ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 12 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ

Ἀριθμός 2
ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ
12 Ἰανουαρίου 2019
(Ματθ. δ΄ 12-17)

Μὲ τὸ σημερινὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα ἀκολουθοῦμε τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστὸ στὴν ἔναρξη τῆς ἐπίγειας κηρυκτικῆς τοῦ δράσης. Μαθαίνουμε τὰ ὀνόματα τῶν πόλεων καὶ τῶν περιοχῶν τῆς Ἰουδαίας στὶς ὁποῖες περπάτησε ὁ Χριστός: Ναζαρέτ, Καπερναούμ, Γαλιλαία, Ζαβουλῶν, Νεφθαλείμ, ὀνόματα ἄσημα, μικρὰ πολίσματα ἄσημων ἀνθρώπων, τὰ ὁποία πλέον γίνονται γνωστὰ στὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης, καθὼς φωτίστηκαν πρῶτα αὐτὰ ἀπὸ τὸ Μέγα Φῶς τῆς Θεότητας τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ: «Ὁ λαὸς ὁ καθήμενος ἐν σκότει εἶδε φῶς μέγα καὶ τοῖς καθημένοις ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου φῶς ἀνέτειλεν αὐτοῖς», σύμφωνα μὲ τὸ λόγο τοῦ Προφήτη Ἠσαΐα. Ἄνθρωποι ἁπλοί, ἀγράμματοι, ἀνίδεοι, δέχονται τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Χριστοῦ καὶ φῶς λάμπει στὶς ψυχές τους. Ἡ νύχτα τοῦ θανάτου διαλύεται καὶ ἀνατέλλει ἡ ἡμέρα τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ σύμφωνα μὲ τὸ λόγο του: «Ἐγὼ φῶς εἰς τὸν κόσμον ἐλήλυθα» καὶ «Ἐγὼ εἰμὶ τὸ φῶς τοῦ κόσμου. Ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσει ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἂλλ' ἔξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς». Τὸ φῶς αὐτὸ εἶναι ἡ ἄκτιστη θεία ἐνέργεια, τὴν ὁποία ἐγκολπώνονται ὀλίγον κὰτ΄ ὀλίγον οἱ πιστοὶ μὲ τὸν προσωπικό τους πνευματικὸ ἀγώνα, μὲ σκοπὸ νὰ τὴν αὐξήσουν καὶ νὰ τὴν μεταδώσουν σὲ ὅλον τὸν κόσμο, γενόμενοι λυχνία ἡ ὁποία «λάμπει πάσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ». Αὐτὴ ἄλλωστε εἶναι ἡ ἐντολὴ τοῦ Κυρίου μας: «Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσιν τὸν Πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς τοῦ κάθε πιστοῦ, νὰ ἀποκτήσει, νὰ αὐξήσει καὶ νὰ μεταδώσει τὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ.

Ὁ καθένας μᾶς βάζοντας ἀρχὴ σ΄ αὐτὸν τὸν καλὸ ἀγώνα γιὰ τὴν ἀπόκτηση τοῦ Φωτός, πρέπει νὰ ξεκινήσει ἀπὸ χαμηλά, μὲ πραγματικὴ ταπείνωση νὰ συνειδητοποιήσει τὸ ψυχικό του μηδέν, νὰ διατηρεῖ τὸ νοῦ του στὸν Ἅδη καὶ νὰ μὴν ἀπελπίζεται. Νὰ εἶναι πάντοτε σκυμμένος, ὅπως ὁ Τελώνης τῆς παραβολῆς, καὶ νὰ φωνάζει ἀδιαλείπτως: «Ὁ Θεός, ἰλάσθητι μοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ». Νὰ κραυγάζει ἀδιαλείπτως: «Κύριε, φώτισόν μου τὸ σκότος». Αὐτὴ ἡ μετάνοια, αὐτὸ τὸ ἄδειασμα ἀπὸ κάθε ὑπερηφάνεια καὶ ἀπὸ κάθε κοσμικὴ γοητεία, καθαρίζει τὴ ψυχή, διώχνει τὰ χρόνια πάθη καὶ τὰ δαιμόνια τῆς πολύμορφης πονηρίας καὶ ἀνοίγει σταδιακὰ τὴν πόρτα τῆς ψυχῆς, γιὰ νὰ μπεῖ ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος πάντοτε στέκεται ἔξω ἀπὸ αὐτὴν καὶ κρούει περιμένοντας νὰ τοῦ ἀνοίξουμε. Μὲ τὴ καθημερινὴ πνευματικὴ ζωή, μὲ τὴ προσευχή, τὴ νηστεία, τὴ μετοχὴ στὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας, μὲ τὴ φιλανθρωπία καὶ τὴν κάθε εἴδους ἀγαθοεργία, ἐπέρχεται ἡ κάθαρση τῆς ψυχῆς, λαμπρύνεται ὁ ἐσωτερικὸς νυμφώνας καὶ ἐγκαθίσταται ἡ εἰρήνη καὶ ἡ ἀνάπαυση τοῦ Χριστοῦ. Ὁ μεταμορφωμένος ἐν Χριστῷ ἄνθρωπος φωτίζεται καὶ φωτίζει, ἀναπαύεται καὶ ἀναπαύει χιλιάδες ψυχὲς ποὺ τὸν πλησιάζουν.

Ὁ φωτισμὸς τῆς ψυχῆς εἶναι τέχνη τεχνῶν καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν. Εἶναι τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ ἰσόβιου πολέμου πρὸς τὰ πνεύματα τῆς πονηρίας, πρὸς τὸν ἄρχοντα τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, εἶναι τὸ τέρμα τοῦ ἐπίπονου, ἀνηφορικοῦ καὶ κακοτράχαλου δρόμου πρὸς τὴ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. «Δὸς αἷμα καὶ λάβε Πνεῦμα», ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι ἀσκητές. Πολλοὶ φοβοῦνται τὸ αἷμα, τὸν αἱματηρὸ ἀγώνα, καὶ τελματώνουν στὴν ἁμαρτωλὴ καὶ σκοτεινὴ συνήθειά τους. Ἔτσι περνάει ὁ καιρὸς μέσα στὴ ραθυμία καὶ δὲν γίνεται καμμία προκοπή. Ἀξίζει νὰ βάλουμε ἀρχὴ σ΄ αὐτὸν τὸν ὡραῖο ἀγώνα, ἐδῶ καὶ τώρα, σήμερα, αὐτὴ τὴ στιγμή!     Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου