Σάββατο 24 Μαρτίου 2018

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ 2018


Άριθμός 12
Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
(Λουκ. α' 24-38)
25 Μαρτίου 2018
Ἡ 25η Μαρτίου, ἀγαπητοί μου, ἔχει διπλῆ σημασία, γιὰ ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες. Εἶναι θρησκευτικὴ καὶ ἐθνικὴ ἑορτή. Εἶναι θρησκευτικὴ, γιατί ἑορτάζουμε τὸν Εὐαγγελισμὸ τῆς Θεοτόκου καὶ ἐθνικὴ, γιατί ἡ ἡμέρα αὐτὴ σηματοδοτεῖ τὴν ἔναρξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης, ἐνάντια στὴν Ὀθωμανικὴ κυριαρχία τοῦ 1821. Ἔχουμε διπλῆ χαρά. Ἑορτάζει ἡ Παναγία μας, ἑορτάζει καὶ ἡ Πατρίδα μας. Εἴμαστε, ἰδιαίτερα, εὐλογημένοι ἀπὸ τὸν Θεό, ποὺ κατοικοῦμε σὲ αὐτὸν τὸν εὐλογημένο τόπο, ποὺ εἶναι γεμᾶτος ἀπὸ Ἁγίους της Ἐκκλησίας μας καὶ ἥρωες, ποὺ ἔπεσαν, γιὰ τὴν Πατρίδα μας. Αὐτὸν, τὸν εὐλογημένο τόπο, προσπαθοῦν μερικοὶ νὰ τὸν ὑποδουλώσουν, γιὰ μία ἀκόμη φορά. Δὲν θὰ τὰ καταφέρουν ὅμως, γιατί μᾶς προστατεύει ὁ Θεός. Μᾶς προστατεύουν ἡ Παναγία καὶ ὅλοι οἱ Ἅγιοι.
Ὁ Εὐαγγελισμὸς τῆς Θεοτόκου εἶναι ἡ ἀρχὴ ὅλων τῶν Δεσποτικῶν ἑορτῶν. Τὸ περιεχόμενο τῆς ἑορτῆς ἀναφέρεται στὸ γεγονὸς, κατὰ τὸ ὁποῖο, ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριήλ, ἐπισκέφθηκε, μὲ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, τὴν Παναγία καὶ τὴν πληροφόρησε, ὅτι ἔφθασε ὁ καιρὸς τῆς σαρκώσεως τοῦ Λόγου τοῦ Θεοῦ καὶ, ὅτι αὐτὴ, θὰ γίνει ἡ μητέρα Του. Ἡ Παναγία εἶχε προετοιμασθεῖ, γιὰ τὴν μεγάλη αὐτὴ στιγμή. Ἡ Παναγία εἶχε φθάσει στὴν θέωση καὶ πρὶν ἀκόμη δεχθεῖ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ. Μετὰ τὴν χαρμόσυνη εἴδηση τοῦ Ἀρχαγγέλου, ἡ Παναγία κυοφορεῖ, πλέον, θαυματουργικὰ, τὸν Υἱὸ καὶ Λόγο τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, τὸν Χριστό. Ἡ ἀνθρώπινη φύση ἑνώθηκε μὲ τὴν θεία φύση, ἀτρέπτως, ἀσυγχύτως, ἀδιαιρέτως καί ἀχωρίστως, ἀμέσως ἀπὸ τὴν στιγμὴ τῆς συλλήψεως. Τὸ μεγάλο Ἱστορικὸ γεγονὸς ἔχει πλέον συντελεσθεῖ.
Ἔτσι, κατὰ τὴν 25η Μαρτίου, ἑορτάζουμε καὶ τὴν ἔναρξη τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821. Κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ, τιμᾶμε τοὺς ἥρωες τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821. Τιμᾶμε, τοὺς ἥρωες ἐκείνους, ποὺ ἔδωσαν τὴ ζωή τους, ὥστε ἡ Πατρίδα μας νὰ εἶναι ἐλεύθερη. Δὲν ἔδωσαν τὸ αἷμα τους, γιὰ νὰ ἔρχωνται κάποιοι « ἔξυπνοι » καὶ νὰ τὴν ξεπουλᾶνε. Σὰν Ἕλληνες, ὀφείλουμε νὰ τοὺς φέρνουμε στὴν μνήμη μας, γιατί χωρὶς τοὺς ἀγωνιστὲς τοῦ 1821, σήμερα, θὰ ἤμασταν ἀκόμη ὑποταγμένοι στὸν τουρκικὸ ζυγό. Οἱ θαρραλέοι αὐτοὶ ἄνθρωποι, δὲν ὑπολόγισαν τὴν προσωπική τους ζωή, γιὰ τὸ συμφέρον τῆς Πατρίδας μας. Παραμέρισαν τὰ πάντα, προκειμένου ἡ Ἑλλάδα νὰ ἀναπνεύσει ὀξυγόνο ἐλευθερίας. Αὐτοὺς, τοὺς ἀνθρώπους, λοιπὸν, πρέπει νὰ τοὺς τιμᾶμε καὶ νὰ προσπαθοῦμε νὰ τοὺς μιμούμαστε.
Στὶς 25 Μαρτίου, λοιπόν, τοῦ 1821, στὴν Ἱερὰ Μονὴ τῆς Μεγίστης Λαύρας, στὰ Καλάβρυτα, ὁ Ἐπίσκοπος Παλαιῶν Πατρὼν Γερμανός, σήκωσε τὸ λάβαρο τῆς Ἐπανάστασης. Τότε, ἄρχισε, ἐπίσημα ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση, ποὺ ὁδήγησε μετὰ ἀπὸ πολλοὺς ἀγῶνες καὶ θυσίες, στὴν ἐλευθέρωση καὶ στὴν ἀναγνώριση τοῦ Ἑλληνικοῦ κράτους, τὸ 1830, μὲ τὴν συνθήκη τοῦ Λονδίνου. Συνθήκη, ποὺ ὑπέγραψαν, στὶς 22 Ἰανουαρίου τοῦ 1830 ἡ Ἀγγλία, ἡ Γαλλία καὶ ἡ Ρωσία. Δύο χρόνια μετά, στὶς 14 Αὐγούστου τοῦ 1832, ὁρίσθηκαν καὶ τὰ σύνορα τῆς Ἑλλάδας. Τὸν Δεκέμβριο τοῦ ἔτους αὐτοῦ, ἀποδέχθηκε ἡ Ὀθωμανικὴ Αὐτοκρατορία τὴν ἀπόφαση αὐτὴ καὶ ἀπὸ τότε ξεκινᾶ ἡ πορεία τοῦ Νέου Ἑλληνικοῦ κράτους. Συνεχίζεται ἡ πορεία τοῦ ἔνδοξου αὐτοῦ λαοῦ, ποὺ ἄφησε ἔκπληκτη ὁλόκληρη τὴν ἀνθρωπότητα μὲ τὰ κατορθώματά του.
Ὁ ἑορτασμὸς τῆς 25ης Μαρτίου, ὡς ἐθνικῆς ἑορτῆς, καθιερώθηκε στὶς 18 Μαρτίου τοῦ 1838. Τὴν ἴδια χρονιὰ ἔγινε καὶ ὁ πρῶτος ἐπίσημος ἑορτασμός. Τελέσθηκε δοξολογία στὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Ἁγίας Εἰρήνης, στὴν ὁδὸ Αἰόλου, στὴν Ἀθήνα. Πλῆθος κόσμου εἶχε μαζευθεῖ καὶ, ἀνάμεσά τους, ἦταν καὶ οἱ ἀγωνιστὲς τῆς Ἐπανάστασης, οἱ ὁποῖοι ἀποθεώθηκαν. Μετὰ τὴν δοξολογία στήθηκε γλέντι, στὴν πλατεῖα Κλαυθμῶνος. Στὸν Λυκαβηττὸ στήθηκε ἕνας φλεγόμενος σταυρός, ποὺ ἔφερε τὴν φράση « Ἐν τούτω νίκα ». Ἀπὸ τότε, ἡ 25η Μαρτίου, ἑορτάζεται κάθε χρόνο, σὰν ἡμέρα τιμῆς στοὺς ἥρωες τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821. Καὶ εἶναι εὐλογημένη ἡ συγκυρία, ποὺ συνέπεσε μὲ τὴν ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ. Γιατί, ἀπὸ τὴν μία ἔχουμε τὴν ἀπελευθέρωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, μὲ τὸν ἐρχομὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη, τὴν ἀπελευθέρωσή μας ἀπὸ τοὺς Τούρκους.
Ἀγαπητοί μου,
Εἶναι καθῆκον μας νὰ τιμᾶμε, μὲ ἑορταστικὲς ἐκδηλώσεις, μὲ δοξολογίες, μὲ παρελάσεις, μὲ τὸν σημαιοστολισμὸ καὶ μὲ ὁποιοδήποτε μέσο, τοὺς ἀγωνιστὲς τοῦ 1821. Χωρὶς αὐτοὺς, θὰ ἤμασταν, σήμερα, ὑποταγμένοι ἀκόμη στοὺς Τούρκους.
Θὰ κλείσουμε, τὸ κήρυγμα μας, μὲ ἕνα λόγο τοῦ στρατηγοῦ Μακρυγιάννη, τοῦ μεγάλου αὐτοῦ Ἕλληνα, πρὸς ὅσους πολεμοῦν τὴν Ἑλλάδα καὶ, ἰδιαίτερα, στοὺς Ἕλληνες πολιτικοὺς, ποὺ ἔχουν προσκυνήσει στὰ ξένα συμφέροντα.
«Κι’ ἂν εἴμαστε ὀλίγοι εἰς τὸ πλῆθος τοῦ Μπραΐμη, παρηγοριόμαστε μ’ ἕναν τρόπο, ὅτι ἡ τύχη μας ἔχει τοὺς Ἕλληνες πάντοτε ὀλίγους. Ὅτι ἀρχὴ καὶ τέλος, παλαιόθεν, καὶ ὡς τώρα, ὅλα τὰ θερία πολεμοῦν νὰ μᾶς φᾶνε καὶ δὲν μποροῦνε· τρῶνε ἀπό μᾶς καὶ μένει καὶ μαγιὰ» (Ἀπομνημονεύματα Μακρυγιάννη, σελίδες 254 - 255).
Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα.
 Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου