θεοῦ γιά νά τόν ἀποδεχθοῦμε καί νά τόν οἰκειωθοῦμε. Νά τόν δεχθοῦμε, ὅπως δέχεται τό ἔδαφος στά σπλάχνα του τό σπόρο πού σπέρνει ὁ γεωργός. Ὅπως δέχεται ἡ γῆ τή βροχή πού πέφτει ἀπό τόν οὐρανό.
Τό Εὐαγγέλιο τό ἀποδεχόμαστε πιστεύοντας ἀκλόνητα στήν ἀλήθεια καί τή δύναμή Του. Δέν τό ἔχουμε καταχωνιασμένο κάπου-στό εἰκονοστάσι, σέ κάποιο συρτάρι, σέ μιά γωνιά τῆς βιβλιοθήκης μας-, ἀλλά τό μελετοῦμε καθημερινά. Ὅπως ὁ Προφήτης Δαβίδ, ὁ ὁποῖος διερμηνεύοντας τήν ἀγάπη του γιά τό νόμο τοῦ Θεοῦ γράφει στούς Ψαλμούς του: «Ὁ νόμος σου μελέτη μου ἐστί» (118,174). Τό Εὐαγγέλιο εἶναι ὑπόθεση καί μήνυμα ζωῆς. Εἶναι «ρήματα ζωῆς αἰωνίου» (Ἰω. 6,8). «ὁ ἔχων τάς ἐντολάς μου καί τηρῶν αὐτάς ἐκεῖνος ἐστίν ὁ ἀγαπῶν με» (Ἰω. 14,21) θά μᾶς πεῖ ὁ Ἀρχηγός τῆς πίστεώς μας.
Ἀληθινοί ἀποδέκτες αὐτῶν «τῶν ρημάτων τοῦ Θεοῦ» εἶναι καί οἱ Ἅγιοι 318 θεοφόροι Πατέρες τῆς Α΄Οἰκουμενικῆς Συνόδου πού τιμοῦμε σήμερα. Στόχος τους: ἡ σωτηρία τοῦ ποιμνίου τους. Ἔγραψαν καί δίδασκαν γιά νά θεραπεύσουν καί νά ὁδηγήσουν τόν τραυματισμένο ἄνθρωπο στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Σκοπός τους: νά δημιουργήσουν πνευματοφόρους ἀνθρώπους καί νά τούς προστατέψουν ἀπό τίς ποικίλες αἱρέσεις.
Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς θά τούς παρομοιάσει ὡς τούς ἀσφαλεῖς Θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας, πού ἔφθασαν στή θεωρία τοῦ Ἀκτίστου Φωτός. Εἶναι οἱ Προφῆτες τῆς Καινῆς Διαθήκης, οἱ ὁποῖοι καθοδηγούμενοι ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα ἀλλοιώθηκαν ἀπό αὐτό καί ἔγιναν θεόπνευστοι.
Ὁ μεγάλος δογματολόγος, ὁ ἀείμνηστος π. Γεώργιος Ρωμανίδης, σημειώνει: Ἡ μεγάλη γιορτή τῆς Ἐκκλησίας εἶναι τό ἁγιολόγιο, ὅταν ἑορτάζουμε τήν μνήμη τῶν Ἁγίων, διότι κάθε Ἅγιος συνιστᾶ τό θρίαμβο τῆς πίστεως ἀπό τίς δυνάμεις τοῦ διαβόλου.
Βέβαια ἔχουμε καί τούς «λύκους» (Πρ. 20,29), οἱ ὁποῖοι διαστρεβλώνουν παντελῶς τά ἅγια «ρήματα» τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ἄλλοι μέν βρίσκονται ἐκτός τῆς Ἐκκλησίας, καί τήν πολεμοῦν ἀδυσώπητα, ἄλλοι δέ, καί αὐτό εἶναι τό χειρότερο, ἐντός τῶν κόλπων τῆς Ἐκκλησίας καί οἱ ὁποῖοι μέ τήν ἑτεροδιδασκαλία τους κομματιάζουν τόν ἄραφο χιτῶνα τοῦ Χριστοῦ μας.
Ἀδελφοί μου,
ὡς ὀρθόδοξοι χριστιανοί καί Ἕλληνες ἔχουμε ἕνα διπλό ζηλευτό προνόμιο: Πρῶτον, εἴμαστε μέλη τῆς Ἐκκλησίας ἐκείνης πού διαφύλαξε ἀνόθευτο τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ• καί δεύτερον, ἀνήκουμε στό Ἔθνος πού εἶχε τήν ὑψίστη τιμή νά γραφτεῖ στή γλῶσσα του τό Εὐαγγέλιο ̇ ὁλόκληρη ἡ Καινή Διαθήκη.
Εἴθε οἱ «μυστικές τοῦ Πνεύματος σάλπιγγες», οἱ «φωστῆρες τῆς ἀληθείας», οἱ «θεηγόροι ὁπλῖται παρατάξεως Κυρίου», αὐτοί «οἱ εὐκλεεῖς νυμφοστόλοι τῆς Ἐκκλησίας» κατά τόν ἱερό ὑμνογράφο, νά πρεσβεύουν ὑπέρ τῆς σωτηρίας τῶν ψυχῶν μας. Τούς εὐγνωμονοῦμε, διότι, χάρη σ’αὐτούς, παραλάβαμε ἄσπιλα καί ἀμόλυντα τά «ρήματα τῆς αἰώνιας ζωῆς». Ἀμήν!
Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου