ΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ  26 ΜΑΡΤΙΟΥ 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ  19  ΜΑΡΤΙΟΥ 2017

              ΕΝΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ           

ΕΙΣ ΤΟ ΜΕΣΟ

 ΤΗΣ  ΜΕΓΑΛΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

Σήμερα   Κυριακή 19 Μαρτίου, είναι τρίτη Κυριακή των Νηστειών. Ονομάζεται Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως και εορτάζεται κάθε χρόνο 28 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα.

Η άσκηση των αρετών δεν είναι εύκολη υπόθεση. Πέρα από την προσωπική ισχυρή θέληση, είναι απαραίτητη και η αγιαστική δύναμη της Εκκλησίας μας. Έτσι οι άγιοι Πατέρες όρισαν, καταμεσής της Αγίας Τεσσαρακοστής να προσκυνείται ο Τίμιος Σταυρός του Κυρίου, για να λαμβάνουμε οι πιστοί από αυτόν χάρη και δύναμη για να συνεχίσουμε με σθένος τον πνευματικό μας αγώνα.

Ο Σταυρός του Χριστού είναι το καύχημα της Εκκλησίας μας και το αήττητο όπλο κατά των δυνάμεων του κακού. Πάνω σε αυτόν συντρίφτηκε το κράτος του διαβόλου και εκμηδενίστηκε η δύναμή του. Από αυτόν πήγασε η απολύτρωση και η αθανασία στο ανθρώπινο γένος. Η Εκκλησία μας ψάλλει θριαμβευτικά:

 «Κύριε όπλον κατά του διαβόλου τον Σταυρόν Σου ημίν δέδωκας , φρίττει γαρ και τρέμει, μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν » και «Νυν εμφανιζόμενος ο Σταυρός, δύναμιν παρέχη εν τω μέσω των νηστειών, τοις το θείον σκάμμα, ανύουσι προθύμως ΄ αυτόν μετ ' ευλαβείας , κατασπαζόμεθα ».

Η τρίτη Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται «Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως».

     Με  λαμπρότητα και  συγκίνηση εορτάσαμε και φέτος με την δύναμη του Θεού, στην Παναγία τη Λατομίτισσα, την μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης.  Οι πιστοί με κατάνυξη  προσκύνησαν τον Τίμιον και Ζωηφόρον Σταυρόν  του Κυρίου μας.

 Ο εφημέριος  του Ιερού μας Ναού π. Βασίλειος Ν. Φιλιππάκης, με ευλάβεια και συγκίνηση    περιέφερε τον Τίμιο Σταυρό  με μια σεμνή πομπή  στο κέντρο του ναού   καθώς και μέρος του Τιμίου Ξύλου,  ψέλνοντας με συγκίνηση  το Απολυτίκιο « Σώσον Κύριε τον λαό σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου…..»   θυμιάζοντας    πέριξ του τετραποδίου  σταυροειδώς τον ευπρεπισμένο με ωραιότατα  λουλούδια και δεντρολίβανα  Τίμιον Σταυρό και το Τίμιο Ξύλο και  τέλος   αφού προσκύνησε  έψαλλε  με κατάνυξη «Τον  Σταυρόν  σου  προσκυνούμεν  Δέσποτα και την Αγίαν σου Ανάστασιν δοξάζομεν». 

Η σημερινή ημέρα, μας υπενθυμίζει  το σκοπό της βαθύτερης και εντατικότερης εκκλησιαστικής ζωής κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής. Η Μεγάλη Τεσσαρακοστή αποτελεί μία προετοιμασία για τη Μεγάλη Εβδομάδα, τότε που η Εκκλησία θα ανακαλέσει στη μνήμη της τον πόνο, τη σταύρωση και το θάνατο του Ιησού Χριστού πάνω στο σταυρό.

Πλήθος ενοριτών και όχι μόνο εκκλησιάσθηκε  και προσκύνησε  τον Σταυρό, όπου θα παραμείνει  καθ΄όλη την  εβδομάδα  και  στο τέλος  κάθε ακολουθίας  γίνεται η προσκύνηση.

Η χορωδία των Ιεροψαλτών  έψαλλε  με βυζαντινούς ύμνους   τα ιδιόμελα τροπάρια «Δεύτε πιστοί το ζωοποιόν Ξύλο προσκυνήσωμεν…»,  «Σήμερον ο Δεσπότης της Κτίσεως….»,  «Σήμερον ο απρόσιτος τη ουσία….», και το «Σήμερον το προφητικόν πεπλήρωται λόγιον…..», ενώ ο ιερέας  διένειμε στο εκκλησίασμα το δεντρολίβανο διακοσμημένο με μώβ βιόλα.

Ο Σταυρός του Χριστού, εκτός από θείο σύμβολο της Εκκλησίας μας, έχει και ηθική σημασία για τον κάθε πιστό. Όπως ο Κύριος έφερε το δικό Του Σταυρό στο Γολγοθά, φορτωμένος τις ανομίες ολοκλήρου του ανθρωπίνου γένους, έτσι και ο πιστός του Χριστού, φέρει αυτός τον προσωπικό του σταυρό, τον αγώνα για σωτηρία και τελείωση. Ο δρόμος για τη σωτηρία είναι πραγματικός Γολγοθάς και απαιτεί αυταπάρνηση σε όσους τον ανεβαίνουν. Το βεβαίωσε ο Κύριος: « όστις θέλει οπίσω μου ελθείν , απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι » (Μαρκ.8,34). Η αγία περίοδος του Τριωδίου είναι κατ' εξοχήν σταυρική πορεία και νοητή σταύρωση των παθών μας.

Γι' αυτό η αγία μας Εκκλησία αφιέρωσε την Κυριακή αυτή στην προσκύνηση του Τιμίου Σταυρού. Οι πιστοί αντλώντας χάρη από αυτόν, δυναμωμένοι πια και ανανεωμένοι, αντιπαρερχόμαστε τα εμπόδια που στήνει ο πονηρός και βαδίζουμε την ουρανοδρόμο ατραπό με οδηγό τη χαρά και τη λαχτάρα να συναντήσουμε τον αναστάντα Κύριό μας Ιησού Χριστό την αγία και λαμπροφόρο η ημέρα της εγέρσεώς Του.

Κλείνοντας μας υπενθύμισε ο εφημέριος ότι την Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017 στον Αγ. Φανούριο θα τελέσει το Ιερό Μυστήριο του Ιερού Ευχελαίου  και ώρα 6.00.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο εφημέριος τόνισε σε όλο το εκκλησίασμα να αναρτήσομε όλοι στα σπίτια μας την ελληνική σημαία και οι γυναίκες επί το πλείστον να φοράμε τον σταυρό  για να μας φυλάει και να μας προστατεύει.

Και του χρόνου με υγεία.

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 19 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ

Ἀριθμός 12

Κυριακή 19 Μαρτίου 2017

Γ΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

( Ἑβρ. δ΄14-ε΄ 6 )

Κυριακή τῆς Σταυροπροσκυνήσεως ἡ σημερινή ἡμέρα, ἀδελφοί μου. Ποῦ ὀφείλει τήν ὀνομασία της; Μᾶς τό λέγει ἡ ἴδια ἡ λέξις. Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία προβάλλει τόν Τίμιον καί Ζωοποιόν Σταυρόν τοῦ Κυρίου καί μᾶς καλεῖ νά τόν προσκυνήσωμε.  Ἆράγε, γιατί ἔχει ἐπιλέξει τήν σημερινή ἡμέρα; Διότι ἡ σημερινή ἡμέρα εἶναι τό μέσον τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Μᾶς προβάλλει, λοιπόν, πρός προσκύνησιν τόν Τίμιον Σταυρόν, ὥστε νά ἀντλήσωμεν ἀπό αὐτόν δύναμιν καί νά συνεχίσωμεν τόν πνευματικόν ἀγῶνα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς μέ νηστεία, προσευχή, μετάνοια κ.λπ καί νά φθάσωμεν «ἀκατακρίτως προσκυνῆσαι καί τήν Ἁγίαν Ἀνάστασιν».

Τό σημερινό Ἀποστολικό ἀνάγνωσμα ἔχει ληφθῆ ἀπό τήν πρός Ἑβραίους ἐπιστολήν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Καί μάλιστα, θά πρέπει νά γνωρίζωμεν ὅτι, ὄχι μόνον τό σημερινό ἀλλά, καί τά πέντε Ἀποστολικά ἀναγνώσματα τῶν πέντε Κυριακῶν τῶν Νηστειῶν εἶναι τμήματα τῆς πρός Ἑβραίους ἐπιστολῆς. Ἆράγε γιατί; Ποιός νά εἶναι ὁ λόγος αὐτῆς τῆς ἐπιλογῆς; Ὁ ἰδιαίτερος χαρακτήρας τοῦ περιεχομένου αὐτῆς τῆς ἐπιστολῆς. Αὐτή ἡ ἐπιστολή ἐγράφη γιά νά τονίσῃ τήν ἀξίαν τοῦ Χριστιανισμοῦ καί τήν ὑπεροχήν τῆς Καινῆς, τῆς Νέας Διαθήκης ἔναντι τῆς Παλαιᾶς. Στήν Παλαιά Διαθήκη ἔχομε θυσίες ζώων γιά τήν συγχώρησιν τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ. Ἐνῶ στήν Καινήν Διαθήκην ἔχομε τήν Σταυρική θυσία τοῦ Ἰδίου τοῦ Χριστοῦ, θυσία ὑπερτάτη καί μοναδική γιά νά ἀπολυτρώσῃ τό ἀνθρώπινο γένος. Καί ἡ Ἐκκλησία μας ψάλλει: «Ἐξηγόρασας ἡμᾶς ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου τῷ Τιμίῳ σου Αἵματι…». Ἀνέβηκε στόν Σταυρόν, καί, ἔκτοτε, καθένας ὁ ὁποῖος προσέρχεται «μετά παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος», λαμβάνει «ἔλεον καί χάριν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν», ὅπως ἀκούσαμε σήμερα. Ποιός εἶναι ὁ θρόνος τῆς χάριτος;

Θρόνος, ὅπως ὅλοι γνωρίζομε, εἶναι ἡ ἐπίσημη ἕδρα, ὅπου κάθεται καί ἐκτελεῖ τά καθήκοντά του ἕνας ἄρχοντας. Ἰδιαιτέρως, θρόνος λέγεται ἡ ἐπίσημη καρέκλα ὅπου κάθεται ὁ βασιληᾶς, ὁ αὐτοκράτορας, ὁ ἀνώτατος ἄρχοντας. Ἡ Ἱστορία μᾶς λέγει ὅτι σ’αὐτούς τούς βασιλικούς θρόνους ἔχουν καθίσει καί βασιλεῖς, αὐτοκράτορες, ἄρχοντες σκληροί, οἱ ὁποῖοι ἐπολέμησαν, ἐδίωξαν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Καί δέν ἔχομε παρά νά θυμηθοῦμε τούς εἰδωλολάτρας αὐτοκράτορας Δέκιον, Διοκλητιανόν, Μαξιμιανόν κ. ἄ. Ἀλλά καί στά νεώτερα χρόνια ἐδιώχθη καί διώκεται ἡ Ἐκκλησία. Ἄς θυμηθοῦμε τόν διωγμόν τῆς Πίστεώς μας γιά 70 ὁλόκληρα χρόνια στήν πρώην Σοβιετικήν Ἕνωσιν. Ποῦ εἶναι, λοιπόν, ὅλοι αὐτοί οἱ ἄρχοντες; «Ὡς ἐκλείπει καπνός ἐκλειπέτωσαν».Ἔσβησαν. Ναί, ὅπως ψάλλει ἡ Ἐκκλησία μας, ὁ Θεός «καθεῖλε δυνάστας ἀπό θρόνων καί ὕψωσε ταπεινούς». Οἱ θρόνοι αὐτῶν τῶν ἀρχόντων γκρεμίσθηκαν καί οἱ ἄρχοντες τους, οἱ ὁποῖοι ἐκαυχῶντο γιά τήν δύναμίν τους, ἔγιναν στάχτη καί ἐξαφανίσθηκαν. Παρέμεινε καί παραμένει ὁ θρόνος τῆς χάριτος. Ποιός εἶναι αὐτός; Εἶναι ὁ θρόνος τοῦ Χριστοῦ, τόν ὁποῖον καμμία δύναμις δέν μπορεῖ νά γκρεμίσῃ. Θρόνος τῆς χάριτος εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἡ ὁποία εἶναι ἡ Κιβωτός τῆς σωτηρίας. Ἐκτός Ἐκκλησίας δέν ὑπάρχει σωτηρία. Θρόνος τῆς χάριτος εἶναι τά Ἱερά Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, μέσω τῶν ὁποίων ὁ πιστός λαμβάνει τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ. Θρόνος τῆς χάριτος εἶναι τό Ἱ. Μυστήριον τῆς Μετανοίας ἤ Ἐξομολογήσεως, ὅπου ὁ εἰλικρινῶς μετανοῶν καί προσερχόμενος λαμβάνει τήν ἄφεσιν καί συγχώρησιν τῶν ἁμαρτιῶν του, ὅπως ὁ τελώνης, ἡ πόρνη γυναίκα, ὁ ἄσωτος υἱός, ὁ ληστής ἐπί τοῦ σταυροῦ, ὁ πάλαι ποτέ διώκτης τοῦ Χριστοῦ Σαούλ καί ἀργότερα Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν Παῦλος καί πόσοι ἄλλοι.  Θρόνος τῆς χάριτος εἶναι ἡ Ἁγία Τράπεζα, ὅπου ἐπ’αὐτῆς τελεσιουργεῖται ἡ ἀναίμακτος θυσία, ἡ Θεία Λειτουργία, γιά νά μεταλάβῃ, ἐν συνεχείᾳ, ὁ πιστός « σῶμα καί αἷμα Χριστοῦ» καί νά γίνῃ Χριστοφόρος καί θεοφόρος.

Ἀδελφοί μου! Νά προσέξωμε μίαν λεπτομέρειαν: Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος μᾶς προτρέπει, λέγοντας «προσερχώμεθα μετά παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καί χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν». Ὄχι νά προσέλθωμε μία φορά, ἀλλά νά προσερχώμεθα συνεχῶς καί νά ζητοῦμε τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ. Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει τίς πύλες της ἀνοικτές. Ὁ Χριστός μᾶς περιμένει. Ἄς Τόν πλησιάσωμε. Παρέχει πλουσίως τήν Χάριν καί τό Ἔλεός Του. Ἄς Τόν πλησιάσωμεν. ΑΜΗΝ!   Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

ΤΟ ΘΕΙΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 12 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ἀριθμός 11

Κυριακή 12 Μαρτίου 2017

Β΄ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ

Ἡ σημερινή Κυριακή, ἀδελφοί μου, Β΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν, εἶναι ἀφιερωμένη στόν Ἅγιον Γρηγόριον τόν  Παλαμᾶν, Ἀρχιεπίσκοπον τῆς Θεσσαλονίκης. Ἄς ἀφιερώσωμεν, λοιπόν, τόν λόγον μας σ’αὐτόν τόν Ἅγιον τῆς Ἐκκλησίας μας, ἄς δοῦμε ποιός ἦτο ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καί τί μᾶς διδάσκει σήμερα.

Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς γεννήθηκε τό 1296 μ.Χ. στήν Κωνσταντινούπολιν ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς, τόν Κωνσταντῖνον καί τήν Καλλονήν. Ὡς εὐσεβεῖς γονεῖς, ἀνέθρεψαν τά παιδιά τους, τρία ἀγόρια καί δύο κορίτσια τούς εἶχε χαρίσει ὁ Θεός, «ἐν παιδείᾳ καί νουθεσίᾳ Κυρίου». Δηλαδή ἔσπειραν στίς ψυχές τῶν παιδιῶν τους τήν ἀγάπη πρός τόν Χριστόν καί τήν Ἐκκλησίαν Του. Ὁ Γρηγόριος, ὁ ὁποῖος ἦτο καί τό μεγαλύτερο παιδί τῆς οἰκογενείας, εἶχε ἔφεσι πρός τά γράμματα. Ἐσπούδασε κυρίως τήν φιλοσοφίαν τοῦ Πλάτωνος καί τοῦ Ἀριστοτέλους. Ὅμως, ὅσον ἐμελετοῦσε, τόσον ἔνιωθε μέσα του νά μεγαλώνῃ κάποιο κενό. Δέν ἔνιωθε ἱκανοποιημένος, δέν ἔνιωθε εὐχαριστημένος. Αὐτό τό κενό τό ἔνιωσε πολύ πιό ἔντονα ὅταν ἔχασε τόν πατέρα του. Ὀρφανός ἀπό πατέρα, καί σέ ἡλικία 20 ἐτῶν, παίρνει τήν ἀπόφασι νά φύγῃ μέσα ἀπό τόν κόσμον, νά ἐγκαταλείψῃ τά ἐγκόσμια καί νά ἐγκλεισθῇ σέ κάποιο μοναστήρι. Ὅμως ἔχει ἐπωμισθῆ τό βάρος ὅλης τῆς οἰκογενείας. Τόν ἀπασχολεῖ τί θά γίνῃ ἡ μητέρα του καί τά ἀδέλφια του. Προτείνει, ἐάν θέλουν νά τόν ἀκολουθήσουν. Ἔτσι καί γίνεται. Ἡ μητέρα του μαζί μέ τίς ἀδελφές του μπαίνουν σέ κάποιο μοναστήρι τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ὁ ἴδιος ὁ Γρηγόριος μέ τά δύο ἀδέλφια του, τόν Μακάριον καί τόν Θεοδόσιον, πηγαίνουν στόν Ἅγιον Ὄρος καί μονάζουν ἀρχικῶς στήν Ἱεράν Μονήν Βατοπεδίου καί ἀργότερα στήν Ἱεράν Μονήν Μεγίστης Λαύρας. Ἐκεῖ ἐπιδίδεται στήν προσευχήν καί τήν μελέτην βιβλίων, κυρίως θεολογικοῦ περιεχομένου, ἕως ὅτου τό μοναστήρι δέχεται κάποιες ἐπιδρομές τῶν Τούρκων, ὁπότε φεύγει καί ἔρχεται στήν Θεσσαλονίκην, ὅπου  χειροτονεῖται Ἱερεύς. Ἐπιστρέφει ἀργότερα στό Ἅγιον Ὄρος καί ἀναπτύσσει μεγάλην ἀντιαιρετικήν δρᾶσιν κατά τῶν αἱρετικῶν τῆς ἐποχῆς του Ἀκινδύνου καί Βαρλαάμ. Κατόπιν, μετά ἀπό ἀπαίτησιν τοῦ πιστοῦ λαοῦ, ἀνέρχεται στόν Ἀρχιεπισκοπικόν θρόνον τῆς Θεσσαλονίκης καί ποιμαίνει τόν λαόν τοῦ Θεοῦ ἕως τό 1360, ὁπότε, σέ ἡλικία 64 ἐτῶν, τόν καλεῖ ὁ Θεός, ἐγκαταλείπει ὁριστικά τά ἐγκόσμια καί ὁδεύει πρός τήν θριαμβεύουσαν, τήν ἐν οὐρανοῖς Ἐκκλησίαν.

Ἡ μνήμη του εἶναι στίς 14 Νοεμβρίου, πού εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς κοιμήσεώς του. Ὅμως, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ὥρισε νά ἑορτάζεται καί σήμερα, Β΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν. Γιατί; Διότι, ἡ σημερινή Κυριακή ἔρχεται ὡς συνέχεια τῆς προηγουμένης, δηλαδή τῆς Α΄ Κυριακῆς τῶν Νηστειῶν, κατά τήν ὁποίαν ἑορτάσαμε τόν θρίαμβον, τήν νίκην τῆς Ὀρθοδοξίας μας κατά τῶν διαφόρων ἐπωνύμων καί ἀνωνύμων ἐχθρῶν της. Σήμερα, λοιπόν, παρουσιάζει ἕναν ἀπό τούς κατ’ἐξοχήν ὑπερμάχους καί ἀγωνιστάς τῆς Ὀρθοδοξίας, τόν Ἅγιον Γρηγόριον τόν Παλαμᾶν.

Μέσα στό πλῆθος τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας κατέχει ἰδιαιτέρα θέσι, διακρινόμενος πρῶτον γιά τήν ἁγιότητα τοῦ βίου του καί δεύτερον γιά τό ὀρθόδοξο φρόνημά του καί τούς ἀγῶνας του κατά τῶν αἱρετικῶν. Μᾶς ἄφησε πλούσιο συγγραφικό ἔργο. Σπουδαῖο ἔργο του « οἱ Τριάδες», διδασκαλία περί προσευχῆς καί ἐκκλησιασμοῦ. Τονίζει τήν ἀξίαν καί τήν σημασίαν τῆς  προσευχῆς καί τῆς συμμετοχῆς τοῦ χριστιανοῦ στήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς. Πράγματι, ὁ ἐκκλησιαζόμενος ἐπικοινωνεῖ, συνομιλεῖ διά τῆς προσευχῆς μέ τόν Θεόν, ἐνδυναμώνεται καί ἐνισχύεται ψυχικῶς καί, φεύγοντας ἀπό τόν Ἱερόν Ναόν, παίρνει ὡς ἀμοιβή καί δῶρον τήν γαλήνην καί ἠρεμίαν τῆς ψυχῆς του.

Αὐτό ἄς κρατήσωμεν, σήμερα, ἀδελφοί μου, τιμῶντες τήν μνήμην τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ. «Ἐν ἐκκλησίαις» ἄς εὐλογοῦμεν τόν Θεόν καί στήν ἐκκλησίαν, στόν Ἱερόν Ναόν, τουλάχιστον κάθε Κυριακήν, ἄς ὁδηγοῦμε καί τά παιδιά μας, δίνοντας ζωντανό παράδειγμα τόν ἑαυτόν μας. Ἀλήθεια, πόσο ὡραία εἰκόνα, νά βλέπῃς τούς γονεῖς καί τά παιδιά μαζί νά μπαίνουν μέσα στόν Ἱερόν Ναόν!!! Ἐμπρός, λοιπόν, κάθε Κυριακή, μαζί μέ τά παιδιά μας στό σπίτι τοῦ Θεοῦ, στήν ἐκκλησία, ἀπ’ὅπου παίρνομε πλουσίαν τήν Εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ καί ἡ ὁποία μᾶς συνοδεύῃ καθ’ὅλην τήν διάρκειαν τῆς ἑβδομάδος καί σέ κάθε μας βῆμα.  ΓΕΝΟΙΤΟ!  Πηγή: Ιερά Μητρόπολη Χίου

5  MAΡTIOY 2017

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ 

KAI TO

 ΠΑΝΕΝΟΡΙΑΚΟ ΜΝΗMΟΣΥΝΟ

"Τὴν ἄχραντον Εἰκόνα σου προσκυνοῦμεν Ἀγαθέ,

 αἰτούμενοι συγχώρησιν τῶν πταισμάτων ἡμῶν,

  Χριστὲ ὁ Θεός· βουλήσει γὰρ ηὐδόκησας σαρκὶ ἀνελθεῖν ἐν τῷ Σταυρῷ,

 ἵνα ῥύσῃ οὓς ἔπλασας ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ·

 ὅθεν εὐχαρίστως βοῶμέν σοι· Χαρᾶς ἐπλήρωσας τὰ πάντα, 

ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, παραγενόμενος εἰς τὸ σῶσαι τὸν Κόσμον."

     Η αγία αυτή ημέρα είναι ξεχωριστή, διότι παρά το κατανυκτικό κλίμα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, εορτάζει λαμπρά η Ορθοδοξία μας, η αληθινή Εκκλησία του Χριστού. Ποιούμε ανάμνηση του κορυφαίου γεγονότος της εκκλησιαστικής μας ιστορίας, της αναστηλώσεως των ιερών εικόνων, το οποίο επισυνέβη το 843 μ.Χ. στο Βυζάντιο, χάρις στην αποφασιστική συμβολή της βασιλίσσης και μετέπειτα αγίας Θεοδώρας, συζύγου του αυτοκράτορα Θεοφίλου (840 - 843 μ.Χ.).

Οι Πατέρες όρισαν να εορτάζεται ο θρίαμβος του ορθοδόξου δόγματος την πρώτη Κυριακή των Νηστειών για να δείξει στους πιστούς πως ο πνευματικός μας αγώνας θα πρέπει να συνδυάζεται με την ορθή πίστη για να είναι πραγματικά αποτελεσματικός. Νηστεία και ασκητική ζωή έχουν και άλλες αιρέσεις ή θρησκείες, και μάλιστα με πολύ αυστηρότερους κανόνες άσκησης. Όμως αυτό δε σημαίνει ότι μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να σωθούν και να ενωθούν με το Θεό. Η σωτηρία είναι συνώνυμη με την αλήθεια, αντίθετα η πλάνη και το ψεύδος οδηγούν σε αδιέξοδα και εν τέλει στην απώλεια.

    Στην  ενορία  μας  έχει καθιερωθεί  εδώ και πολλά χρόνια την Κυριακή της Ορθοδοξίας,  να τελείται μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών  των διατελεσάντων Εφημερίων, Επιτρόπων, Ιεροψαλτών, Νεωκόρων, Κτητόρων, μεγάλων Ευεργετών, και Δωρητών και πάντων των διακονησάντων  του ως άνω Ιερού Ναού και των Ναϊδρίων  αυτού.

     Οι χοροί των ιεροψαλτών  με την καθοδήγηση του  χοράρχη κ. Θεόδωρου Κουτσούδη  έψαλλαν  μελωδικότατα και με κατάνυξη τα εξαίρετα τροπάρια  της ημέρας της Ορθοδοξίας.

Η σημερινή λαμπρή  εορτή  έκλεισε με την  περιφορά  των εικόνων  από τα μικρά παιδιά της  εκκλησίας μας  και με τον  ιερέα  να κρατά  με ευλάβεια και  συγκίνηση  την εικόνα  της  Δεήσεως  (Τρίπτυχο), διαβάζοντας τις περικοπές  του συνοδικού της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου, ενώ  έψαλλε το Μέγα Προκείμενο   «Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών; Συ ει ο Θεός υμών  ο ποιών θαυμάσια μόνος». Δεν υπήρχε  σήμερα πιστός εντός του ναού που να μην δακρύσει και να μην συγκινηθεί. Εορτάσθηκε ο θρίαμβος της Ορθοδοξίας, η νίκη  της Ορθοδόξου χριστιανικής διδασκαλίας και πίστεως.

     Στο τέλος της  Λειτουργίας μοιράστηκαν εικονάκια σε όλο το εκκλησίασμα,  διαφόρων Αγίων εις ανάμνηση  της αναστηλώσεως των ιερών εικόνων καθώς  και τα μικρά παιδιά κρατούσαν διάφορες εικόνες στα χέρια τους, αφού οι καμπάνες χτυπούσαν χαρμόσυνα οι δε ιεροψάλτες έψαλλαν το απολυτίκιο «Την άχραντον εικόνα σου»…. Εις τέσσερις στάσεις.  Ετέλεσε στις τέσσερις πλευρές του Ιερού μας Ναού  διάφορες δεήσεις ο ιερέας.  Και στο τέλος διάβασε τις περικοπές του Συνοδικού της Ζ’Οικουμενικής Συνόδου.  Τέλος εισερχόμενος στο ναό έψαλλε το Μέγα προείμενον «Τις Θεός Μέγας….»

Μετά το τέλος της  Θείας Λειτουργίας ένα ζεστό καφέ  με  νηστίσιμα εδέσματα προσέφεραν στο Κουκουνάρειο Πνευματικό Κέντρο  οι Κυρίες της Φιλοπτώχου που εδώ και αρκετά  χρόνια  προσφέρουν  αυτή την ημέρα. Ευχόμεθα καλή  και ευλογημένη  Μεγάλη Τεσσαρακοστή να περάσομε και να αξιωθούμε να προσκυνήσομε τα φρικτά Πάθη του Κυρίου μας και την ζωηφόρο Ανάστασή του.